Aftandil ERKINOV, Recai KIZILTUNÇ

213100

XV-XIX. ASIRLAR ORTA ASYA EDEBİ METİN ÖRNEKLERİNDE EL YAZMA BEYAZLARIN ÖZELLİKLERİ

Beyaz, çeşitli şairlerden derlenerek hazırlanmış bir derleme türüdür. Bu tür, XV-XIX. asırlar arasında Orta Asya'da doğup gelişmiştir. “Ak, yumurta akı” anlamındadır. Edebiyat terimi olarak “Müsveddenin zıddı olarak temize çekmek” demektir. Beyazlar, antoloji ve mecmuaların mukabili olarak kabul edilmiştir. Yazıldıkları dönemin sosyal, siyasal ve kültürel düzeyi hakkında önemli bilgiler içerir. Beyazlardaki şiirlerin büyük kısmı Arap, Fars ve Türk klasik şairlerine aittir. Beyazlarda, şiir yanında düz yazı örneklerine de yer verilmiştir.

___

Bl = Blochet E. Catalogue des manuscripts persans de la bibliotheque Nationale. Tom III, Paris, 1928; Tom IV, 1934.

Edebiyat ve Beşeri Bilimler Dergisi-Cover

Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 1970
Yayıncı: Atatürk Üniversitesi

Arşiv

Sayıdaki Diğer Makaleler

KLASİK TÜRK ŞİİRİ GAZELLERİNDE LEYLA

Hayriye DURKAYA

NÎMÂ VE Şİ‘R-İ NOV-İ TEGAZZULÎ

PEŞTU EDEBİYATINDA KISSA TÜRÜNÜN OLUŞUMUNA GENEL BİR BAKIŞ

Sardor QORABOYEV

YABANCI DİL ÖĞRETİMİNDE BEDEN DİLİ KULLANIMININ ÖNEMİ

Aysel DEREGÖZÜ, Nihal KUYUMCU

EDEBÎ METİNDE ONOMASTİK BİRİMLERİN KULLANIM ÖZELLİKLERİ / The Properties Using of Onomastistics Units in Literary Texts

Dilrabo ANDANİYAZOVA

18 EYLÜL 1880 TARİHLİ BİR LAYİHAYA GÖRE KASTAMONU VİLAYETİ

MU’İZZÎ’NİN DİVANINDA VEZİN TÜRLERİ

EDEBİ ESERDE POETİK SÖYLEVİN ÜSLUP ÖZELLİKLERİ

Yo’ldosh SOLIJONOV

SADR-İ KONEVÎ VE ANADOLU SELÇUKLU EMİRLERİNE MERSİYESİ

Veyis DEĞİRMENÇAY

PASİNLER’DE KAPLICA OLGUSU ETRAFINDA OLUŞAN İNANIŞ VE UYGULAMALAR

Hakan Hadi KADIOĞLU