İZOLASYON SÜRECİNİN ÇALIŞMA VE İLETİŞİM BİÇİMLERİNDE MEYDANA GETİRDİĞİ DEĞİŞİMİN İLETİŞİM FAKÜLTELERİNDE ÇALIŞAN ARAŞTIRMA GÖREVLİLERİ EKSENİNDE İNCELENMESİ

2020 yılının ilk aylarında Çin’de ortaya çıkan ve yüzbinlerce kişinin ölmesine neden olan Covid-19 adıyla bilinen Coronavirüs hastalığı temas yoluyla bulaşması nedeniyle milyarlarca insanı evlerinde izole hâle gelmeye zorlamıştır. Bu durum bireylerin işlerini online ortamlarda teknolojik araçlarla gerçekleştirmesini zorunlu kılmıştır. Genç nesiller veya teknolojik aygıtlara aşinalığı bulunan bireyler buna kolay adapte olurken işlerini geleneksel yöntemlerle gerçekleştiren kişiler bazı zorluklarla karşılaşmaktadır. Bunun dışında yaptığı mesleğin doğası gereği işlerini online bir şekilde gerçekleştirme olanağı olmayan kişilerin ise işlerini evden yürütmeleri mümkün olmamaktadır. Bu çalışmada pandemi ortamı nedeniyle evlerinde izole hale gelen bireylerin çalışma ve iletişim gerekliliklerini yerine getirirken kullandıkları teknolojik aletler, tercih ettikleri haber sağlama aygıtları ve mecraları gibi çeşitli değişkenler özelinde izolasyon döneminin çalışma ve iletişim ortamına getirmiş olduğu kolaylıklar ve zorluklar, bunun yanında aile içi ve aile dışı iletişimde meydana gelen değişiklikler çalışan nüfus içerisinde bulunan 30-35 yaş aralığında yer alan ve iletişim fakültelerinde çalışan araştırma görevlileriyle yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler ve bu görüşme sonuçlarına içerik analizi uygulanarak saptanmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Esnek çalışma, yeni kapitalizm, aile, pandemi, iletişim

PDF

___

Bakan, U., & Bakan, U. (2017). Facebook'ta Aile İlişkileri ve Sosyal Medya Adanmışlığına Yönelik Bir İçerik Analizi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 54-68.
Barut, B., & Kurtbaş, İ. (2009). 2000 Yılı Sonrası Bazı Hollywood Filmlerinde Kullanılan Ürün Yerleştirme Uygulamalarına “İçerik Analizi Yöntemiyle” Eleştirel Bir Bakış “Örneklem Film: Die Another Day”. Marmara İletişim Dergisi, 143-162.
Bauman, Z. (2012). Küreselleşme: Toplumsal Sonuçları. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Bauman, Z. (2019). Akışkan Modernite. İstanbul: Can Sanat Yayınları.
Castells, M. (2016). İletişim Gücü. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Cizmeci, E. (2016). Aile, Medya ve Serbest Zaman. İstanbul: Nobel Bilimsel Eserler.
Çuhacı, A. (2007). Ulrich Beck'in Risk Toplumu Kuramı. Sosyoloji Dergisi, 3(14), 129-157.
Demir, Ü. (2016). Sosyal Medya Kullanımı ve Aile İletişimi: Çanakkale'de Lise Öğrencileri Üzerine Bir Çalışma. Selçuk İletişim Dergisi, 27-50.
Doğrul, B. Ş., & Tekeli, S. (2010). İş-Yaşam Dengesinin Sağlanmasında Esnek Çalışma. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 11-18.
Gill, P., Stewart, K., Treasure, E., & Chadwick, B. (2008). Methods of Data Collection İn Qualitative Research: İnterviews and Focus Groups. British Dental Journal, 291-295.
Güleç, V. (2018). Aile İlişkilerinin Sosyal Medyayla Birlikte Çöküşü. Yeni Medya Elektronik Dergi, 105-120.
Harvey, D. (2010). Postmodernliğin Durumu. İstanbul: Metis Yayınları.
Kavi, E., & Koçak, O. (2010). Bilgi Toplumunda Evden Çalışmanın Etik Boyutu. Sosyal Siyaset Konferansları, 69-88.
Özçetin, B. (2019). Kitle İletişim Kuramları: Kavramlar, Okullar, Modeller. İstanbul: İletişim Yayınları.
Sennett, R. (2008). Karakter Aşınması: Yeni Kapitalizmde İşin Kişilik Üzerindeki Etkileri. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Sennett, R. (2011). Yeni Kapitalizmin Kültürü. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Thompson, J. B. (2008). Medya ve Modernite. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Yalçın, M., & Yalçın, M. (2018). Sosyal Medya Kullanımı ve Aile İçi İletişim İlişkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 738-743.
Yaylagül, L. (2010). Kitle İletişim Kuramları: Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Ankara: Dipnot Yayınları.