İkinci Basamak Bir Hastanede İnvaziv ve Non-İnvazif Enfeksiyon Etkeni Mayaların Tür Düzeyinde Dağılımı

Yoğun bakım ünitelerinde yatan, immünsüpresif tedavi alan, geniş spektrumlu antibiyotik kullanan hastaların artması mantar infeksiyonun görülme sıklığını arttırmıştır. Mantar hastalıkları, güç tanımlanmaları, tedaviye direnç göstermeleri ve yüksek mortaliteleri nedeniyle önemli bir halk sağlığı sorunudur. Candidaların antifungal duyarlılık profili türlere göre değişkenlik göstermektedir. Tür düzeyinde tanımlama, yaygın kullanılan antifungallere primer dirençli enfeksiyonların yönetilmesi için klinisyenin elini sağlamlaştırır. Haziran 2017 - Eylül 2018 arasında Eskişehir Yunus Emre Devlet Hastanesine (EYEDH) başvuran hastaların klinik örnekleri; 79 idrar, 25 Bronş alveolar lavaj, 18 yara yeri, 16 kan, 11 Balgam, 3 Katater, 2 Kulak, 2 Tırnak çalışmaya dahil edildi. Örnekler kanlı agar ve Sabouraud dekstroz agara ekildi. Üreyen Candida türlerini tanımlamakta hem Konvansiyonel (germ tüp, kromojenik besiyerinde görünüm, mısır unlu tween 80 besiyerinde görünüm) hem de ticari fenotipik tanımlama yöntemleri kullanıldı. Hastanemizde en sık izole edilen tür C.albicans (%56) olarak bulundu. Ancak albicans dışı mayaların C.tropicalis (%18), C.parapsilosis (%8), C.kefyr (%6), C.glabrata (%4) ile C.dubliniensis, C.kruseii, Trichosporon asahii (%2) ve C.lusitaniae (%1) da arttığı dikkat çekmektedir. Zor tanı konulan, sistemik tedavi gerektiren, hastanede kalış süresini uzatan ve sıklıkla ölümle sonuçlanan enfeksiyon olan kandidemi hastanemizde %10 oranında bulundu. Tüm üremelerin %60’ı yoğun bakım, onkoloji, yanık ünitesi gibi özellikli birimlerden gelen örneklerde oldu. Candida enfeksiyonlarını tanıma, yönetme, tedavi seçeneklerine rehberlik etmede epidemiyolojik veriler önemli olduğundan çalışmamızda Candidaların tür düzeyinde dağılımı ve neden olduğu enfeksiyonların epidemiyolojisine ilişkin güncel bilgileri özetlemek amaçlandı. Candida enfeksiyonlarının epidemiyolojisi farklı bölgelerde çeşitlilik gösterdiği gibi aynı merkezde zaman içersinde de değişiklik gösterebilmektedir. Bu nedenle merkezler kendi epidemiyolojik verilerini çıkartmalıdır. Çalışmamız EYEDH için ilk olması ve ileride yapılacak epidemiyoloji çalışmalarına referans olacak olması nedeniyle de önemlidir. .

___

  • 1. Eggiman P, Garbino J, Pittet D. (2003). Management of Candida species infections in critically ill patients. Lancet Infect Dis;3(12):772–85.
  • 2. Hazen KC. (1995). New and emerging yeast pathogens. Clin Microbiol Rev;8:462–78.
  • 3. Slavin M, Fastenau J, Sukarom I, Mavros P, Crowley S, Gerth W. (2004). Burden of hospitalisation of patients with Candida and Aspergillus infections in Australia. Int J Infect Dis; 8:111–20.
  • 4. Pfaller MA, Diekema DJ. (2007). Epidemiology of invasive candidiasis: A persistent public health problem. Clin Microbiol Rev;20(1):133–163
  • 5. Larone DH. (1995). Medically Important Fungi: A Guide to Identification, 3rd ed. Washington D.C.: ASM Press.
  • 6. Pfaller MA, Pappas PG, Wingard JR. (2006). Invasive fungal pathogens: current epidemiological trends. Clin Infect Dis ; 43: 3–14.
  • 7. Koçak BY, Kuloğlu F, Çelik AD, Akata F. (2011). Evaluation of epidemiological characteristics and risk factors of candidaemia in adult patients in a tertiary-care hospital. Mikrobiyol Bul.;45:489‐503.
  • 8. Horasan EŞ, Ersöz G, Göksu M, et al.(2010). Increase in Candida parapsilosis fungemia in critical care units: a 6-years study. Mycopathologia;170:263‐268.
  • 9. Yapar, N. Akan, M. Avkan, O.V. Ergon, C.M, Hancer M, Doluca M. (2014). Risk factors, incidence and outcome of candidemia in a Turkish intensive care unit: a five-year retrospective cohort study. Anaesth Pain Intensive Care;18:265‐271
  • 10. Çalışkan E, Dede A, Biten G. (2013). Kan Kültürlerinde saptanan Candida türlerinin dağılımı ve antifungal duyarlılıkları. ANKEM; 27 (1): 25-30.
  • 11. Rentz AM, Halpern MT, Bowden R. (1998). The impact of candidemia on length of hospital stay, outcome, and overall cost of illness. Clin Infect Dis, 1998; 27 (4): 781-8.