Çağdaş Meksika edebiyatının önde gelen yazarlarından biri olan Carlos Fuentes’in eserlerinde Latin Amerika’dan dünyaya yayılan büyülü gerçekçilik akımının tesirlerine sıkça rastlanır. Bu tesir hem olay örgüsü hem de kurulan imgelemde kendini belli eder. Eserlerine hâkim olan gerçekdışı özellikler barok, grotesk detaylarla desteklenir ve eserleri mistik bir havaya bürünür. Eserlerindeki mistisizm inanca dayalı atıflardan ziyade oluşturmaya çalıştığı gotik havanın bir yapıtaşı hüviyetindedir. Fuentes, eserlerindeki büyülü gerçekçi tavra ulaşabilmek için mimari, ses ve ışık oyunlarının uyum içinde çalıştığı bir imgelem dünyası kurar. Seçtiği nesneler ve olayları anlatış biçimi yarı saydam imgelem dünyasını besleyecek biçimde kurgulanmıştır. İmgeler keskin hatlarından sıyrılarak silinikleşmeye ve somut dünyadan uzaklaşmaya başlar. Çalışmamızda yazarın en ünlü yapıtlarından biri olan “Aura” adlı öyküsü kurulan imgelem özelinde irdelenecektir. Bu irdeleme neticesinde büyülü gerçekçi tavrı oluşturabilmek için yazarın tercih ettiği imge kurma yöntemini ortaya koymak hedeflenmektedir.