Ege tıp öğretim elemanlarının sürekli mesleki gelişim konusundaki eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi

Amaç: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesinde görevli olan öğretim elemanlarının sürekli mesleki gelişimini (SMG) sağlayacak eğitici gelişim programlarının planlanması için eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Aralık 2019-Şubat 2020 ayları arasında yapılan kesitsel tipte araştırmadır. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesinde görevli olan 225 öğretim elemanına ulaşılmıştır. Araştırmanın verilerini öğretim elemanlarının eğitim gereksinimlerini belirlemeye yönelik hazırlanan dijital anket formu ile toplanmıştır. Veriler, SPSS 21 paket programında değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde dağılım istatistikleri (frekans, yüzde, ortalama, standart sapma) kullanılmıştır. Bulgular: Öğretim elemanlarının %61,6’sı (n:98) Dâhili Bilimler, %17’si (n:27) Cerrahi Bilimler, %21,4’ü (n: 34) Temel Bilimlerde görev yapmaktadır. Öğretim elemanları SMG etkinliklerini ayda dört saat, belli zamanlarda tekrarlanan modüler program ve en az 2-5 öğretim yöntemi ile yürütülmesini istedikleri belirlenmiştir. Sürekli mesleki gelişim etkinliklerinde eğitim becerileri olarak asistanların ve Dr. Öğr. Üyelerinin eğitim becerileri konusunda ihtiyaçları olduğu saptanmıştır. Araştırma becerileri olarak asistan ve uzmanların yayın hazırlama ve bilimsel toplantı, diğer öğretim elemanlarının araştırma planlama konusunda gereksinimlerinin olduğu belirlenmiştir. Kişisel gelişim ve uygulama becerileri olarak asistan ve uzmanların bilimsel toplantı, diğer öğretim elemanlarının ise kişisel gelişimlerini destekleyecek eğitimlere ihtiyaçlarının olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Eğitici gelişim programlarının planlanmasında eğiticilerin gereksinimlerinin ve isteklerinin belirlenmesi sürekli mesleki gelişim etkinliklerinin başarısını etkilemektedir. Saptanan eğitim gereksinimleri doğrultusunda sürekli mesleki gelişim etkinlikleri düzenlenmesi önerilmektedir.

Determination of education needs of Ege medical faculty members on continuous professional development

Aim: It was carried out in order to determine the needs of the faculty for the planning of the faculty development programs that will provide the continuous professional development (CPD) of the faculty members working at Ege University Faculty of Medicine (EUFM). Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted between December 2019 and February 2020. 225 faculty members working in EUFM were reached. The data of the research were collected with a digital questionnaire form. The data were evaluated in the SPSS 21 package program. Distribution statistics (frequency, percentage, mean, standard deviation) were used in the analysis of the data. Results: 61.6% (n: 98) of the faculty members work in Internal Sciences, 17% (n: 27) in Surgical Sciences, 21.4% (n: 34) in Basic Sciences. It was determined that faculty member wanted CPD activities to be carried out four hours a month, with a modular program repeated at certain times and at least 2-5 teaching methods. Under the training skills title of CPD activities, assistants and assistant professor need training skills. As research skills, assistants and specialists need publication preparation and scientific meeting, and others need research planning. As personal development and application skills, assistants and specialists need scientific meetings and others need training to support their personal development. Conclusion: Determining the needs and wishes of the faculty members in the planning of the faculty development programs affects the success of the CPD activities. It is recommended to organize CPD activities in line with the determined training requirements.

