Kamu yönetimi disiplininde bunalım ve çıkış yolu arayışları

Kamu yönetimi disiplini çalışmalarında; disiplinde bunalım olduğu, nesnesini kaybettiği, kara günlerini yaşadığı, diğer disiplinler içinde kaybolmakta olduğu vb. tespitlere rastlanmaktadır. Disiplinin yaşadığı bunalımdan kurtulması için demokratik değerleri yeniden keşfetmesi gerektiği belirtilerek; müzakereci kamu yönetimi, demokratik yönetişim, küçük toplum (mini public) ve işbirlikçi kamu yönetimi yaklaşımları ortaya atılmıştır. Birbirinin seçeneği olarak yazında yer alan bu yaklaşımların gerçekte birbirini tamamlayan yaklaşımlar olduğu tespit edilmiş ve söz konusu dört yaklaşımı içeren İşbirlikçi Demokratik Kamu Yönetişimi adıyla yeni bir kamu yönetimi modeli oluşturulmuştur. Disiplinin sorunları daha çok uygulama düzlemindeki gelişmelerin sonucunda ortaya çıktığından, çözüme yönelik model de uygulamaya dönük olarak kurgulanmıştır. Bu modelin, kamu yönetimi disiplininin bunalımı çerçevesinde, söz konusu edilen sorunlara çözüm getirme potansiyelinin bulunduğu düşünülmektedir.

The crisis in public administration discipline and seeking way out

The studies of public administration discipline are encountered some findings as; the discipline is in crisis, living in dark times, lost its object, disappearing in other disciplines and so on. It is accepted that discipline should re-discover the democratic ethos to recover from the crisis it faced. For this purpose; deliberative public management, democratic governance, mini public and collaborative public management approaches have been developed. These approaches presented as interchangeably alternatives in the literature, but they are complementary approaches in reality. Their complementary features have been identified and a model established in the name of Collaborative Democratic Public Governance from the four new public management approaches. Discipline problems, that arose as a result of developments in the application level mostly, require a practical solution-oriented model. This model is constructed as implementation oriented within the framework of the crisis of public management and thought it has the potential to bring the solution to the crisis-based problems.

