Amaç: Ülkemiz genelinde diğer cerrahi branşlara göre daha sonradan kurulan göğüs cerrahisi bilim dalının bir devlet hastanesindeki işleyişini incelemek. Metod: Şanlıurfa Devlet Hastanesi Göğüs Cerrahisi Kliniğinde Temmuz-2006 ile Temmuz- 2008 arasında opere edilen hastaların kayıtları retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Yaşları 8 ay ile 77 (ort:32,2) arasında değişen 242si erkek, 117si kadın 359 hastaya 390 operasyon uygulandı. En sık preoperatif tanılar 61 künt toraks travması, 58 kist hidatik, 46 spontan pnömotoraks, 29 delici kesici alet yaralanması, 22 ampiyem, 21 yabancı cisim aspirasyonu, 12 bronşektazi, 10 akciğer kanseriydi. Operasyonların 209i lokal, 181si genel anestezi altına uygulandı. Lokal anestezi altında da en çok tüp torakostomi (n=180), genel anestezi altında en çok 64 sağ torakotomi, 43 sol torakotomi, 2 bilateral torakotomi, 35 rijid bronkoskopi uygulandı. Sonuç: Bir devlet hastanesinde göğüs cerrahisi kliniğini aktif olarak işletirken karşılaşılan en önemli sorunlar yeterli ekipman ve deneyimli yardımcı personel eksikliği ve diğer branşların göğüs cerrahisi hakkındaki bilgi eksikliğidir.

Background: We aimed to analyze the running of a thoracic surgery department in a state hospital. Methods: The records of patients who had been operated between July-2006 and July-2008 in Thoracic Surgery Clinic of Şanlıurfa State Hospital were retrospectively analyzed. Results: Three-hundred-ninety operations were applied to 359 patients whose ages were between 8 months and 77 years. The most common diagnoses were 61 blunt chest trauma, 58 hydatid cyst, 46 spontaneous pneumothorax, 29 penetrant chest injury, 22 empyema, 21 foreign body aspiration, 12 bronchiectasis and 10 lung cancer. Of the operations 209 were under local anesthesia and 181 under general anesthesia. The most commonly tube thoracostomy (180 cases) under local anesthesia and 109 thoracotomy under general anesthesia were performed. Conclusion: The encountered most important problems during the active run are the lack of enough equipment and experienced auxiliary staff and, lack of knowledge about thoracic surgery by other clinicians.