Abdülbâkî Ârif Efendi , “Menâhicü’l-usûli’d-dîniyye ilâ mevâkıfi’l-makāsıdi’l-yakîniyye” nin giriş kısmında, şeriat ilimleri yedi kısım olup bunlardan birisi de ilm-i kelâmdır dedikten sonra, bu ilim dallarında birçok eser kaleme alındığını ancak bunların çoğunun Arapça yazıldığını, kelâm sahasında itimad edilebilecek Türkçe bir eser yazıldığının duyulmadığını ifade ederek yıllarca tuttuğu notları Mustafa Paşa’nın isteği üzerine bir araya getirerek “Menâhicü’l-usûli’d-dîniyye ilâ mevâkıfi’l-makāsıdi’l-yakîniyye” adı altında bir araya getirdiğini ifade eder.