TOPLAM KALİTE YÖNETİMİNİN BAŞARISINDA ROL OYNAYAN KİLİT FAKTÖRLER

Toplam kalite yönetimi, 1950’lerde ortaya çıkan, 1980’lerde önemi kavranan ve 1990’larda tüm dünyaya yayılan bir yönetim modelidir. Bu model, değişen çevresel şartlara bağlı olarak uygulamalarında karşılaşılan bazı başarısızlıklar nedeniyle çok tartışılan bir kavram haline gelmiştir. Bu başarısızlıkların altında yatan nedenler, toplam kalite yönetimin ilkelerinin özümsenememesi, doğasında tutuculuk olan insanın direnç göstermesi, toplumsal kültürün yansımaları, yöneticilerin uygulamaya destek vermemesi, büyük işletmelerin hantallığı, yönetimin yeni teknolojilere açık olmaması, tüketicilerin davranışlarındaki farklılıklar ve yerel yönetimlerin kaliteye bakış açıları şeklinde sıralanabilir (Demirkan, 1996). Bu çalışmanın amacı, toplam kalite yönetiminin başarısında önemli bir rol oynayan kilit faktörleri belirlemektir. Bu amaçla toplam kalite yönetiminin örgütlerde başarılı bir şekilde uygulanmasına etki eden faktörler irdelenmiştir. Çalışmanın yöntemi literatür araştırması ve ikincil kaynakların değerlendirilmesine dayanmaktadır. Çalışma, örgütlerde genel olarak, toplam kalite yönetiminin başarılı bir şekilde uygulanabilmesi için örgüt kültürü, süreç yönetimi, üst yönetimin desteği ve örgüt yapısının önemli olduğunu ortaya koymaktadır

Anahtar Kelimeler:

Kalite, Toplam Kalite Yönetimi

TOPLAM KALİTE YÖNETİMİNİN BAŞARISINDA ROL OYNAYAN KİLİT FAKTÖRLER

Total quality management (TQM) is a model that raised during 1950s, began to be considered important in 1980s and became widespread all around the world in 1990s. This model has been discussed and criticized because of its some failures related with changing environmental conditions. The main reasons for these failures can be put in order as not to be able to internalize the principles of TQM, the top management not supporting the application of these principles and not open to new technologies, resistance of some conservative people, the reflections of social culture, plodding of big enterprises, differences in customer behavior, and local authorities’ view of quality (Demirkan, 1996). The purpose of this study is to determine the key factors that play an important role in the success of TQM. In this context the factors that allow for a successful application of TQM in organizations have been deeply examined. The method of the study is based on literature review and evaluation of secondary data. The research has pointed out that organizational culture, process management, top management support, organizational structure are very important for TQM to applied successfully in organizations

Keywords:

