VARLIK-YOKLUK ARASINDA: MEKÂN ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME/ In Between Existence and Non-Existence: an Assessment on Space

Bu çalışma da On dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında Fransa’nın şimdiye kadar yetiştirdiği en büyük bilim insanlarından biri olan ve çok uzun yıllar Sarbonne Üniversitesi’nde profesörlük görevinde bulunan matematikçi Henri Poincare (1854-1912)’nin mekân kavramıyla ilgili düşünceleri açıklanacaktır. O’nun düşüncelerinde mekân kavramı tek bir duyumdan elde edilemez. Aynı zamanda O, mutlak mekânı da asla kabul etmez. Poincare’ye göre belli bir şekli olmayan mekân, içindeki nesnelerin şeklini almaktadır ve boş mekân tasavvuru da mümkün gözükmemektedir. Bu bağlamda Poincare’de mekân, somut bir gerçeklik olarak fizik süreklisi özelliği göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Mekân, Varlık, Yokluk, Henri Poincare, Duyum. Abstract In this study the space notion of mathematician Henri Poincare (18541912) who is among the most prominent scientists France has raised up to now and had been in the professorship of the University of Sarbonne for many years will be described. For him, the concept of space cannot be obtained from a single sensation. At the same time, he never accepts absolute space. According to Poincare, space which does not have a certain form takes the form of the objects inside it. In this context, the concept of space in Poincare demonstrates the characteristics of continuum of physics as a concrete reality. 

___

  • Birand, Kamuran. (1987). İlkçağ Felsefesi Tarihi. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
  • Bolay, Süleyman Hayri. (1986). Aristo Metafiziği ile Gazzali Metafiziğinin Karşılaştırılması. Ankara: Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı Yayınları.
  • Cassirer, Ernst. (1988). Kant’ın Yaşamı ve Öğretisi. Doğan Özlem (Çev.). İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • Cevizci, Ahmet.(2002). Felsefe Sözlüğü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
  • Cevizci, Ahmet.(2009). Felsefe Tarihi. İstanbul: Say Yayınları.
  • Çubukçu, İbrahim Agâh. (1983). İslam Düşüncesi Hakkında Araştırmalar. Ankara: Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları.
  • Gökberk, Macit. (1993). Felsefe Tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi. Hızır, Nusret. (1985). Bilimin Işığında Felsefe. İstanbul: Adam Yayınları.
  • Kahveci, Kutsi. (2003).“Mutlak Zaman-Mekân Kavrayışı Üzerine Newton’un Doğa Felsefesinin Matematik İlkeleri Yapıtına Bir İlk Eleştiri”. Atatürk Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Sosyal Bilimler Dergisi, ( 3/30), s. 187-203.
  • Koç, Yalçın. (1985). Determinizm ve Mekân. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • Platon. Timaios.(2001). Erol Güney-Lütfi Ay (Çev.). İstanbul: Sosyal Yayınlar.
  • Poincare, Henri. (1986/1). Son Düşünceler. H. Ragıp Atademir; S. Ölçen (Çev.). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi, 1986.
  • Poincare, Henri. (1986/2). Bilim ve Metot. H. Ragıp Atademir; S. Ölçen (Çev.). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Russell, Bertrand. (1983). Batı Felsefesi Tarihi. Muammer Sencer (Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Sarıkavak, Kazım. (1997).“İhvan-ı Safa, İbn Sina ve Gazali’de Zaman Anlayışı”. Felsefe Dünyası Dergisi, (25), s. 52-73.
  • Ülken, Hilmi Ziya. (1969). Bilim Felsefesi. İstanbul: Ülken Yayınları. Weber, Alfred. (1998). Felsefe Tarihi. H. Vehbi Eralp (Çev.). İstanbul: Sosyal Yayınlar.