Türk Yönetim/Örgüt Yazınında Örgüt Kuramı Çalışma Alanı: 2002-2013 Yılları Arası Bir Değerlendirme
Bu çalışma, Türkiye’deki örgüt kuramı çalışma alanının evrimini 2002-2013 yılları arasında yazılan ve YÖK Tez Veritabanı’nda yer alan lisansüstü tezler üzerinden incelemektedir. YÖK Tez Veritabanı’nda yer alan 2002-2013 yılları arasındaki örgüt kuramları ile ilgili lisansüstü tezler içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma bulguları, örgüt kuramları ile ilgili lisansüstü çalışmaların diğer yıllara nazaran en fazla 2007 yılına ait olduğunu göstermektedir. Buna ek olarak, lisansüstü tezler içerisinde doktora tezlerinin çoğunlukta ve lisansüstü tezlerde yeni kurumsal kuramın hâkim örgüt kuramı olduğu söylenebilir. Son olarak, incelenen dönemdeki lisansüstü tezlerin çoğunluğunun görgül olduğu ve görgül çalışmalar da genellikle veri toplama aracı olarak anketin kullanıldığı nicel araştırmalardır
Organization Theory Field in Turkish Management/Organization Literature: An Analysis of The Postgraduate Theses in The Period Between 2002-2013
This study investigates the evolution of organizational theory in Turkey through the postgraduate theses at CoHE Thesis Database between 2002-2013. The organization theory theses in the CoHE Thesis Database from 2002 to 2013 analyze with content analysis. Research results show that, the most theses found in 2007 then the other years. In addition, the PhD theses are more than the master theses and the new institutional theory is the most dominant organization theory in the theses. Finally, the majority of the theses depend on the emprical and quantitative methods with the most using of questionnaire
___
- Alakavuklar, O. N. (2010). Eleştirel Bakış Açısı: Türkiye
İçin Bir Lüks mü Yoksa Gereklilik mi?. 18. Ulusal
Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı,
Adana : Çukurova Üniversitesi. (s. 290-299).
- Alakavuklar, O. N. ve Parker, M. (2011). Responsibility
and the Local: The Prospects for Critical Management
in Turkey. Critical Perspectives on International
Business, 7(4), 326-342.
- Baum, J. A., ve Rowley, T. J. (2002). Companion to
Organizations: An Introduction. Baum, J. A. (Ed.).
The Blackwell Companion to Organizations içinde (s.
1-34.). New York: Blackwell Publishers
- Benligiray, S. (2009). Türkiye’de İnsan Kaynakları
Yönetimi Alanında Yapılan Lisansüstü Tezler ve Bu
Tezlerde İncelenen Temaların Analizi: 1983-2008
Dönemi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF
Dergisi, 4(1), 167-197.
- David, R. J., ve Bitektine, A. B. (2009). The
Deinstitutionalization of Institutional Theory?
Exploring Divergent Agendas in Institutional
Research. Buchanan, D., & Bryman, A. (Eds.). The
Sage Handbook of Organizational Research Methods
içinde (s. 160-175.). London: SAGE.
- Davis, G. F. (2006). Mechanisms and the Theory of
Organizations. Journal of Management Inquiry, 15(2),
114-118.
- Davis, G. F. (2010). Do Theories of Organizations
Progress?. Organizational Research Methods, 13(4),
690-709.
- Duygulu, E. ve Bağcı, Z. (2008), Örgüt ve Yönetim
Yazınında Dört Kuram ve Türk Yönetim Yazınına
Yansımaları, 16. Ulusal Yönetim ve Organizasyon
Kongresi Bildiriler Kitabı. Antalya: İstanbul Kültür
Üniversitesi, (s. 866‐869).
- Erçek, M. (2004). Çeviri, Aktör Ağları Ve Eksik/Öncül
Kurumsallaşma: Türkiye’deki Mesleki Personel/İnsan
Kaynakları Söyleminin Yeniden Kurgulanması, 1960-
1999. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 129-195.
- Erçek, M. (2006). HRMization in Turkey: Expanding
the Rhetoric-reality Debate in Space and Time. The
International Journal of Human Resource
Management,17(4), 648-672.
- Erçek, M., ve Say, A. İ. (2008). Discursive Ambiguity,
Professional Networks, and Peripheral Contexts: The
Translation of Total Quality Management in Turkey,
1991-2002. International Studies of Management
and Organization,38(4), 78-99.
- Erdemir, E. (2008). Yönetim ve Örgüt Araştırmalarında
Ölçek Kullanımı: Yönetim Organizasyon Kongre
Bildirileri Örneği, 16. Ulusal Yönetim ve Organizasyon
Kongresi, 16-18 Mayıs 2008, İstanbul Kültür
Üniversitesi, Bildiriler Kitabı.
- Erdemir, E. (2009). Türkiye’de Yönetim/Örgüt Alanının
Gelişimi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve
İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(1), 7-12.
- Erel, D. (2002). Yeni Kurumsalcı Yaklaşım Örgütlerinin
Analizinde bir Paradigma Değişimine İşaret Ediyor
mu?. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi. (12), 88-107.
