ÇAĞDAŞ TÜRK BESTECİLERİNDE POSTMODERN BİR EĞİLİM OLARAK YENİDEN YERELLİK

Bu makale çağdaş Türk bestecilerinin yerellikle kurduğu yeni ilişki üzerine temellendirilmiştir. Yerellik, cumhuriyetle birlikte Çağdaş Türk müziği için önemli bir tartışma alanı olmuştur. Sadece tartışma alanı değil, aynı zamanda bir uygulama alanı olarak da hep gündemde olmuştur. Son yüz yılda Avrupa ve Amerika'da yaşanan değişimler Türkiye'nin müziğini de etkilemiş, yakın dönemde yaşanan bir çok akım ve eğilim Çağdaş Türk müziğinde karşılık bulmuştur. Yerel müzikler Türk bestecileri için her zaman vazgeçilmez bir kaynak olmuştur. Besteciler genellikle halk müziğinden ritim, ezgi gibi müzikal öğeleri almış ve bunları batı müziği kompozisyon tenknikleriyle yeniden yorumlamışlardır. Bu süreç sırasında makamsal müziğin özgün hali çoğunlukla yoksayılmıştır. Avrupa'da yerellik 1960'lardan bu yana postmodern eğilimlerle yeniden ele alınmıştır. Bu değişim son dönemde Türk bestecilerini de etkilemiştir. Değişen bakış acısıyla tekrar ele alınan yerellik, bugün çağdaş Türk bestecilerinin elinde yeni bir söyleme kavuşmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Çağdaş Türk Bestecileri, Hasan Uçarsu, Özkan Manav, Uğraş Durmuş, Postmodern

-

This article is based on the new relationship that contemporary Turkish composers established with locality. Locality became a significant debate topic since the establishment of Turkish Republic. It has not been only a debate topic but also became a trend as a practice method. Developments in music encountered in Europe and America correspondingly influenced Turkish music. Local music has been music

Keywords:

Contemporary Turkish Composers, Hasan Uçarsu,

PDF

___

• Behar, C., (2004). Musıkiden Müziğe Osmanlı/Türk Müziği: Gelenek ve Modernlik. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Best, S. and Kellner, D., (1991). Postmodern Teori. (M. Küçük, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Chevassus, B.R., (2002). Müzikte Postmodernlik. (İ. Usmanbaş, Çev.) İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Griffiths, P., (2006). Batı Müziğinin Kısa Tarihi. (M.H. Spatar, Çev.) İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Griffiths, P., (1996). Dictionary of 20TH- Century Music. The Thames and Hudson Inc., 1996
• Griffiths, P., (1989). Modern Music the Avantgarde since 1945. George Braziller, inc.
• Güvenç, F. ve Saygun, A., (2003). “Yeni Hamle, çoksesliliğe geçmektir..." Harvey, D. Postmodernliğin Durumu. çev: Sungur Savran, Metis yay. 3. basım İstanbul.
• Hürriyet, Gösteri Sanat/Edebiyat Dergisi. (Mart 1982/16): 65-66 İlyasoğlu, E. (2007). 71 Türk Bestecisi - 71 Turkish Composers. İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Kahraman, H.B., (2005). Sanatsal Gerçeklikler, Olgular ve Öteleri. (Gözden geçirilmiş 3. (basım)İstanbul: Agorakitaplığı.
• Kaygısız, M., (2000). Türklerde Müzik. Kaynak yay. 1. baskı, İstanbul.
• Lyotard, J.F., (1994). Postmodern Durum. (A. Çiğdem, Çev.) Ankara: Vadi Yayınları.
• Mimaroğlu, İ., (1995). Müzik Tarihi İstanbul: Varlık Yayınları.
• Öztürk, O.M., (2005). Geleneksel Müziklerin "Westernizasyonu": Binilen Dalın Kesilmesi. Bildiri, Genel Müzik Eğitiminde Geleneksel Müziklerimiz Sempozyumu, Yüzüncü Yıl Üniversitesi.
• Refiğ, G., (1991). A. Adnan Saygun ve Geçmişten Geleceğe Türk Musikisi. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Paşaoğlu, S., (2009). Müzikal Kimlik Oluşumu ve Kültürel Aidiyet Duygusu Gelişiminde Geleneksel Müzikler. Bildiri, İzmir Ulusal Müzik Sempozyumu, Ege Üniversitesi Devlet Türk Müziği Konservatuarı Touraine A. (1995). Modernliğin Eleştirisi. Çev: Hülya Tufan, YKY, 2. Baskı, İstanbul.
• Uçan, A., (2000). Geçmişten Günümüze Günümüzden Geleceğe Türk Müzik Kültürü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.