TÜRKİYE'DE e-DEVLET SİSTEMİNE FARKLI BİR BAKIŞ: e-DEVLET VE TASARRUF İLİŞKİSİ

Türkiye'de Elektronik Devlet (e-Devlet) yeni bir kavramdır. 2005 Yılında çeşitli örneklerle Türkiye'de uygulanan e-devlet sistemi ile ilgili literatürde birçok kaynak bulunmaktadır. Fakat bu kaynaklar içerisinde e-devlet sistemine geçişle birlikte elde edilecek tasarruf miktarına ilişkin yeterli çalışma yoktur. Yapılan birkaç çalışmada gösterilen kaynaklar; gazete ve internet haberlerinden oluşmaktadır. Bu çalışmada Devlet Planlama Teşkilatı (DPT), Ulaştırma, Haberleşme, Denizcilik Bakanlığı ve diğer e-devlet uygulamalarını kullanan kurumlardan, bilgi edinme kanunu çerçevesinde alınan verilerle e-devlet sistemin tasarruf boyutu incelenecektir.

A DIFFERENT PERSPECTIVE TO e-GOVERNMENT IN TURKEY: THE RELATION BETWEEN e-GOVERNMENT AND SAVINGS

Electronic Government (e-government) is a new concept in Turkey. Although there is a vast and growing literature on e-government system in Turkey since it was established in 2005 with various examples, there has been relatively less attention to the amount of savings that will be made through this system. Most of the existing studies refer only to newspapers (printed and/or online). This study's aim is to analyze e-government system in Turkey with specific reference to savings, using data obtained from State Planning Organization (SPO), Ministry of Transport, Maritime Affairs and Communications and from other institutions that use egovernment system through Turkish Law on the Right to Information.

PDF

___

AB ilerleme raporu (2011). [Erişim adresi: http://www.abgs.gov.tr.Erişim tarihi:18.11.2012?.
ARSLAN, N.T. (2010). Klasik - neo klasik dönüşüm süreci: yeni kamu yönetimi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 11, Sayı 2, ss. 21-38.
ASBİS (2012). Neden ASBİS. [Erişim adresi]: http://www.asbis.gov.tr. [Erişim Tarihi: 15.11.2012?.
BOZKUR,T.Ö., ERGUN, T., SEZEN, S. (2008). Kamu yönetimi sözlüğü. TODAİE.
BULUT, M. (2011). Türk Kamu Yönetiminin Dönüşümünde Etkili Bir Araç: Avrupa Birliği İlerleme Raporları. Sayıştay Dergisi, Sayı: 82, ss.97-124.
CLIFT, N. (2004). e-Government and democracy: representation and citizen engagement in the ınformation age. [Erişim adresi]: http://www.publicus.net/e-government. [Erişim tarihi: 14.11.2012.? ss. 2-40.
ÇAL, S. (2009). Kamu hizmeti kavramı üzerine kimi düşünceler. Prof. Dr. Hüseyin Hatemi'ye armağan. İstanbul: Vedat Yayıncılık. [Erişim adresi]: http://www.idare. gen.tr/cal-kh-dusunceler.pdf. [Erişim tarihi:12.10.2012.? ss.1829-1906.
ÇUKURÇAYIR, M.A., ÇELEBİ, E. (2009). Bilgi toplumu ve e-devletleşme sürecinde Türkiye. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt 5, Sayı 9,ss. 59- 82.
DEMİREL, D. (2010). yönetişimde yeni bir boyut: e-yönetişim. Türk İdare Dergisi. Sayı 466, cilt65. ss. 65-91.
DPT (2000). Beş yıllık kalkınma planı kamu yönetiminin iyileştirilmesi ve yeniden yapılandırılması özel ihtisas komisyonu raporu. Ankara, DPT, ss:1-85.
DPT (2011). