MİFTAH-I BEHİŞT’TE KOMŞULUK HUKUKU

“Kon“ fiilinden türemiş olan “komşu” kelimesi, birbirine yakın konan, konaklayan kişiler arasındaki ilişkiyi ifade etmek amacıyla kullanılmıştır. Komşu ve komşu hukuku hem Türk kültüründe hem İslam ahlâkı açısından oldukça önem verilen bir husus olmuştur. Komşuluğun önemine ilişkin hem yazılı hem de sözlü kültür miraslarında sıkça rastlanmaktadır. On beş baptan oluşan Miftah-ı Behişt adlı eserin son babı, komşuluk hukukuna ayrılmış ve müellif ayet ve hadislerle de destekleyerek komşuluk hukukundan bahsetmiştir. Bu çalışmada XIX. yüzyılda kaleme alınmış olan bu dinî-ahlakî nitelikli yazma eserden hareketle komşuluk hukuku ele alınmak suretiyle komşu hukukunun Türk ve İslam kültürü içerisindeki önemi konu edinmiştir.

NEIGHBORHOOD LAW IN MİFTAH-I BEHİŞT

The word “neighbour”, which is derived from the verb “kon-“, is used to express the relationship between people who are placed close to each other. Neighbor and neighbor law has been a very important issue both in Turkish culture and in terms of Islamic morality. The importance of neighborhood is frequently encountered in both written and oral cultural heritages. The last chapter of the work called Miftah-ı Behişt, which consists of fifteen chapters, was devoted to the law of neighborhood and the author talked about the law of neighborhood by supporting it with verses and hadiths. In this study, the importance of neighbor law in Turkish and Islamic culture will be discussed by considering neighborhood law, based on this religious-ethical manuscript written in the 19th century.

___

  • İbrâhîm b. Ahmed (H. 1258), Miftah-ı Behişt, Diyanet İşleri Başkanlığı Kütüphanesi Türkçe Yazmaları Koleksiyonu, D.baş no: 001326
  • Can, A. (2013). “Kur’ân ve Sünnet Işığında Komşuluğun Yeri”, KSÜ. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 21 :203-243.
  • Çağrıcı M.(2002). “Komşu”, DİA, (26), Ankara: 157-158.
  • Çakır, B. (2005), İstanbul’da Eski ve Yeni Yerleşim Yerlerinde Komşuluk İlişkilerinin Karşılaştırılmasına Yönelik Bir Araştırma, (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Durbilmez B. (2007) ,“Türk Dünyası Atasözlerinde Barış ve Hoşgörü”, Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi 38. ICANAS Bildiriler/ Edebiyat Bilimi Sorunları ve Çözümleri, II. Cilt, Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu yay.: 589-609.
  • Dursun, A. (2016). Türk Halk Hukuku, İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Ergin, M. (2008), Dede Korkut Kitabı I, 6. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Gölçük, M. (2007), Kentlesme Sürecinde Akrabalık ve Komsuluk Kültürü (Afyonkarahisar Örneği), (Yüksek lisans tezi), Afyonkarahisar: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Gündüz M. ve YILDIZ M. C.(2008), “Türk Yazılı Kültüründe Komşuluk”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(25): 123-138.
  • Kaya, O. ve Çiçek, H.(2017), “Şehirleşme Bağlamında İslâma Göre Yardımlaşma ve Dayanışma Komşuluk Örneği”, Route Educational and Social Science Journal, 4 (5): 531-547.
  • Ögel, B.(1991). Türk Kültür Tarihine Giriş III, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Solak (Dinçbudak), B. (2018) Mülkiyet Hakkının Komşuluk Hukuku Bakımından Kısıtlanması, (Yüksek Lisans Tezi), Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Türkmen, S.(1996), Hadislerde Komşuluk, (Yüksek Lisans Tezi), Şanlıurfa: Harran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
  • Yılmazöz, Ü.(2010) , Kentsel Dönüşüm Sonrası Komşuluk İlişkileri, (Yüksek lisans tezi), Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.