Amaç: Hemi-Santral Retinal Ven Tıkanıklığı (HSRVT) tanısıyla izlenen olguların uzun dönem takiplerinde görme sonuçlarını ve komplikasyonları değerlendirmek. Yöntemler: Ocak 1992-Ocak 2001 tarihleri arasında optik koherens tomografi öncesi döneme ait HSRVT tanısı konulan, 2 yıl ve üzeri düzenli takibi olan 25 hastanın 25 gözü retrospektif dosyaları taranarak incelendi. Dosya incelemelerinde hastaların yaşı, cinsiyeti, sistemik risk faktörleri, hangi gözün etkilendiği, tam oftalmolojik muayeneleri ve gelişen komplikasyonlar kaydedildi. İlk başvuda çekilen Fundus Fluoresein Anjiografi (FA) sonuçları incelendi. Hastalar FA bulgularına (noniskemik veya iskemik form) ve üst ya da alt retinal yarı etkilenmesine göre sınıflandırıldı. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 67,0 ± 11,0 yıl (41-90 yıl) ve ortalama takip süresi 6,4 ± 5,5 yıl (2-19 yıl) idi. Olguların 17’sinde (%68) sistemik bir hastalık mevcut olup, en büyük çoğunluğu hipertansiyon hastaları (%48) oluşturmaktaydı. Gözlerin 13’ünde (%52) alt hemisferik kadran ve 12’sinde (%48) üst hemisferik kadranda etkilenme olduğu saptandı. Hastalarımızın tanı esnasında görme keskinliği tüm gözlerde ortalama 1,08 ± 0,4 logMAR iken, son muayenede ortalama 0,89 ± 0,5 logMAR olarak saptandı (p>0,05). FA bulgularına göre tanı esnasında 10 gözde iskemi ve takiplerde noniskemik olguların 3’ünde iskemik forma dönüşüm tespit edildi. On disk alanından daha geniş iskemik alanlara retinal laser fotokoagülasyon uygulandı. HSRVT’ye bağlı 12 gözde makula ödemi, 3 gözde intravitreal hemoraji, 3 gözde epiretinal membran formasyonu, 3 gözde neovasküler glokom, 2 gözde optik atrofi ve 1 gözde yırtıklı retina dekolmanı geliştiği gözlendi. Perfüze makula ödemi tedavisinde grid laser fotokoagülasyon uygulandı. Sonuç: Hastaların uzun dönem takipte görme prognozu, başlangıç görme keskinliği ve komplikasyon gelişimi ile ilişkili bulundu. Hastaların uzun dönem takiplerinde rölatif görme artışı sağlansa bile, bu artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı

Objective: To assess the visual outcomes and the complications in patients with Hemicentral Retinal Vein Occlusion (HCRVO) in the long-term. Methods: The medical records of 25 eyes of 25 patients, having regular follow-up for ≥2 years, diagnosed as HCRVO before Optical Cohorence Tomography (OCT) era between January 1992 and January 2001 were reviewed. During the survey, gender, age, affected side, complete ophthalmologic evaluations, systemic risk factors and complications were recorded. The images of Fundus Fluorescein Angiography (FA) at baseline were evaluated. The patients were classified according to the findings of the FA (non-ischemic or ischemic form) and the involvement of superior or inferior halves of the retina. Results: The mean age of the patients was 67.0 ± 11.0 years (range, 41-90 years) and the mean duration of follow-up was 6.4 ± 5.5 years (range, 2-19 years). Seventeen patients (68%) had a systemic disease and most of them were of hypertensive cases (48%). In 13 of the eyes (52%) inferior hemispheric quadrant and in 12 eyes (48%) superior hemispheric quadrant was found to be affected. The visual acuity at baseline was 1.08 ± 0.4 logMAR and it was 0.89 ± 0.5 logMAR at last visit (p>0.05). According to the findings of FA, ischemic form was detected in 10 eyes at the time of diagnosis, and conversion to ischemic form occured in 3 cases during the follow-up. Laser photocoagulation was performed on ischemic lesions that were more than 10 disc areas. The complications due to HCRVO were as follows; macular edema in 12 eyes, intravitreal hemorrhage in 3 eyes, epiretinal membrane formation in 3 eyes, neovascular glaucoma in 3 eyes, optic atrophy in 2 eyes and regmatogenous retinal detachment in 1 eye. Macular grid laser for perfused macular edema was performed. Conclusion: The visual prognosis of the patients in the long-run was found to be associated with the presenting visual acuity and the development of a complication. Even a relative increase in the visual acuity after the follow-up was achieved, the increase was not statistically significant