XVI. yüzyılda Kütahya Sancağı'nda Yörükler

Batı Anadolu Yörükleri arasında bulunan Kütahya Yörükleri hem kalabalık nüfusları hem de dağıldıkları sahanın genişliği ile önemli bir yere sahipti. Sancakta yaşayan Yörükler Osmanlı Devleti tarafından Akkoyunlu, Akkeçili, Kayı, Çobanlar, Kılcan, Bozguş, Müselleman-ı Toplu ve Avşar taifeleri şeklinde teşkilatlandırılmışlardı. Bunlardan başka herhangi bir taifeye tabi olmayıp da Kütahya, Gediz, Uşak, Kula, Honaz, Simav, Selendi, Lazıkıyye gibi sancağın çeşitli kazalarına dağılmış şekilde yaşayan Yörükler de mevcuttu. Bu cümleden olarak, bu çalışmanın amacı Kütahya Yörükleri’nin dağıldıkları sahaları, idari, mali ve nüfus yapılarını ortaya koymaktır.

The Yoruks of Kütahya Sanjak (XVI. century)

Kütahya nomadic which is the part of West Anatolian nomadic has important with both crowded population and where lives large land. Nomad groups where lived in Sanjak that had been organized by the Otoman State like Akkoyunlu, Akkeçili, Kayı, Çobans, Kılcan, Bozguş, Müselleman-ı Toplu and Avşar. That other, some nomadic non-members of any group lived scattered in the land where Kütahya, Gediz, Uşak, Kula, Honaz, Simav, Selendi, Lazıkıyye. Briefly, the purpose of this article searches about Kütahya Nomadic where scattered in the land economically, administrative and population structure.

PDF

___

I. Arşiv Vesikaları
1. Başbakanlık Osmanlı Arşivleri
Tahrir Defterleri (TD): 8, 30, 45, 49, 61, 147, 148, 165, 166, 176, 337, 369, 438, 994.
Maliyeden Müdevver Defterler (MAD): 262, 2940, 2947, 2773.
Mühimme Defterleri (MD): 19, 41.
Cevdet Tasnifi: Evkaf 21706.
2.Kuyud-ı Kadime Arşivi Tahrir Defterleri (TD): 47, 48, 50, 110, 125, 144, 145, 560.
II. İnceleme ve Araştırmalar
Arıkan, Z. (1998), XV-XVI. Yüzyıllarda Hamit Sancağı, İzmir.
Barkan, Ö. L. (1942), “Osmanlı İmparatorluğunda Bir İskan ve Kolonizasyon Metodu Olarak Vakıflar ve Temlikler;
İstila Devirlerinin Kolonizatör Türk Dervişleri ve Zaviyeler”, Vakıflar Dergisi, II.
Çay, Abdulhaluk M. (1990). Türk Milli Kültüründe Hayvan Motifleri I, Ankara.
Egawa, H.-Şahin, İ. (2007). Yağcı Bedir Yörükleri, İstanbul.
Emecen, F. (2001). İlk Osmanlılar ve Batı Anadolu Beylikler Dünyası, İstanbul.
Genç, M. (2000), Osmanlı İmparatorluğu’nda Devlet ve Ekonomi, İstanbul.
Gökçe, T. (2000). XVI ve XVII. Yüzyıllarda Lazıkıyye Kazası, Ankara.
Gökçen, İ. (1946). 16. ve 17. Asır Sicillerine Göre Saruhan’da Yörük ve Türkmenler, İstanbul.
Gülten, S. (2008). XVI. Yüzyılda Batı Anadolu’da Yörükler, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Basılmamış Doktora Tezi, Ankara.
Gülten, S. (2009). “Batı Anadolu’da Bir Yörük Grubu: XVI. Yüzyılda Karaca Koyunlular”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 12, S. 22, Aralık.
Gündüz, T. (2005). XVII. ve XVIII. Yüzyıllarda Danişmedli Türkmenleri, İstanbul.
Gündüz, T. (2003). “Osmanlı Ekonomisi İçinde Konar-Göçerler”, Kazım Yaşar Kopraman’a Armağan, Ankara.
Gündüz, T. (2009). Türkmenler Üzerine Makaleler Bozkırın Efendileri, İstanbul.
Halaoğlu, Y. (2009). Anadolu’da Aşiretler, Cemaatler, Oymaklar (1453-1650), Ankara.
Halaçoğlu, Y. (2003). “Anadolu’da Türk Aşiretleri ve Karakeçililer”, Tarihten Günümüze Karakeçililer, Ed. İ. Özçelik, Kırıkkale.
Ocak, A. Y. (2000). Babailer İsyanı, İstanbul.
Orhonlu, C. (1987). Osmanlı İmparatorluğu’nda Aşiretlerin İskânı, İstanbul.
Özdeğer, M. (2001). 15-16. Yüzyıl Arşiv Kaynaklarına Göre Uşak Kazasının Sosyal ve Ekonomik Tarihi, İstanbul.
Sertoğlu, M. (1986). Osmanlı Tarih Lûgatı, İstanbul.
Şahin, İ. (2006). Osmanlı Döneminde Konar-Göçerler, İstanbul.
Şahin, İ. (1997). “XVI. Yüzyılda Osmanlı Anadolu’su Göçebelerinin İdarî ve Sosyal Yapısı”, Tarih Enstitüsü Dergisi, Münir Aktepe’ye Armağan, İstanbul.
Sümer, F. (1950), “Anadolu, Suriye ve Irak’ta Yaşayan Türk Aşiretlerine Umumî Bir Bakış”, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, İstanbul.
Togan, Z. V. (1981), Umumî Türk Tarihine Giriş, C. I, İstanbul.
Turan, O. (1997), Selçuklular Tarihi ve Türk-İslam Medeniyeti, İstanbul.
Uzunçarşılı, İ. H. (2003), Anadolu Beylikleri ve Akkoyunlu, Karakoyunlu Devletleri, Ankara.