Ortaokul Öğrencileri için Bireysel Yenilikçilik Yeterliliği Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Giderek daha rekabetçi hale gelen Dünya’da yeni teknolojiler, ürünler ve hizmetler sunabilecek, yenilik yapma yeteneğine sahip bireylere ihtiyaç gün geçtikçe artmaktadır. Yenilikler, genellikle bireylerin yeni ve daha iyi bir şey yaratmak için farklı fikirleri birleştirdiği bir ekip çalışması sonucunda ortaya çıkmaktadır. Yenilikler sayesinde toplumlar, yüksek yaşam standartlarına, daha iyi yaşam kalitesine ve daha güçlü ekonomilere sahip olabilirler. Bu sebeple toplumların yenilikçi bireyleri teşvik etmeleri ve desteklemeleri oldukça önemlidir. Bu araştırma, ortaokul seviyesinde öğrenim gören öğrencilerin bireysel yenilikçilik yeterlilik seviyelerini ölçmek için geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirmeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın verileri, Muğla ili Menteşe ilçesinde öğrenim gören 968 ortaokul öğrencisinden toplanmıştır. Elde edilen verilerle yapılan Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) sonuçlarına göre, üç faktörden oluşan bir ölçek elde edilmiştir. Üç faktörlü yapının, toplam varyansın %47.12’sini açıkladığı görülmüştür. Elde edilen faktörler, kuramsal çerçeveye uygun olarak Sosyal Beceriler, Davranışsal Beceriler ve Duyuşsal Beceriler şeklinde isimlendirilmiştir. Cronbach Alpha güvenirlik katsayıları alt boyutlar için .728, 702 ve .721 olup ölçek geneli için ise .820 olarak hesaplanmıştır. Buna göre, elde edilen Bireysel Yenilikçilik Yeterlilik Ölçeğinin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Bireysel yenilikçilik, yeterlilik, ölçek geliştirme, ortaokul

Development of Individual Innovation Competence Scale for Secondary School Students: Validity and Reliability Study

In today's world, there is fierce competition in every field. With new technologies, products, and services we can offer, we need individuals who can innovate. Innovation is often the outcome of teamwork, where individuals combine different ideas to create something new and better. Societies need to encourage individuals to be innovative since innovation can lead to higher standards of living, a better quality of life, and stronger economies. The objective of this study is to develop a valid, reliable and efficient tool to measure secondary school students' individual innovation competence level. The data of the study were gathered from 968 secondary school students studying in the Menteşe district of Muğla province. The Exploratory Factor Analysis (EFA) results indicate that a scale consisting of three factors was obtained. The results of the factor analysis show that the three-factor structure of the scale explained 47.12% of total variance and conformed to the theoretical framework, it is named as follows: Social Skills, Behavioral Skills, and Affective Skills. Cronbach's alpha reliability coefficients are .728, 702, and .721 for the sub-dimensions and .820 for the overall scale. Consequently, The results of both exploratory and confirmatory factor analyses revealed that this instrument was developed as valid and reliable.

Keywords:

