TÜRKİYE’DE EKONOMİ İLE İLGİLİ SUÇLARIN BÖLGESEL BELİRLEYİCİLERİ

Bu çalışmada, 2016 yılında Türkiye’de meydana gelen ekonomik suç sayılarının bölgesel belirleyicilerinin olupolmadığı incelenmiştir. Bu amaçla, sayım veri modellerinden poisson regresyon, negatif binom regresyon, kesilmişpoisson regresyon ve kesilmiş negatif binom regresyon kullanılmıştır. Çalışmada, bağımlı değişken olarak ekonomiksuç sayıları ele alınmış ve bağımsız değişkenler olarak; yabancı göç, nüfus, coğrafi bölge, okuma yazma bilenlerinoranı, bin kişi başına düşen motorlu taşıt sayısı, tasarruf mevduat miktarı, toplam krediler, ortalama günlük kazanç,nüfus yoğunluğu, Sosyal Güvenlik Kurumu kapsamındaki nüfus oranı kullanılmıştır. Oluşturulan modellerintahmininden elde edilen sonuçlarda nüfus değişkeninin araştırılan tüm ekonomik suç türlerinde anlamlı ve pozitifyönde etkisinin olduğu belirlenmiştir. Toplumda, düzensiz yabancı göçmenlerin suç sayılarında artışa neden olduğualgısı hâkimdir. Bu algı çalışma bulguları tarafından desteklenmemektedir. Suç türleri ise bölgesel açıdanfarklılaşmaktadır. Borç yoluyla da olsa parasal varlığın elde edilmesi suç sayılarını azaltmaktadır. Ayrıca bubağımsız değişkenlerin, suç türlerine göre azaltıcı ve artırıcı etkiye sahip olabileceği oluşturulan modellerintahmininden elde edilen sonuçlarla belirlenmiştir