___

  • 1. Baker VL, Pifer MJ, Lunsford LG. Faculty development in liberal arts colleges: a look at divisional trends, preferences, and needs. High Educ Res Dev. 2018; 37 (7): 1336–51.
  • 2. Musal B. Eğitici Gelişim Programları: Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Deneyimi. Ege Eğitim Derg [Internet]. 2003; 3 (1): 81–8. Available from: http://dergipark.ulakbim.gov.tr/egeefd/article/view/5000004080
  • 3. Steinert Y, Mann K, Centeno A, Dolmans D, Spencer J, Gelula M, et al. A systematic review of faculty development initiatives designed to improve teaching effectiveness in medical education: BEME Guide No. 8. Med Teach. 2006; 28 (6): 497–526.
  • 4. Yelon SL, Ford JK, Anderson WA. Twelve tips for increasing transfer of training from faculty development programs. Med Teach. 2014; 36 (11): 945–50.
  • 5. Fernández Díaz MJ, Carballo Santaolalla R, Galán González A. Faculty attitudes and training needs to respond the new European higher education challenges. High Educ. 2010; 60 (1): 101–18.
  • 6. Prosser M, Ramsden P, Trigwell K, Martin E. Dissonance in Experience of Teaching and its Relation to the Quality of Student Learning. Stud High Educ [Internet]. 2003 Jan [cited 2014 Oct 17]; 28 (1): 37–48. Available from: http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/03075070309299
  • 7. Mcleod PJ, Steinert Y. Peer coaching as an approach to faculty development. Med Teach. 2009; 31 (12): 1043–4.
  • 8. Steinert Y. Innovation and Change in Professional Education 11-Faculty Development: Core Concepts and Principles [Internet]. Gijselaers WH, Wilkerson LA, Boshuizen HP., editors. Vol. 11, Faculty Development in the Health Professions SE - 1. Springer; 2014. 3–25 p. Available from: http://dx.doi.org/10.1007/978-94-007-7612-8_1
  • 9. Bulut A, Karabey S, Yolsal N, Ortaylı N, Aydın Z. Öğretmeyi Öğrenmek:İstanbul Tıp Fakültesi’nin Eğitici Eğitimi Deneyimi. İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası. 2000; 63 (3): 293–9.
  • 10. Yolsal N, Karabey S, Bulut A, Bahadır G, Aydın Z. İstanbul Tıp Fakültesi’nde Uygulanan “Eğitici Eğitimi” Programının Etkilerinin Değerlendirilmesi. İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası. 2000; 63 (3): 268–73.
  • 11. Erdem Ö. Leonardo Euract Aile Hekimliği Eğitici Eğitimi Kursu ve deneyimlerim. Türkiye Aile Hekim Derg. 2012; 16 (2): 100–2.
  • 12. Afshar A, Nasirzadeh M, Salimabadi Y, Iranmanesh F, Hosseinzadeh L. A Survey on Needs of Rafsanjan University of Medical Sciences Faculty Members in 2018: A Descriptive Study. J Rafsanjan Univ Med Sci 2020; 2020; 19 (3): 279–94.
  • 13. Abdelkreem E, Abo-Kresha S, Ahmed EA, Ibrahim D, Hemdan SB, Abdellah MA. Needs assessment for faculty development at an Egyptian medical school: a triangulation approach. Int J Community Med Public Heal. 2020; 7 (5): 1669–79.
  • 14. Samarasekera DD, Lee SS, Findyartini A, Mustika R, Nishigori H, Kimura S, et al. Faculty development in medical education: An environmental scan in countries within the Asia pacific region. Korean J Med Educ. 2020; 32 (2): 119–30.
  • 15. Otaki F, Khamis AH, AlGurg R, Nasaif M, Davis D, Zary N. Exploring the value of the learners’ perception of teaching effectiveness in informing faculty development needs: A mixed-methods study. MedEdPublish. 2020; 9 (1): 1–11.
  • 16. Algahtani H, Shirah B, Subahi A, Aldarmahi A, Algahtani R. Effectiveness and needs assessment of faculty development programme for medical education experience from Saudi Arabia. Sultan Qaboos Univ Med J. 2020; 20 (1): e83–9.
  • 17. Ersoy F. Tıp Eğitiminde Eğitici Eğitimi Programlarına Bir Bakış. Tıp Eğitimi Dünyası. 2003; 38–42.
  • 18. Vatansever K, Durak HI. Tıpta Eğitici Gelişimi Nasıl Örgütlenmeli:Öğrenme Kuramları, Temel Kavramlar, Uygulamalar ve Örnekler Eşliğinde Bir Derleme. Tıp Eğitimi Dünyası. 2007; 24 (1): 28–38.
  • 19. Uygur M, Yelken Yapar T. Yükseköğretimde Kalite Güvencesi Bağlamında Öğretim Elemanlarının Öğretme-Öğrenme Süreçlerine Yönelik Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi. In: Akdağ H, Say S, editors. I Uluslararası Eğitimde ve Kültürde Akademik Çalışmalar Sempozyumu. Mersin; 2018. p. 37–45.
Ege Tıp Dergisi-Cover
  • ISSN: 1016-9113
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1962
  • Yayıncı: Ersin HACIOĞLU