- Gölbaşı, Ş. (2010). 18. Ulusal Yönetim ve
Organizasyon Kongresi’nin ardından değerlendirme
ve öneriler. International Journal of Human
Sciences, 7(2), 461-467.
- Gölbaşı, Ş. (2014) Gereksinimden Pratiğe: Bir ProtoKurum
Olarak YÖYSEM V.Örgüt Kuramı Çalıştayı
Bildirileri Kitabı. İstanbul Şehir Üniversitesi, İstanbul.
- Greenwood, R., Oliver, C., Suddaby, R., ve SahlinAndersson,
K. (Eds.). (2008). The SAGE Handbook of
Organizational Institutionalism. Los Angeles: SAGE.
Gürol, Y., Doğrusoy, G. ve Özen, A. (2004).
- Yönetim Alanında Çalışan Türk Akademisyenlerin
Çalışmalarında Kullandıkları Modern Sonrası
Teoriler Üzerine Bir İnceleme. 12. Ulusal Yönetim ve
Organizasyon Kongresi. Bursa: Uludağ Üniversitesi. (s.
136-139).
- Haveman, H. A., ve David, R. J. (2008). Ecologists and
Institutionalist: Friends or Foes? Greenwood, R., Oliver,
C., Suddaby, R., & Sahlin-Andersson, K. (Eds.). The Sage
Handbook of Organizational Institutionalism içinde
(s. 573-595). Los Angeles: SAGE
- Kutanis, R. Ö., Bayraktaroğlu, S., ve Yıldırım, E. (2007).
Nitel Araştırmanın Dayanılmaz Hafifliği-2: İdealler
ve Gerçekler. 15. Ulusal Yönetim ve Organizasyon
Kongresi Bildiriler Kitabı. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
(s. 233-243).
- Lounsbury, M. (2013). In Defense of Organization
and Management Theory (OMT): Challenges
and Opportunities for Organization Studies.
- IOA Conversation Series. Copenhagen Business
School. http://www.cbs.dk/files/cbs.dk/lounsbury_
cbs_2013_conversation_piece_final.pdf.
March, J. G. (2007). The Study of Organizations and
Organizing Since 1945. Organization Studies, 28(1),
9-19.
- Özcan, K. (2012). From The Frankfurt School to
Business Schools: Critical Management Studies
in Turkey. International Journal of Organizational
Analysis, 20(1), 107-123.
- Özen, Ş. (2002a). Bağlam, Aktör, Söylem ve Kurumsal
Değişim: Türkiye’de Toplam Kalite Yönetimin Yayılım
Süreci. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 47-90.
- Özen, Ş. (2002b). Toplam Kalite Yönetiminin Türkiye’de
Yeniden Kurgulanması: Koşul Bağımlı Türdeşleşme
Tezinin Bir Testi. Amme İdaresi Dergisi, 35(1), 105-142.
Özen, Ş. (2004). Örgütsel analizde Türkiye kaynaklı
kurumsal kuram çalışmaları. Yönetim Araştırmaları
Dergisi, 4(2), 89-100.
- Özen, Ş. (2007). Yeni Kurumsal Kuram: Örgütleri
Çözümlemede Yeni Ufuklar ve Yeni Sorunlar. A.S.
Sargut ve Ş. Özen (Der). Örgüt Kuramları içinde (s.
237-331). Ankara: İmge.
- Özen, Ş. (2009). Yönetim Uygulamalarının Uluslararası
Transferinde Retorik Dizilerinin Değişmesi. Bilgi
Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi. 4 (2): 261-269.
- Özen, Ş. (2010). Rhetorical Strategies of Indigenous and
Foreign Management Practices: A Center-Periphery
Comparison. Lizbon’da gerçekleşen 26. Avrupa Örgüt
Çalışmaları Grubu (EGOS) Kolokyumu’nda sunulan
bildiri.
- Özen, Ş. ve Kalemci, A. (2009). Ulusal Yönetim ve
Organizasyon Kongresi’nin Doğuşu, Kurumsallaşması
ve Alana Etkileri. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi,
İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(1), 79-112.
Sargut, A.S. ve Özen, Ş. (2007). Örgüt Kuramları,
Ankara: İmge.
- Sargut, S. ve Özen, Ş. (2007). Örgüt Kuramlarına Genel
Bir Bakış: Karşılaştırmalı Bir Çözümleme. A.S. Sargut
ve Ş. Özen (Der). Örgüt Kuramları içinde (s. 11-34).
Ankara: İmge.
- Sarvan, F. (2002). 10. Ulusal Yönetim ve Organizasyon
Notları. Akdeniz Üniversitesi İİBF Dergisi, 4, 199-204.
- Sayılar, Y. (2005). İnsan Kaynakları Yönetimi Alanı’nın
Türkiye’deki Gelişim Çizgisi: Yönetim Organizasyon
Kongreleri Üzerine Bir Araştırma, Eskişehir Osmangazi
Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6: 2, 147–174.
- Semerciöz, F. ve Dikmenli, O. (2005). Yönetim Alanında
Yapılan Doktora Tezleri Üzerine Bir Araştırma: 1995-
2004 Arasındaki Durum. 13. Ulusal Yönetim ve
Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı. İstanbul:
Marmara Üniversitesi. (s. 79 - 85).
