Emine Işınsu, çocukluğunu Anadolu’da geçirmiş, Anadolu coğrafyasının millî ve kültürel yapısını özümseyerek büyümüş, eserlerini de bu yapıya bağlı kalmak suretiyle oluşturmuş önemli bir sanatçımızdır. Anadolu’da İslâm’ın yayılmasında çok büyük payları olan ve bu uğurda önemli görevler edinen Mevlânâ, Niyâzî Mısrî, Tapduk Emre, Hacı Bayram Veli, Ahi Evren, Yunus Emre ve Hacı Bektaş Veli gibi değerli şahsiyetler, yazarın romanlarında yer verdiği şahsiyetler olarak dikkat çeker. Bu şahsiyetlerden Hacı Bektaş Veli’nin merkez kişi olarak belirlendiği “Hacı Bektaş” adlı roman, yazarın tasavvufî şahsiyetleri ele aldığı son romanı olarak Türk edebiyatı tarihine geçmiştir. Romanda, Hacı Bektaş’ın İslâmî, tasavvufî ve ahlâkî öğretilerini, hayata bakış açısını ve insanlara karşı olan yaklaşımını öğrenmek mümkündür. Bu çalışmada Işınsu’nun söz konusu romanının kurgusal ögeleri incelenecek ve bu romanda Hacı Bektaş Veli’nin tasavvufî öğretileri, roman içindeki söylemleri aracılığıyla örneklenecektir.