Individual innovation, competence, scale development, secondary school,

PDF

___

Adams, K. (2005). The sources of innovation and creativity. (Research Report. July 2005), 1-58. Washington, DC: National Center on Education and the Economy (NCEE).
Akbulut, H. İ., Şahin, Ç., & Çepni, S (2013). Doktora tez sürecinde karşılaşılan problemlerin belirlenmesi: Eğitim fakültesi örneği. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 50-69.
Akkaya, D. (2016). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin inovasyon becerilerinin değerlendirilmesi. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Adnan Menderes Üniversitesi.
Aksu, G., Eser, M.T., & Güzeller, C. O. (2017). Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ile yapısal eşitlik modeli uygulamaları. Detay Yayıncılık.
Borgers, N., Sikkel, D., & Hox, J. (2004). Response effects in surveys on children and adolescents: The effect of number of response options, negative wording, and neutral mid-point. Quality and Quantity, 38, 17-33. doi:10.1023/B:QUQU.0000013236.29205.a6
Bursal, M. (2019). SPSS ile temel veri analizleri (2. Baskı). Anı Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (24. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Pegem Akademi Yayıncılık.
Cerinsek, G., & Dolinsek, S. (2009). Identifying employees’ innovation competency in organisations. International Journal of Innovation and Learning, 6(2), 164-177. doi:10.1504/IJIL.2009.022811
Chell, E., & Athayde, R. (2009). The identification and measurement of innovative characteristics of young people: Development of the Youth. (Research Report. July 2009), 1-44. London: U.K. NESTA.
Ceylan, S. S. (2019). Innovativeness levels and perceived barriers to innovativeness of nursing students. Gümüşhane University Journal of Health Sciences, 8(4), 363–371.
Cooley, E. L., & Morris, R. D. (1990). Attention in children: A neuropsychologically based model for assessment. Developmental Neuropsychology, 6(3), 239-274. doi:10.1080/87565649009540465
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (5. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
DeVellis, R. F. (2016). Scale development: Theory and applications (4th ed.). Sage Publications.
De Jong, J., & Den Hartog, D. (2010). Measuring innovative work behaviour. Creativity and Innovation Management, 19(1), 23-36. doi:10.1111/j.1467-8691.2010.00547.x
Erkuş, A. (2019). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme-I temel kavramlar ve işlemler (4. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
Ettlie, J. E., & O’Keefe, R.D. (1982). Innovative attitudes, values, and intentions in organizations. Journal of Management Studies, 19(2),163-182. doi:10.1111/j.1467-6486.1982.tb00066.x
Field, A. (2018). Discovering statistics using IBM SPSS statistics (5th ed.). London Sage Publications.
Goldsmith, R. E., & Foxall, G. R. (2003). The measurement of innovativeness. In L. V. Shavinina (Ed.), The international Handbook on Innovation (s.321-330). Elsevier.
Gürbüz, S. (2019). AMOS ile yapısal eşitlik modellemesi. Seçkin Yayıncılık.
Hair J. F., Black W. C., Babin B. J., & Anderson R. E. (2019). Multivariate data analysis (8th ed.). Cengage Learning.
Hero, L. M., Lindfors, E., & Taatila, F. (2017). Individual innovation competence: A systematic review and future research agenda. International Journal of Higher Education, 6(5),103-121. doi:10.5430/ijhe.v6n5p103
Hu, W., & Adey, P. (2002). A scientific creativity test for secondary school students. International Journal of Science Education, 24(4), 389-403. doi:10.1080/09500690110098912
Hurt, H. T., Joseph, K., & Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4(1), 58-65. doi:10.1111/j.1468-2958.1977.tb00597.x
Kaiser, H. F., & Rice, J. (1974). Little Jiffy, Mark IV. Educational and Psychological Measurement, 34(1), 111-117. doi:10.1177/001316447403400115
Karamustafaoğlu, O. & Baran, S. (2020). ‘Kuvvet Kapmaca’ eğitsel oyunu ile fen öğretimine yönelik öğretmen görüşleri. Fen Bilimleri Öğretimi Dergisi, 8(1), 76-91.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (23. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım.
Keinänen, M., Ursin, J., & Nissinen, K. (2018). How to measure students’ innovation competences in higher education: Evaluation of an assessment tool in authentic learning environments. Studies in Educational Evaluation, 58, 30-36. doi:10.1016/j.stueduc.2018.05.007
Kirton, M. (1976). Adaptors and innovators: A description and measure. Journal of Applied Psychology, 61(5), 622-629. doi:10.1037/0021-9010.61.5.622
Kılıçer, K. & Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150-164.
Kleysen, R. F., & Street, C. T. (2001). Toward a multi dimensional measure of individual innovative behavior. Journal of Intellectual Capital, 2(3), 284-296. doi:10.1108/EUM0000000005660
Lukes, M., & Stephan, U. (2017). Measuring employee innovation. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research, 23(1), 136-158. doi:10.1108/IJEBR-11-2015-0262
Manning, K. C., Bearden, W. O., & Madden, T. J. (1995). Consumer innovativeness and the adoption process. Journal of Consumer Psychology, 4(4), 329-345. doi:10.1207/s15327663jcp0404_02
Marin-Garcia J. A., Pérez-Peñalver, M. J., & Watts, F. (2013). How to assess innovation competence in services: The case of university students. Dirección y Organización, 50, 48-62.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB] (2013). İlköğretim kurumları (ilkokullar ve ortaokullar) fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB] (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
Morad, S., Ragonis, N., & Barak, M. (2021). The validity and reliability of a tool for measuring educational innovative thinking competencies. Teaching and Teacher Education, 97, 1-11. doi:10.1016/j.tate.2020.103193
Ovbiagbonhia, A. R., Kollöffel, B., & Brok, P. D. (2019). Educating for innovation: Students’ perceptions of the learning environment and of their own innovation competence. Learning Environments Research, 22, 387-407. doi:10.1007/s10984-019-09280-3
Öztürk, H. (2019). Individual innovativeness levels of university student. Turkish Journal of Sport and Exercise, 21(3), 481–489.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3rd ed.). Sage Publications.
Pérez-Peñalver, M. J., Aznar-Mas, L. E., & Montero-Fleta, B. (2018). Identification and classification of behavioural indicators to assess innovation competence. Journal of Industrial Engineering and Management, 11(1), 87-115. doi:10.3926/jiem.2552
Samuels, P. (2017). Advice on exploratory factor analysis. Birmingham: Centre for Academic Success, Birmingham City University.
Sawyer, R. K. (2006). Educating for innovation. Thinking Skills and Creativity, 1(1), 41-48. doi:10.1016/j.tsc.2005.08.001
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A beginner’s guide to structural equation modeling (3rd ed.). Routledge.
Scott, S. G., & Bruce, R. A. (1994). Determinants of innovative behavior: A path model of individual innovation in the workplace. Academy of Management Journal, 37(3), 580-607. doi:10.5465/256701
Seçer, İ. (2015). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi (2. Baskı). Anı Yayıncılık.
Seçer, İ. (2018). Psikolojik test geliştirme ve uyarlama süreci: SPSS ve LISREL uygulamaları. Anı Yayıncılık.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Seçkin Yayıncılık.
Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ekinoks.
Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Watts, F., Marin-Garcia, J. A., Carbonell, A. G., & Aznar-Mas, L. E. (2012). Validation of a rubric to assess innovation competence. Working Papers on Operations Management, 3(1), 61-70. doi:10.4995/wpom.v3i1.1159
Wildman, J. L. Nguyen, D. M. Duong, N. S., & Warren, C. (2021). Student teamwork during COVID-19: Challenges, changes, and consequences. Small Group Research, 52(2), 119-134. doi:10.1177/1046496420985185
World Economic Forum [WEF] (2020). Schools of the future: Defining new models of education for the fourth industrial revolution. (Report. 2020, 14 January), 1-34. Geneva: Switzerland. World Economic Forum.
Yaratan, H. (2017). Sosyal bilimler için temel istatistik SPSS uygulamalı. Anı Yayıncılık.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (5. Baskı). Seçkin Yayıncılık.