PDF

___

Açıkyürek, G. (2016). Poisson regresyon ve bir uygulama. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Akıntürk, T. (2009). Hukuka giriş (11. Baskı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Arı, A., & Önder, H. (2013). Farklı veri yapılarında kullanılabilecek regresyon yöntemleri. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 28(3), 168-174.
Arrabal, T. C., Paula dos Santos Silva, K., & Bandeira, L. N. (2014). Zero-truncated negative binomial applied to nonlinear data. Biostatistics, 11(1), 55-67.
Aslan, Y., Şenyüz, D., Taş, M., Kortunay, A., & Deliveli, Ö. (2010). Hukuka giriş. Bursa: Ekin Yayınevi.
Ata, A. Y. (2011). Ücetler, işsizlik ve suç arasındaki ilişki: Yatay-kesit analizi. Çalışma ve Toplum, 4, 113-134.
Avcı, M. (2009). Çocuk suçluluğunun toplumsal nedenleri (Erzurum ili örneği). Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Aytac, M., Aytaç, S., & Bayram, N. (2007). Suç türlerini etkileyen faktörlerin istatistiksel analizi. Paper presented at the 8. Türkiye Ekonometri ve İstatistik Kongresi, Malatya.
Başıbüyük, O., & Karakuş, Ö. (2010). Sosyal düzensizlik ve toplum destekli güvenlik politikaları. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 13(2), 64-97.
Baum, C. F. (2010). Models for count data and categorical response data. http://fmwww.bc.edu/EC-C/S2016/8823/ECON8823.S2016.nn13.slides.pdf
Berk, R., & MacDonald, J. M. (2008). Overdispersion and poisson regression. Journal of Quantitative Criminology, 24(3), 269-284.
Britannica, A. (1986). Genel kültür ansiklopedisi (Vol. 20). İstanbul: Ana Yayıncılık A.Ş ve Encyclopaedia Britannica.
Cameron, A. C., & Trivedi, P. K. (1998). Regression analysis of count data. United States: New York: Cambridge University Press.
Cansel, E., & Özel, Ç. (2009). Hukuk başlangıcı hukukun temel kavram ve kurumları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Cox, D. R. (1983). Some remarks on overdispersion. Biometrika, 70(1), 269-274.
Çakmak, İ. (2015). İktisadi yapı, suç ekonomisi teorileri ve suç: Türkiye üzerine bir ampirik analiz. Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Çalıcı, C. (2016). Bütünleşik suç kuramları ışığında Türkiye’de suç trendleri: Cumhuriyet tarihine retrospektif bakış. Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Davidson, R., & MacKinnon, J. G. (2004). Econometric theory and methods. New York: Oxford University Press.
Dobson, A. J. (2002). An introduction to generalized linear models (2. ed.). Coca Raton: Chapman & Hall/Crc.
Dönmezer, S. (1981). Kriminoloji. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.
Franses, P. H., & Paap, R. (2001). Quantitative models in marketing research. New York: Cambridge University Press.
Giddens, A. (2010). Sosyolojinin savunusu: makaleler, yorumlar ve yanıtlar (İ. Kaya, Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
Greene, W. H. (2012). Econometric analysis (7. ed.). United States of America: Prentice Hall.
Hakeri, H. (2011). Ceza hukuku genel hükümler. Ankara: Adalet Yayınevi.
İçli, T. G. (2004). Kriminoloji. Ankara: Martı Kitap ve Yayınevi.
Jessberger, F., & Sander, C. (2011). Alternatif kast (Dolus alternativus). Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 49.
Karazsia, B., Dulmen, H. M. V., & Dulmen, M. A. (2008). Regression models for count data: Illustrations using longitudinal predictors of childhood injury. Journal of Pediatric Psychology, 33(10), 1076-1084.
Kunter, M. H., Nachtsheim, C. J., Neter, J., & Li, W. (2005). Applied linear statistical models (5. ed.). New York: McGraw-Hill/Irwin.
Larousse, M. (1990). In S. Kılıçlıoğlu, N. Aras & H. Devrim (Eds.), Büyük lugat ve ansiklopedi. İstanbul: Meydan Yayınevi.
Lawless, J. F. (1987). Negative binomial and mixed poisson regression. The Canadian Journal of Statistics / La Revue Canadienne de Statistique, 15(3), 209-225.
Liu, X., Saat, M. R., Qin, X., & Barkan, C. P. L. (2013). Analysis of U.S. Freight-train derailment severity using zero-truncated negative binomial regression and quantile regression. Accident Analysis and Prevention, 59, 87-93.
Long, J. S. (1997). Regresion models for categorical and limited dependent variables. London, New Delhi: Sage Publications.
Lundberg, A. G., Schrag, C. C., & Larsen, O. N. (1970). Sosyoloji (Ö. Ozankaya & Ü. Gürkan, Çev., Vol. 2). Ankara Türk Siyasi İlimler Derneği.
Mir, K. (2011). Estimation in truncated poisson distribution. Mathematica Slovaca, 61, 289-296. doi: 10.2478/s12175-011-0012-7.
Newbold, P., Carlson, l. W., & Thorne, M. B. (2017). İşletme ve iktisat için istatistik (Ü. Şenesen, Çev. 8. ed.). İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Nirmala.k, G. (2009). Criminology teaching meterial: Prepared under the sponsorship of the justice and legal system research institute.
Osgood, D. W. (2000). Poisson-based regression analysis of aggregate crime rates. Journal of Quantitative Criminology, 16(1), 21-43.
Öcal, O. (2010). Suçun sosyal ve ekonomik belirleyicileri: Kayseri örneği. Doktora tezi, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Öğüt, O. (2017). Suça sürüklenen çocukların sosyodemografik özellikleri, algılanan aile işlevselliğinin ve ebeveyn tutumlarının suça sürüklenme üzerine etkisinin değerlendirilmesi. Uzmanlık tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
Ridout, M., Demetrio, C. G. B., & Hinde, J. (1998). Models for count data with many zeros. Cape Town: International Biometric Conference.
Rodríguez, G. (Producer). (2013). Models for count data with overdispersion. Retrieved from https://data.princeton.edu/wws509/notes/c4addendum.pdf.
Simonoff, J. S. (2003). Analyzing categorical data. New York: Springer Science & Business Media.
Slattery, M. (2007). Sosyolojide temel fikirler (1. ed.). İstanbul: Sentez Yayıncılık.
Soyaslan, D. (1998). Kriminoloji (suç ve ceza bilimleri) (2. Baskı). Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları.
Şahin, H. (2002). Poisson regresyon uygulaması: Türkiye'deki grevlerin belirleyicileri 1964- 1998. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 5, 173-180.
Tierney, J. (2013). Criminology: Theory and context (3. ed.). London and New York: Taylor & Francis.
Toroslu, N. (2010). Ceza hukuku genel kısım. Ankara: Savaş Yayınları.
Ülken, H. Z. (1943). Sosyoloji. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Van Der Heijden, P. G. M., Bustami, R., Cruyff, M. J. L. F., Engbersen, G., & Van Houwelingen, H. C. (2003). Point and interval estimation of the population size using the truncated poisson regression model. Statistical Modelling, 3, 305-322.
Van Der Heijden, P. G. M., Cruyff, M., & Van Houwelingen, H. C. (2003). Estimating the size of a criminal population from police records using the truncated poisson regression model. Statistica Neerlandica, 57(3), 289-304.
Verbeek, M. (2004). A Guide to modern econometrics (2. ed.). England: John Wiley & Sons, Ltd.
Yılmaz, G. G. (2009). Suça sürüklenen ergenlerin benlik saygısı düzeylerinin karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.