DUMLUPINAR ÜNİVERSİTESİ LİSANS ÖĞRENCİLERİNİN MEMNUNUYETİNİ ETKİLEYEN BİREYSEL ÖZELLİKLERİN İSTATİSTİKSEL ANALİZİ - HİPOTEZ TESTİ, Kİ-KARE TESTİ VE DOĞRUSAL OLASILIK MODELİ

Öğrencinin öğrenim görmüş olduğu kuruma yönelik memnuniyeti temelde çok boyutlu bir olgudur. Bu çalışmada, diğer tüm değişkenler sabit kabul edilerek, Dumlupınar Üniversitesinden lisans eğitim hizmetini talep eden iktisadi birim olarak öğrencilerin bireysel özellikleri ile mevcut eğitimden memnuniyetleri arasındaki ilişki boyutu dikkate alınmıştır.Öğrencinin bireysel özellikleri bakımından memnuniyetini etkileyen değişkenlerin belirlenmesine yönelik yapılan anket çalışması sonucu elde edilen veriler, frekans dağılımları, istatistiksel çıkarsamalar, ki-kare testi ve Doğrusal Olasılık Modeli (DOM) yardımıyla analiz edilmiştir. Lisans öğrencilerinin DPÜ’ den genel memnuniyet oranının %72 olduğu belirlenmiş ve üniversiteden memnuniyetleri çeşitli nitel değişkenlerin bir fonksiyonu olarak açıklanmaya çalışılmıştır

Anahtar Kelimeler:

Öğrenci memnuniyeti, İstatistiksel çıkarsama, Ki-Kare testi, Doğrusal

DUMLUPINAR ÜNİVERSİTESİ LİSANS ÖĞRENCİLERİNİN MEMNUNUYETİNİ ETKİLEYEN BİREYSEL ÖZELLİKLERİN İSTATİSTİKSEL ANALİZİ - HİPOTEZ TESTİ, Kİ-KARE TESTİ VE DOĞRUSAL OLASILIK MODELİ

The student's satisfaction with the university is a multi-dimensional situation. In this study, assuming all the other variables constant, the relationship between the Dumlupınar Universities students' personal characteristics and their satisfaction with education has been taken into accaunt. The data obtained from the poll, which was carried out to determine variables that effects students’ satisfaction on the basis of their personal characteristics, were analyzed by means of frequency distributions, statistical inference, chi-square test and Linear Probability Model (DOM). It is found that ratio of students’ satisfaction with Dumlupınar University is 72% and their satisfaction with university were tried to be explained as a function of various qualitative variables

Keywords:

Student's satisfaction, Statistical Inference, Chi-Square Test, Linear Probability Model,