___

  • Akdoğan, A. (2007). Habermas’ın sistem kuramı eleştirisi çerçevesinde yeni kamu işletmeciliği ve müzakereci demokrasi. Amme İdaresi Dergisi, 40 (4): 21-44.
  • Atalay, M. (2008). Kamu yönetimi disiplininde Dwight Waldo düşüncesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Cooper, T. L., Bryer, T. A. ve Meek, J. W. (2006). Citizen-centered collaborative public management. Public Administrative Review, 66 (Özel Sayı): 76-88.
  • Barabas, J. (2003). Virtual deliberation: knowledge from online ınteraction versus ordinary discussion. http://people.rwj.harvard.edu/~jbarabas/Recent%20 Papers/Virtual%20Deliberation-Barabas-ReRevised%202003.pdf, (05.08.2011).
  • EIPP (2009). Public participation in Europe: An international perspective. European Institute for Public Participation (EIPP), http://www.participationinstitute.org/wp-content/uploads/2009/06/pp_in_e_report_ 03_06.pdf. (05.08.2011)
  • Ergun, T. (1997). Postmodernizm ve kamu yönetimi. Amme İdaresi Dergisi, 30 (4): 3-15.
  • Ergun, T. (2004). Kamu yönetimi: kuram siyasa ugulama. Ankara: Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları.
  • Fox, C. J. ve Hugh, T. M. (1995). Postmodern public administration: toward discourse. California: Sage Publications.
  • Fung, A. (2003). Recipes for public spheres: eight institutional design choices and their consequences. The Journal of Political Philosophy, 11 (3): 338- 367.
  • Fung, A. (2006). Varieties of participation in complex governance. Public Administration Review, 66 (Özel Sayı): 66–75. Güler, B. (1994). Nesnesini arayan disiplin: kamu yönetimi. Amme İdaresi Dergisi, 27 (4): 3-19.
  • Heierbacher, S. (2011). Dialogue and Deliberation Processes, BerrettKoehler Publishers: http://www.burtbertram.com/teaching/consultation/Article_12 (a)-Dialogue&Deliberation.pdf, (04.08.2011).
  • Holmes, B. (2011). Citizens' engagement in policymaking and the design of public services. Parliament of Australia, Research Paper No 1, 2011-12; http://parlinfo.aph.gov.au/parlInfo/download/library/prspub/942018/upload_binary/ 942018.pdf;fileType=application/pdf#search=%222010s%22, (05.08.2011).
  • Hughes, O. E. (2003). Public management & administration: an introduction. New York: Palgrave Macmillan.
  • Hou, Y., Ya Ni, A., Poocharoen, O., Yang, K. ve Zhao, Z. J. (2011). The case for public administration with a global perspective. Journal of Public Administration Research and Theory; Minnowbrokk III. 21 (Özel Sayı 1): i45-i51. İnaç, H. ve Erdoğan, S. (2006). Postmodern dönemde kamu yönetimi algısı ve kamusal alan tartışmaları. Akademik Bakış (e-journal), 2006 (9): http://www.akademikbakis.org/pdfs/9/postm.pdf, (05.08.2011).
  • Kapucu, N., Yuldashev, F. ve Bakiev, E. (2009). Collaborative public management and collaborative governance: conceptual similarities and differences. European Journal of Economic and Political Studies, 2 (1): 39-60.
  • Karasu, K. (2004). Kamu Yönetimi Disiplininin Kökenine İlişkin Bir Not, II. Kamu Yönetimi Forumu, 7-8 Ekim 2004, Ankara. http://kamyon.politics.ankara.edu.tr/bulten/belgeler/04.pdf, (14.07.2011). Kavanagh, S. C. (2010). From public deliberation to public collaboration. Government Finance Review, 26 (4): 82-83.
  • Kettl, D. F. (2011). The future of public administration, Humanities & Social Sciences Online; http://www.h-net.org/~pubadmin/tfreport/kettl.pdf, (01.08.2011).
  • Leblebici, D. N. (2001). Disiplin ve uygulama açısından kamu yönetiminin kimlik krizine yeni bir bakış. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25 (1): 15-24.
  • Link, A. S. (1968). Woodrow Wilson and the study of administration. Proceedings of the American Philosophical Society, 112 (6): 431-433. McGuire, M. (2006). Collaborative public management: assessing what we know and how we know it. Public Administrative Review, 66 (Özel Sayı): 33-43.
  • McGuire, M., Agranoff, R. ve Silvia, C. (2011). Putting the “public” back into collaborative public management. Public Management Research Conference, Syracuse, NY, June 1-4, 2011, http://www.maxwell.syr.edu/uploadedFiles/ conferences/pmrc/Files/McGuire_Putting%20the%20Public%20Back%20into%20 Collaborative%20Public%20Management.pdf, (05.08.2011).
  • Nabatchi, T. (2009). Radical individualism, instrumental rationality, and public administration: a paper formerly titled ‘Roofied and Rolled’. Public Performance Management Review, 32 (4): 585-591.
  • Nabatchi, T., Goerdel, H. T. ve Peffer, S. (2011). Public administration in dark times: some questions for the future of the field. Journal of Public Administration Research and Theory; Minnowbrokk III: 21 (Özel Sayı 1): i29-i43.
  • Öner, Ş., Yıldırım, U., (2004), “2001 Mahalli İdareler Tasarısı ve 2003 Taslağında Belediye Yönetimleri: Katılımcı Demokrasi ve Açıklık Açısından İncelenmesi”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(1): 230-253.
  • Özer, M. A. (2006). Kamu yönetiminde kimlik bunalımı üzerine değerlendirmeler. Sayıştay Dergisi, 2006 (61): 3-22.
  • Riggs, F. W. (1991). Public administration: a comparativist framework. Public Administration Review, 51 (6): 473-477.
  • Samier, E. (2005). Toward public administration as a humanities discipline: a humanistic manifesto. Halduskultuur, 6 (1): 6-59.
  • Sezen, S. (2009). Kamu yönetimi reformları: küresel bir düzenleme mi?. Amme İdaresi Dergisi, 42 (1): 23-41.
  • Şaylan, G. (1996) Bağımsız bir disiplin olarak kamu yönetimi: yeni paradigma arayışları. Amme İdaresi Dergisi, 29 (3): 3-16.
  • Şaylan, G. (2000). Kamu yönetimi disiplininde bunalım ve yeni açılımlar üzerine düşünceler. Amme İdaresi Dergisi, 33 (2): 1-22.
  • Şener, H. E. (2007). Kamu yönetiminde postmodernizm. Ş. Aksoy ve Y. Üstüner (Der.) Kamu Yönetimi: Yöntem ve Sorunlar: İçinde 31-47. Ankara: Nobel Yayın.
  • Thomson, A. M. ve Perry, J. L. (2006). Collaboration processes: inside the black box. Public Administrative Review, 66 (Özel Sayı): 20-30. Üstüner, Y. (2000). Kamu yönetimi kuramı ve kamu işletmeciliği okulu. Amme İdaresi Dergisi, 33 (3): 5-31. Vigoda-Gadot, E. ve Mizrahi, S. (2008). Public sector management and the democratic ethos: a 5-year study of key relationships in Israel. Journal of Public Administration Research and Theory, 18 (1): 79-107.
  • Vivien. A. F. A. (1859). Etudes administratives, Paris: Guillaumin. Aktaran: Karasu, K. (2004). Kamu Yönetimi Disiplininin Kökenine İlişkin Bir Not, II. Kamu Yönetimi Forumu, 7-8 Ekim 2004, Ankara; http://kamyon.politics.ankara.edu.tr/bulten/belgeler/04.pdf, (14.07.2011).
  • Waldo, D. (1948). The administrative state: a study of the political theory of American public administration. New York: The Ronald Press Company. Aktaran: Atalay, M. (2008). Kamu yönetimi disiplininde Dwight Waldo düşüncesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Warren, K. F. (1993). We have debated ad nauseam the legitimacy of the administrative state –But why?. Public Administration Review, 53 (3): 249-254. Aktaran: Nabatchi, T., Goerdel, H. T. ve Peffer, S. (2011). Public administration in dark times: some questions for the future of the field. Journal of Public Administration Research and Theory; Minnowbrokk III. 21 (Özel Sayı 1): i29-i43.
  • Wilson, W. (1961). Woodrow Wilson: seçme parçalar, (Çev. N. Abadan), İstanbul: Türk Siyasi İlimler Derneği Yayını.
  • Wilson, W. (1887). The study of administration. Political Science Quarterly, 2 (2): 197-222.
  • Yalçın, L. (2010). Kamu yönetimi kuramları: yöntembilimsel bir değerlendirme, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayını, Ankara.
  • Yıldırım, M. (2009). Modernizm, postmodernizm ve kamu yönetimi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6 (2): 380-397.