Tarih boyunca uluslararası hukukun süjeleri arasındaki güvenin sağlamlaştırılabilmesi için birtakım dayanak noktalarına gereksinim duyulmuştur. Sonuçta her ne kadar tamamen serbest ve egemen süjeler arasındaki ilişkilerden bahsedilmekte ise de, sisteme güven duyulması gerekmektedir. Güvenin olması için net ve herkesin uyacağı esaslar bulunmalıdır. Uluslararası hukukun en eski ve geleneksel kaynağı örf ve adet kurallarıdır. Bir diğer kaynak iki veya çok taraflı uluslararası andlaşmalardır. Dünya üzerinde, tarihte ve günümüzde, taraflarını bağlayıcı güce sahip olan çok taraflı andlaşmalara tüm devletlerin dahil olduğu bir örnek bulmak zordur. Devletler başta olmak üzere uluslararası hukukun süjeleri için ortak bağlayıcı kurallar oluşturmak ve onların kendilerini bu tür kurallar ile bağlı hissetmelerini sağlamak son derece güçtür. “Uluslar ailesi”, devlet benzeri bir birlik değildir. Kurallar koyacak merkezî bir otoritesi ya da yasama meclisi bulunmamaktadır.