- Sözen, C. ve Basım, N. (2012). Örgüt Kuramları,
İstanbul: Beta Basım Yayım.
- Suddaby, R. (2010). Challenges for Institutional
Theory. Journal of Management Inquiry, 19(1), 14-20.
- Suddaby, R. ve Lefsrud, L. (2010). Institutional Theory,
Old and New. Mills, A. J., Durepos, G., & Wiebe, E.
(Eds.). Encyclopedia of Case Study Research içinde (s.
465-474). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
Şahin M. ve Koç, U. (2009). Türkiye’deki Bilgi Yönetimiyle
İlgili Çalışmalar: Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongre
Bildirilerinin İncelenmesi. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi
Dergisi. 4(1), 867-882.
- Taşçı, D. ve Erdemir, E. (2013). Örgüt Kuramı, Anadolu
Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları, Eskişehir.
Tayşir, E. A. (2014). Kurumsal Kuramın Kurumsallaşması:
Türkiye Kaynaklı Kurumsal Kuram Çalışmalarına İlişkin
Genel Bir Değerlendirme. ODTÜ Gelişme Dergisi. 41
(Nisan), 53-74.
- Tsui, A. S. (2004). Contributing to global management
knowledge: A case for high quality indigenous
research. Asia Pacific Journal of Management, 21(4),
491-513.
- Tsui, A. S. (2007). From homogenization to pluralism:
International management research in the academy
and beyond. Academy of management Journal, 50(6),
1353-1364.
- Tolbert, P. S. ve Zucker, L. G. (1999). The
Institutionalization of Institutional Theory. Clegg, S.
R., Clegg, S., & Hardy, C. (Eds.). Studying Organization:
Theory and Method içinde (s. 169-184.) London:
SAGE.
- Üsdiken, B. (1996). Importing Theories of
Management and Organization: The Case of Turkish
Academia. International Studies of Management and
Organization, 26 (3), 33-46.
- Üsdiken, B. (2007). Çevresel Baskı ve Talepler
Karşısında Örgütler: Kaynak Bağımlılığı Yaklaşımı,
Sargut A.S. ve Özen Ş. (Der.) Örgüt Kuramları içinde (s.
77-132.). Ankara: İmge.
- Üsdiken, B. ve Çetin, D. (1999). “Türkiye’de Akademik
Dünyanın Yönetme İşine Yaklaşımında 1950’li Yıllarla
Birlikte Ne Değişti?” Amme İdaresi Dergisi, 32 (4), 47-
65.
- Üsdiken, B. ve Erden, Z. (2001). Örnek Alma, Mecbur
Tutulma ve Geçmişe Bağımlılık: Türkiye’deki Yönetim
Yazınında Değişim. Amme İdaresi Dergisi, 34(4), 1-31.
- Üsdiken, B., ve Erden, Z. (2002). 1990’lı Yıllarda
Türkiye’de Yönetim Alanı: Disiplinin Yapısı ve
Yaklaşımlar. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 91-
112.
- Üsdiken, B. ve Leblebici, H. (2001). Organization
Theory. Anderson, N., Ones, D. S., Sinangil, H. K., &
Viswesvaran, C. (Eds.). Handbook of Industrial, Work
& Organizational Psychology içinde (s. 377-397)
Newbury Park, CA: SAGE.
- Üsdiken, B. ve Pasadeos, Y. (1992). Türkiye’de
Yayınlanan Yönetimle İlgili Makalelerdeki Atıflar
Üzerine Bir İnceleme. Amme İdaresi Dergisi, 25(2),
107-134.
- Üsdiken, B. ve Pasadeos, Y. (1993). Türkiye’de Örgütler
ve Yönetim Yazını. Amme İdaresi Dergisi, 26(2), 73-93.
- Üsdiken, B., ve Wasti, S.A. (2009). Preaching, Teaching
and Researching at the Periphery: Academic
Management Literature in Turkey, 1970-1999.
Organization Studies, 30 (10), 1063-1082.
- Üsdiken, B., Selekler, N. ve Çetin, D. (1998). Türkiye’de
Yönetim Yazınına Egemen Anlayışın Oluşumu: Sevk
ve İdare Dergisi Üzerine Bir İnceleme. Amme İdaresi
Dergisi, 31(1), 57-88.
- Walsh, J. P., Meyer, A. D., ve Schoonhoven, C. B. (2006).
A Future for Organization Theory: Living in and
Living with Changing Organizations. Organization
Science, 17(5), 657-671.
- Wimmer, R. D., ve Dominick, J. R. (2003). Mass Media
Research: An Introduction (7th ed.). Belmont, CA:
Wadsworth.
- Yozgat, U. ve Kartaltepe, N. (2009). Ulusal Yönetim ve
Organizasyon Kongre Kitaplarında Yer Alan Bildirilerin
Bibliyometrik Profili: Örgüt Teorisi ve Örgütsel
Davranış Bildirileri Üzerine Bir Araştırma. Eskişehir
Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 4 (1), 149-166.