Gebelerin Doğum Şekline Karar Verme Durumlarının İncelenmesi

Amaç: Primigravidaların karar verme stillerini ve doğum şekline karar verme durumlarını etkileyen etmenleri incelemektir.Yöntem;Tanımlayıcı bir çalışmadır. Araştırma kapsamına, İzmir ilinde bulunan 600 primipar gebe alınmıştır. Veri toplama aracı olarak,Sosyo-Demografik Özellikler Soru Formu, Doğum Şekline Karar Verme Durumlarına İlişkin Soru Formu ve Melbourne Karar Verme StilleriÖlçeği-II kullanılmıştır. Veriler katılımcıların soru formları kendilerinin doldurması ve iki soruda yüz yüze görüşme tekniği kullanılaraktoplanmıştır. Bulgular: Gebelerin %81.3’ ünün doğum şekline karar verme aşamasında söz sahibi olmak istediği belirlenmiştir. Gebelerdoğum şekli kararları açısından incelendiğinde, %67.2’ sinin normal doğuma ve %13.7’ sinin sezaryen doğuma karar verdikleri, %19.2’sinin ise halen kararsız olduğu saptanmıştır. Gebelerin yaşları, eğitim durumları, çalışma durumu, izlenilen sağlık kuruluşu, doğum şeklitercihleri, doğum şekli tercihlerinin sorulma durumları, doğum şekline karar verme aşamasında söz sahibi olmayı isteme durumları ile doğumşekli kararları arasında anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir (p< .05). Kaçıngan karar verme puanı yüksek olan gebelerin doğum şeklikonusunda kararsız olduğu, erteleyici karar verme puanı yüksek olan gebelerin ise normal doğuma karar verdikleri saptanmıştır (p< .05).Sonuç: Primigravidalar, doğum şekli konusunda belirsizlik yaşamaktadırlar ve izlemlerini yapan hekim, ebe ve hemşireler tarafındanbilgilendirilerek doğum şekli kararlarını belirlemek istemektedirler. Gebelerin doğru doğum şekline karar vermeleri konusunda desteklendiğive düşüncelerinin önemsendiği eğitim ortamlarına gereksinimlerinin olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Primipar, Doğum Şekli Tercihi, Karar Verme

The Study of Decision Making About the Delivery Type of Pregnant Women

Objectives: Look into the decision making states about the delivery mode of primigravidas and the effective factors. Methods: This is a sectional and descriptive study. In the research , there were totally 600 primipar pregnants. Question Form, including the Demographic Characteristics ,Pregnacy stories and Decision Making States about The Delivery Mode and Melbourne Decision Making Stales Scale-II were used as a means of data collection. Results: It was confirmed that 81.3% primipar pregnants wanted to be closely involved with desicion making stage about their delivery modes. When we investigated the pregnants according to their delivery mode decisions, it was also confirmed that 67.2% pregnants decided to have a vaginal delivery, 13.7% pregnants decided to have cesarean delivery and 19.2% pregnants were still ambivalent about their delivery modes. In addition to this, it was stated that there was a meaningful difference between the ages of pregnants, educational backgrounds, professional, medical establishments, pregnancy weeks, their preferences about the delivery mode, the states of being asked how to make the delivery, their desires for participation in the decision making stage about the delivery mode or not and the delivery mode decisions (p< .05). It was stated that the individuals having a high point in the prudent decision making were undecided about their delivery modes and the individuals having a high point in the dilatory decision making decided to have a vaginal delivery (p< .05). Conclusion: Because of having uncertainty about the Delivery Operation, the primipar Sregnants wants to decide their delivery mode with a health guidence. It has been confirmed that the pregnants needs training about the correct delivery mode decision and they wants to be overrated in their delivery mode decision.

