KOBİ’LERDE İŞÇİ SAĞLIĞI VE İŞ GÜVENLİĞİ YÖNETİMİ VE BİR RİSK ANALİZİ ÖRNEĞİ

Günümüz modern toplumlarının en önemli sorunlarından biri olan iş kazaları ve meslek hastalıkları bu çalışmanın temel çerçevesini oluşturmaktadır. İş kazalarına ve meslek hastalıklarına ilişkin kötü sonuçları azaltmak, ancak etkin olarak uygulanan ve denetlenen bir işçi sağlığı ve iş güvenliği sistemi ile mümkün olacaktır.Bu çalışmada, işçi sağlığı ve iş güvenliği kavramının literatürdeki çeşitli tanımları incelenmiş ve önemi irdelenmiştir. Daha sonra, işçi sağlığı ve iş güvenliği kavramının tarihsel gelişimi ele alınmıştır. Ayrıca, iş kazası ve meslek hastalığı kavramları iş kazaları ve meslek hastalıklarını önleme kapsamında, ayrı ayrı ele alınmıştır. İnsan, makine, üretim organizasyonları ve çevresel faktörlere bağlı iş kazası nedenleri ele alındıktan sonra, iş kazalarının önlenmesi hususunda devletin, işverenin ve sendikaların görevleri ele alınmıştır.Meslek hastalıklarının birçok nedeni vardır. Çalışmada bu nedenler detaylı bir şekilde irdelenmiştir. Ve daha sonra, kaynakta kontrol yaklaşımı, kişisel koruyucu uygulamalar ve tıbbi yaklaşımlar gibi meslek hastalıklarının önlenmesinde alınabilecek tedbirlerin yöntemleri açıklanmıştır. Bu çalışma, işçi sağlığı ve iş güvenliği yönetim sisteminin tam olarak uygulanması durumunda, farklı nedenlerden kaynaklanan kazaların azaltılabileceği gibi kazaların oluşumuna da engel olabileceğini göstermektedir.

___

  • Altan, Ö. Z. v.d. (2001). İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, Yayın No: 79.
  • Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı. (2011). Meslek Hastalıkları Rehberi. Ankara.
  • Eke, S. (2005). “Risk Yönetimi ve Risk Yönetiminin Kurumsal Yönetim İlkeleri Açısından Önemi”, Activeline Dergisi, İstanbul, S.1, s.1-5.
  • Fuentes, A. & Ehrenreich, B. (1984). Women in the Global Factory. Boston: South End Pres.
  • Gerek, N. (2006). İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • İnce, E. (2007). İş Hukuku. İstanbul: Secretcv.com Yayınları.
  • Loewenson, R. (2001). “Globalization and Occupational Health: a Perspective From Southern Africa”. Bulletin of the World Health Organization. 79 (9). s. 863–868.
  • Mitchel, P. (1999). “The Impact of Globalisation on Health and Safety at Work. www.wsws.org/articles/1999/jul1999/who–j23.shtml. Erişim Tarihi: 15.12.2012. Ofluoğlu, G. & Füsun, U. (2000). “İş Kazaları ve Meslek Hastalıklarından Kaynaklanan Psiko-Sosyal Sorunların Dışsal Maliyeti”. Kamu-İş İş Hukuku ve İktisat Dergisi. Ankara. S.8. s.77-83.
  • Resmi Gazete. “Küçük ve Orta Büyüklükteki İşletmelerin Tanımı Nitelikleri ve Sınıflandırılması Hakkında Yönetmelik”. Sayı: 997. (18 Kasım 2006).
  • T.C. Millî Eğitim Bakanlığı. (2011). “İş Güvenliği ve İşçi Sağlığı”, http://megep.meb.gov.tr. (09.11.2012).
  • T.C. Cumhurbaşkanlığı Devlet Denetleme Kurulu. (2008). Araştırma ve İnceleme Raporu. Sayı: 2008/1. Ankara.
  • Willey, B. (2000). Employement Law in Context. Prentice Hall.
  • Yılmaz, F. (2009). “Ülkemizde KOBİ’lerde İş Sağlığı ve Güvenliği: Avrupa Birliği Ülkeleriyle Karşılaştırmalı Bir İnceleme”. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi. S:57. s. 449-479.
  • Yılmaz, G. (2009). “İş Kazalarının Nedenleri ve Maliyeti”. Mühendis ve Makine Dergisi. Ankara. S.592. s.27-32.
  • Yücel, S. (2007). “KOBİ’nin Tanımı”. İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi. S.7. s.46-50.