ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN İDEAL KARİYER OLARAK HEMŞİRELİK MESLEĞİNİ ALGILAMALARI

Amaç: Çalışma, İzmir'de bir üniversitede eğitim gören üniversite öğrencilerinin ideal kariyer olarak hemşirelik mesleğini nasıl algıladıkları ve öğrencilerin bu algılarında etkili bazı sosyo-demografik özelliklerini incelemek amacıyla yapıldı. Gereç ve yöntem: Tanımlayıcı çalışmanın evrenini, üniversite kampüsü bünyesindeki farklı fakültelerde/yüksekokullarda hemşirelik lisans eğitimi dışında eğitim gören öğrenciler oluşturdu. Araştırmada olasılıksız örnekleme yöntemiyle rastgele seçilen ve araştırmaya katılmaya gönüllü olan 808 öğrenci örneklem grubunu oluşturdu. Veriler, 2007-2008 eğitim öğretim dönemi bahar yarıyılında literatür doğrultusunda geliştirilen Öğrenci Tanıtım Formu ve "İdeal Kariyer Olarak Hemşirelik Mesleği" Ölçeği 17 madde ile toplandı. Bulgular: Öğrencilerin %58.8'i kız olup, yaş ortalaması 21,37±1.91 'idi. Öğrencilerin %62.9'unun "hemşire" bir akrabası vardı. Öğrencilerin %85.1'i yaşamı süresince en az bir kez, herhangi bir sağlık sorunu nedeni ile "hemşire" ile iletişime girdiğini bildirdi ve bu karşılaşmadan sonra hemşirelik mesleğine ilişkin önceki bakış açısında %36.6'sı olumlu yönde, %16.1'i olumsuz yönde bir değişiklik olduğum belirtti. Ölçek puan ortalaması 3.23±0.56'idi. Katılımcıların hemşireliği "ideal kariyer" olarak algılamasında öncelik taşıyan ve madde puan ortalaması en yüksek beş madde sırasıyla; "bakım verme, üniversiteye gitme, el becerisi, iş yoğunluğu, çok çalışma" olarak belirlendi. Ölçek madde puan ortalaması en düşük beş madde ise sırasıyla; "güç kazandırma, kişinin kendi kararlarını kendisinin alması, yüksek derece/mevki sağlama, çok para kazandırma, lider olma" idi. Sonuç: Genç kuşak olarak üniversite öğrencilerinin, ideal bir meslek olarak hemşireliği "bakım verme" kavramıyla algıladıkları, ancak hemşireliği "güçlü ve lider olma" gibi ideal, profesyonel kavramlarla örtüşen bir meslek olarak algılamadıkları belirlendi. İdeal kariyer olarak hemşirelik meslek algısını geliştirmede okullarda öğrencilere küçük yaşlardan itibaren mesleğin profesyonel kimliğinin tanıtılmasının, mesleğin toplumda istendik şekilde algılanmasında etkili olacağı düşünülmüştür.

UNIVERSITY STUDENTS' PERCEPTIONS OF NURSING PROFESSION AS AN IDEAL CAREER

Objective: The study was implemented to examine university students' perceptions of nursing profession as an ideal career and the impact of some socio-demographics on their perceptions of nursing at a university in Izmir. Material and Methods: : The population of this descriptive study is consisted of all undergraduate degree university students those attending education at the different faculties/high schools except nursing. A random sampling method was use and the sample was covered 808 volunteer students. Data was collected by Students Identification Form, and "Nursing as an Ideal Career Scale 17 items in 2007-2008 spring term in the campus. Results: Of students 58.8% was women and the mean age was 2 1.37± 1.91. 62.9% of them has a relative who is a nurse. 85.1% of students had met and communicated with a nurse because of having health problem. As a result of this relation 36.6%o of students positively, 16.1%> of them negatively changed their idea about nursing. Total mean score of scale was 3.23±0.56. When university students' perception of nursing as an ideal career was asked five highest items were found "caring for people, have a college degree, work with hands, being busy, work very hard". The lowest five items of the scale were "being powerful, make decision for self, good grades, make a lot of money, being a leader". Conclusion: It is determined that college students whose representing the younger generation perceived the nursing profession as an ideal by the mean of "caring for people" however nursing mean does not being powerful and leader" as an ideal career.

___

  • İnsan Hakları Derneği. Çocuk İhmali ve İstismarını Önleme Öğretmenler Ve Aileler İçin Eğitim Kılavuzu. Berkay ofset, Ankara: 2008.
  • Kara B. Biçer Ü. Gökalp AS. Çocuk istismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2004; 47: 140-151.
  • Kara Ö. Çalışkan D. Suskan E. Ankara İlinde Görev Yapan Çocuk Asistanları, Uzmanları Ve Pratisyen Doktorların Çocuk İstismarı Ve İhmali Konusunda Bilgi Düzeyleri ve Yaklaşımlarının Karşılaştırılması. Türk Pediatri Arşivi 2014; 49: 57-65.
  • Kocaer Ü. Hekim Ve Hemşirelerin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Farkındalık Düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2006.
  • Krug EG. Dahlberg LL. Mercy JA. Zwi AB. Lozano R. World Report On Vıolence And Health. Chapter 3. Chıld Abuse And Neglect By Parents And Other Caregıvers. WHO Geneve. 2002.
  • Paavilainen E. Merikanto J. Kurki A. Laippala P. Tammentie T. Paunonen M. Identification Of Maltreatment While Caring For Their University Hospital. International Journal Of Nursing Studies 2002; 39: 287-294.
  • Turhan E. Sangün O. İnandı T. “Birinci Basamakta Çocuk istismarı ve Önlenmesi”, Sted 2006; 15(9): 153- 157.
  • Uysal A. Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılamada Hemşire Ve Ebelerin Bilgi Düzeylerinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 1998.
  • Ünal F. Ailede Çocuk İstismarı ve İhmali. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 2008; 12( 1): 9-18.