PDF

___

Akkaya, Ş. ve Pazarlıoğlu, V. (1998), Ekonometri 1, Anadolu Matbaacılık, İzmir, s. 73,74.
Ayhan, İ. ve Tunacan, T. (2006), “ İnternet Destekli Tezsiz Yüksek Lisans Programlarında Yöntemlerle Değerlendirilmesi”, VI. Uluslar arası Eğitim Teknolojileri Sempozyumu, DAÜ, KKTC. Etkileyen Faktörlerin İstatistiksel
Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2004), “Çalışanların İş Güvencesi ve Genel İş Davranışları İlişkisi: Bir Alan Çalışması”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 23, Temmuz-Aralık , s. 35-59.
Baykal, Ü., Sökmen, S., Korkmaz, Ş. ve Akgün, E. (2002), “Öğrenci Memnuniyeti Ölçeği Geliştirme Çalışması”, İ.Ü. Florence Nightingale Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, Cilt: 13, Sayı: 49, İstanbul.
Bircan, H., Karagöz, Y. ve Kasapoğlu, Y. (2003), “Ki-Kare ve Kolmogorov Smirnov Uygunluk Testlerinin Similasyon ile Elde Edilen Veriler Üzerinde Karşılaştırılması”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 1, Sivas.
Bulut, Ö. (1997), “Eğitim Yönetiminin Çağdaşlaştırılması: Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi Uygulaması ve Yararları”, 2. Toplam Kalite Yönetimi Makale Yarışması, TÜSİAD Yayınları, İstanbul.
Çömlekçi, N. (2001), Bilimsel Araştırma Yöntemi ve İstatistiksel Anlamlılık Sınamaları, Bilim Teknik Yayınevi, Eskişehir, s. 121, 127, 165, 241.
Erar, A. (1985), Bağlanım (Regresyon) Çözümlemesi, Ders Notları, Hacettepe Üniversitesi, Ankara, s. 85, 86-87.
Eroğlu, E. (2002), “Uzaktan Öğretimde Bütünsel Kalite”, Anadolu Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu, 23-25 Mayıs 2002, http://aof20.anadolu.edu.tr/bildiriler/Erhan Eroglu.do, (10.01.2007).
Ev, H. (2005), “ Aktif Eğitimde Öğrenci Memnuniyeti (DEÜ İlahiyat Fakültesi Örneği)”, II. Aktif Eğitim Kurultay Kitabı (II. Aktif Eğitim Kurultayı 4-5 Haziran 2005 İzmir), Editör: Emin Alıcı, Dokuz Eylül Yayınları, İzmir, s. 202 – 210.
Fırlar, T. (2001), “Doğrusal olasılık modeli ve Diskiriminant Analizi Arasındaki Benzerlik ve Farklar”, M.Ü. İstatistik ve Ekonometri Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi.
Gençyılmaz, G. ve Zaim, S. (1999), “Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi”, İ.Ü. İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt: 28, Sayı: 2, s. 9-35.
Gujarati, D.N. (Çev: Şenesen, Ü. ve Şenesen, G.G.) (1999), Temel Ekonometri, Literatür Yayıncılık, İstanbul, s. 541, 542, 550.
Karagöz, Y. ve Ekici, S. (2004), “Sosyal Bilimlerde Yapılan Uygulamalı Araştırmalarda Kullanılan İstatistiksel Teknikler ve Ölçekler”, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 1, Sivas.
Koutsoyıannıs, A. (Çev: Şenesen, Ü. ve Şenesen G. G.) (1989), Ekonometri Kuramı, Verso Matbaacılık A.Ş., Ankara, s. 563.
Kmenta, J. (1986), Elements of Econometrics, Macmillan Publihing Company, New York, s. 547.
Öğeli, Z.B., ve Dursunkaya, Z. (2001), “Eğitimde Kalite Yönetimine Bir Örnek: ABET 2000”, Kalder Forum Nisan-Mayıs-Haziran, http ://www.kalder.org.tr/preview_content.asp?contID=679&tempID=1&re gID=2, (10.01.2007).
Özdamar, K. (2002), Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi 1 SPSS- Minitab, Kaan Kitabevi, Eskişehir, s. 487.
Özdamar, K. (2003), Modern Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Kaan Kitabevi, Eskişehir, s. 52-53.
Özdemir, S. (2003), “ Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi”, Kırgızistan – Türkiye Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, s.253-270.
Sümbüloğlu, K. ve Sümbüloğlu, V. (2002), Biyoistatistik, Hatiboğlu Yayınları, Ankara, s. 247.
Taşcı, D. (1995), “Toplam Kalite Yönetimi ve Eğitimde Uygulanabilirliği”, 4. Ulusal Kalite Kongresi Tebliğler Kitabı, s. 255-259.
Tütüncü, Ö. ve İpekgil Doğan, Ö. (2003), “ Müşteri Tatmini Kapsamında Öğrenci Memnuniyetinin Ölçülmesi ve Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Uygulaması”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 4, İzmir.
Yıldırım, H. A. (2002), Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, s. 32-34.
Yenen, V.Z. ve Gözlü, S. (2003), “Yüksek Öğretimde Müşteri Beklentileri: Türkiye’den Örnekler”, İTÜ Dergisi/d Mühendislik, Cilt: 2, Sayı: 2, s. 28-38. NOTLAR
Değişkenlere yönelik ayrıntılı bilgi için bkz: (Özdamar, 2003).
Her fakülte veya yüksekokuldan örnekleme alınan öğrenci sayısı, ilgili fakülte veya yüksekokuldaki toplam öğrenci sayısı ile orantılı olarak belirlenmiştir.
Frekans = Yanıtlayıcı sayısı
(.…) ibaresi ile temel ya da atlanan düzey gösterilmektedir.