Quality, Total Quality Management (TQM),

PDF

___

•
AKBABA, A. ve M. MESCİ, (2007). “Otel İşletmelerinde Toplam Kalite Yönetimine Geçişte Sorun Yaşanabilecek Alanların Belirlenmesi: Antalya Belek Bölgesinde Bir Araştırma”, S.Ü. Karaman İ.İ.B.F. Dergisi, 12 (9): 33-50.
AKDAĞ, M. (2005). “Toplam Kalite Yönetimi ve Örgüt İçindeki Yeri”, Selçuk İletişim, 4 (1): 159-170.
AKTAN, C. (1997). Toplam Kalite Yönetimi Kamudaki Kalitesizliğe Çözüm Olabilir Mi?, Ekonomik Forum Dergisi, 4 (6): 56-61.
ANGELI, I., JONES, J. ve SABlR, B. (1998), Factors Affecting A Senior Management Culture Change For Total Quality Metamorphosis, Managing Service Quality, 8 (3), ss. 198–211.
Aravindan, P., Devadasan, S.R. ve Selladurai, V. (1996). A Focused System Model For Strategic Quality Management, International Journal of Quality & Reliability Management, 13(8): 79-96.
AYKAÇ, B. ve ÖZER, M. A. (2006). Toplam Kalite Yönetimin Kamu Kuruluşlarında Uygulanması: Sorunlar ve Yeni Arayışlar, Gazi Üniversitesi, İksidari ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8 (3): 171-202.
BAŞARAN, B. ve AYDEMİR, M. (2004). Toplam Kalite Yönetimi Çalışmalarının Gerçekleştirilebilirliği Açısından, Sektörlerin Elverişlilik Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Çalışma, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23: 97-113.
BOLAT, T. (2000). Toplam Kalite Yönetimi, 1. Bası, İstanbul: Beta Basım Yayım ve Dağıtım A.Ş.
ÇATALOĞLU, B. (2006). Toplam Kalite Yönetimi Uygulamalarına Örgüt Kültürünün Etkisi: Ampirik Bir Çalışma, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
DAHLGAARD, J. J. ve PARK, D. S. M., (1995). Lean Production, Six Sigma Quality, TQM And Company Culture, The TQM Magazine, 18 (3): 263-281.
DEMİRKAN, M. (1996). Toplam Kalite Yönetimi ve Türk Endüstri İlişkileri Sistemine Etkileri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
DEVELİOĞLU, K. HAŞİT, G. ve BAĞCI, G. Ü. (2006). Toplam Kalite Yönetimi Çerçevesinde Yöneticilerin İnsan Kaynakları Yönetimine Bakışları: Bursa (DORSAB)’da Bir Uygulama, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 15: 191-204.
HASAN, M. ve KERR, R.M. (2003). The Relationship Between Total Quality Management Practices and Organisational Performance In Service Organisations, The TQM Magazine, 15 (4): 286-291.
İNCE, C. (2008). Toplam Kalite Yönetimi ve Otel İşletmelerinde İşgören Tatminine Etkileri, Turizm Araştırmaları Dergisi, 19 (1): 57-70.
JOlNER, T. A. (2007). Total Quality Management and Performance The Role Of Organization Support and Co-Worker Support, International Journal of Quality & Reliability Management, 24 (6): 617-627.
JUNG, J., SU, X., BAEZA, M. ve HONG, S. (2008). The Effect Of Organizational Culture Stemming From National Culture Towards Quality Management Deployment, The TQM Magazine, 20 (6): 622-635.
KALUARACHCHl, K.A.S.P., (2010). Organizational Culture and Total Quality Management Practices: A Sri Lankan Case, The TQM Journal, 22 (1): 41-55. KAZAN, H. ve ERGÜLEN, A. (2008). Toplam Kalite Yönetim Araç ve Tekniklerinin Üretimde Etkin Kılınması: KOSİ Uygulması, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 13 (1): 159-182.
KINGIR, S., F. KÜÇÜK ve M. MESCİ (2007). Düzce Üniversitesi’nde Toplam Kalite Yönetimi Bağlamında Ortaya Çıkabilecek Sorunların Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma, 5. Uluslar arası Türk Dünyası Sosyal Bilimler Kongresi, 2 26 213 (Bildiri Kodu), 11-13 Haziran 2007.
KOÇEL, T. (2003). İşletme Yöneticiliği, 9. Bası, İstanbul: Beta Basım Yayım ve Dağıtım A.Ş.
KUMAR, R. M. ve SANKARAN, S. (2007). Indian Culture and The Culture For TQM: A Comparison, The TQM Magazine, 19 (2): 176-188.
LAKSHMAN. C. (2006). A Theory of Leadership for Quality: Lessons from TQM for Leadership Theory, Total Quality Management, 17 (1), ss.41-60.
Lau, A. W.T ve Tang, S. L. (2009), A Survey on the Advancement of QA (quality assurance) to TQM (total quality management) for Construction Contractors in Hong Kong, International Journal of Quality & Reliability Management, 26 (5): 410-425.
MANDIRACIOĞLU, A. LULECİ, E. ve LEBLEBİCİ, A. (2000). Toplam Kalite Yönetiminin Bir Unsuru Olarak Çalişanlarin İş Doyumlarının Bir Fabrika Örneği İle Değerlendirilmesi, Ege Tıp Dergisi, 39 (3):165 – 168.
MEHRA, S. ve RANGANATHAN, S. (2008). Implementing Total Quality Management With A Focus On Enhancing Customer Satisfaction, International Journal of Quality & Reliability Management, 25 (9): 913-927.
MONTES, F. J. L., JOVER, A. V. ve FERNA´NDEZ, L. M. M. (2003). Factors Affecting The Relationship Between Total Quality Management and Organizational Performance, International Journal of Quality & Reliability Management, 20 (2):189-209.
NORONHA, C. (2003). National Culture and Total Quality Management: Empirical Assessment of a Theoretical Model, The TQM Magazine, 15 (5): 351-355.
OKAY, Ş. (2008). Toplam Kalite Yönetimi Uygulamalarinin Mesleki ve Teknik Ortaöğretimde Paydaşlar Arasındaki