Keywords:

Primipar, Delivery Mode Preference, Decision Making.,

PDF

___

Avşaroğlu, S. (2007). Üniversite öğrencilerinin karar vermede özsaygı, karar verme ve stresle başa çıkma stillerinin benlik saygısı ve bazı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı Eğitimde Psikolojik Hizmetler Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya, Türkiye.
Beksaç, M.S., Demir, N., Koç, A., & Yüksel, A. (2001). Maternal Fetal Tıp & Perinatoloji Ders Kitabı. Sezaryen doğum (1. Baskı, sy. 1322-1330). İstanbul: Kozan Ofset. 45-60
Bektaş, E. (2008) Hastanemiz gebe polikliniğine başvuran gebelerde normal doğum ve sezaryen tercihi ve nedenleri ile ilişkin anket çalışması. Aile Hekimliği Uzmanlık Tezi, Sağlık Bakanlığı Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi. İstanbul, Türkiye.
Çivili, D. (2005). Kadınların doğum şekli tercihleri ve etkileyen faktörlerin incelenmesi. Hemşirelik Programı Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir, Türkiye.
Deniz, M. E. (2004). Üniversite öğrencilerinin karar vermede öz saygı karar verme stilleri ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4 (15), 23-35.
Dölen, İ. & Özdeğirmenci, Ö. (2004). Optimal sezaryen oranı ne olmalıdır Türkiye’de ve Dünya’da güncel nedir?. Türk Obstetri ve Jinekoloji Derneği Uzmanlık Sonrası Eğitim Dergisi, 7, 113- 117.
Emmett, J. L., Shaw, A. R., Montgomery, A. A., Murphy, D.J. (2006). Women's experience of decision making about mode of delivery after a previous caesarean section: the role of health professionals and information about health risks. BJOG, December, 113 (12), 1438-45.
Gamble, J. A. & Creedy, D. K. (2001). Women’s preference for a cesarean section: incidance and associated faktors. BIRTH, 28, 101-110.
Haris, R. (Ed). (1998). İntroduction to decision making. Vanguard University of Souhern Colifornia: Colifornia. Karabulutlu, Ö. (2012) Kadınların doğum şekli tercihlerini etkileyen faktörler. İ.Ü.F.N. Hemşirelik. Dergisi, 20(3), 210- 218.
Khan, H. (2008). High cesarean section rate: Can we reduce it?. Global Journal of Medical Sciences, January–June, 6(1), 1.
Konakçı, S. K. & Kılıç, B. (2002). Sezaryen ile doğumlar artıyor. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 8(11), 286-88.
Kuzgun, Y. & Bacanlı, F. (Editörler). (2005). PDR’ de kullanılan ölçekler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Littletton, L. Y. (Ed.). (2002). Maternal, neonatal ve women’s health nursing (1th ed.). New York: Delmar Thomson Learning.
McCourt, C., Weaver, J. & Statham, H. (2007). Elective cesarean section and decision making: a critical review of literature. Birth, 34(1), 65-79.
Moffat, M. A., Bell, J. S., Porter, M. A., Lawton, S., Hundley, V., Danielian, P., et al. (2007). Decision making about mode of delivery among pregnant women who have previously had a caeseraen section: a qualitative study. An Internationa Journal of Obstetrics & Gynaecology, 114, 86-93.
Okumuş, H., Mete, S. Yenal, K., Tokat, M. A., & Figen, P. S. (2009). Anne babalar için doğuma hazırlık. İstanbul: Deomed Reklam ve Yayıncılık Ltd. ve Şti..
Park, C. S., Yeoum, S. G. & Choi, E. S. (2005). Study of subjektivity in the perception of cesarean birth. Nursing and Health Sciences, 3-8.
Sayıner, F. M., Özerdoğan, N., Giray, S., & Savcı, A. (2009). Kadınların doğum şekli tercihlerini etkileyen faktörler. Perinatoloji Dergisi, 17(3), 104-112.
Serçekuş, P. (2005). Nullipar kadınlarda normal spontan doğuma ilişkin korkular ve nedenlerin incelenmesi. Hemşirelik Programı Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir, Türkiye.
Villar, J., Valladares, E., Wojdyla, D., Zavaleta, N., Carroli, G., Velazco, A., et al. (2006). Caesarean delivery rates and pregnancy outcomes: the 2005 WHO global survey on maternal and perinatal health in Latin America. The Lancet, 367, 1819- 29.
Woman Health Reports(WHR). (2008). Caesarean birth rate in the World. Retrived Jully 7, 2008, from hhtt://www.who.statistic/2008.htm