Dilek MEMNUN SEZGİN, Recai AKKAYA

MATEMATİK ÖĞRETMENİ ADAYLARININ KULLANDIKLARI ÇOKLU ZEKÂ ALANLARI

Bu araştırmada, matematik öğretmeni adaylarının çoklu zekâ alanlarının gelişmişlik düzeyleri belirlenmeye çalışılmış vebu düzeylerin öğretmen adaylarının lisede mezun oldukları okul türüne ve anne-baba eğitim durumlarına göre farklılaşıpfarklılaşmadığı incelenmiştir. Bu amaçla, matematik öğretmenliğinde öğrenim görmekte olan 145 öğretmen adayına Çoklu ZekâAlanları Envanteri uygulanmıştır. Tarama modeli olarak gerçekleştirilmiş olan bu araştırmada ulaşılan veriler, betimselistatistiklerin yanında tek faktörlü ve iki faktörlü varyans analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmanın sonunda, ilköğretimmatematik öğretmeni adaylarının mantıksal-matematiksel, kişilerarası-sosyal ve içsel-içedönük zekâ alanlarının gelişmiş ve diğerzekâ alanlarının ise orta düzeyde gelişmiş olduğu anlaşılmıştır. Anadolu Öğretmen Lisesi ile diğer liselerde öğrenim görmüş olanöğretmen adaylarının bedensel-kinestetik zekâ düzeylerinin farklılaştığı görülmüştür. Ayrıca, öğretmen adaylarının kişilerarası- sosyal zekâlarının anne ve babalarının eğitim düzeylerine göre ortak bir biçimde farklılaştığı anlaşılmıştır.

EXAMINING OF MATHEMATICS PRE-SERVICE TEACHERS MULTIPLE INTELLIGENCES

It is aimed to determine the development of mathematics pre-service teachers multiple intelligences and thedifferentiation of their intelligences according to their high school graduation and their families education levels. The MultipleIntelligences Inventory, developed by Saban (2002), was implemented with a total of 145 pre-service teachers. Besidesdescriptive statistics, One-way and Two-way ANOVA tests were applied for analysis of data. Finally, it has understood thatlogical-mathematical, interpersonal-social and intrapersonal intelligences are developed while the others are moderatelydeveloped. Mathematics pre-service teachers bodily-kinesthetic intelligence levels are differed according to their high schoolgraduation from Anatolian Teacher High School and other schools. Additionally, pre-service teachers interpersonal-socialintelligence levels are differed according to the education level of their parents.

PDF

___

ACAT, M. B. (2002). Çoklu zekâ kuramının Türkiye koşullarında öğrenme-öğretme ortamlarının planlanmasında ve düzenlenmesinde kullanılabilirliği. Uluslararası Katılımlı Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu, Eskişehir.
ARMSTRONG, T. (1994). Multiple intelligences in the classroom. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
DEMİREL, Ö. (2000). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A Yayınları.
DOĞAN, Y. ve ALKIŞ, S. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının sosyal bilgiler derslerinde çoklu zeka alanlarını kullanabilmelerine yönelik görüşleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XX(2): 327-339.
DURMAZ, H. ve ÖZYILDIRIM, H. (2005). Fen bilgisi ve Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin Kimya dersine karşı tutumları ve çoklu zekâ alanları ile Kimya ve Türkçe derslerindeki başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1): 67-76.
GARDNER, H. (1999). Çoklu zekâ: Görüşmeler ve makaleler. Ankara: Enka Eğitim Dizisi.
GÜNEŞ, G. ve GÖKÇEK, T. (2010). Lisansüstü öğrencilerin çoklu zekâ türleri üzerine özel bir durum çalışması. İlköğretim Online, 9(2): 459-473.
GÜRBÜZOĞLU-YALMANCI, S. (2011). Çoklu zekâ türleri ile öğretmen adaylarının öğrenim gördükleri bölümler arasındaki ilişki. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1): 1270-1289.
HAMURCU, H., GÜNAY, Y. ve ÖZYILMAZ, G. (2002). Buca Eğitim Fakültesi fen bilgisi ve sınıf öğretmenliği bölümü öğrencilerinin çoklu zekâ kuramına dayalı profilleri. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 16-18 Eylül, Ankara. 12 Nisan 2012 tarihinde http://www.fedu.metu.edu.tr/ufbmek-5/b_kitabi/PDF/Fen/Bildiri/t334.pdf adresinden elde edilmiştir.
KARASAR, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
KOCABAŞ, A. (2003). Erken Çocukluk Dönemi Öğretmen Adaylarının Kullandıkları Müziği Öğrenme Stratejileri ve Çoklu Zekâ Alanlarının Karşılaştırılması. OMEP, Kuşadası-Dünya Konsey Toplantısı ve Konf eransı Bildiri Kitabı (3.Cilt), 511 Ekim. 01 Mayıs 2012 tarihinde http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/makale/A-Kocabas_2.html adresinden elde edilmiştir.
KORKMAZ, Ö., YEŞİL, R. ve AYDIN, D. (2009). Öğretmen adaylarının çoklu zekâ algıları. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 27: 221-239.
KÖROĞLU, H., YEŞİLDERE, S. ve CANTÜRK-GÜNHAN, B. (2002). İlköğretim 6. sınıfta ölçüler konusunun öğretiminde çoklu zekâ kuramına göre matematik öğretimi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 16-18 Eylül. 09 Nisan 2012 tarihinde http://www.fedu.metu.edu.tr/ufbmek-5/b_kitabi/PDF/Matematik/Bildiri/t241d.pdf adresinden elde edilmiştir.
OCAK, G., OCAK, İ. ve LEBLEBİCİLER, N. H. (2005). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Çoklu Zekâ Çeşitleri ve Bölüm Puan Türleri Arasındaki İlişki. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, ss. 989-994.
SABAN, A. (2002). Çoklu zekâ teorisi ve eğitim. Ankara: Nobel Yayınevi.
VURAL, B. (2004). Öğrenci merkezli eğitim ve çoklu zekâ. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
YENİCE, N. ve AKTAMIŞ, H. (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının çoklu zekâ alanlarının demografik özelliklerine göre incelenmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(3), 86-99.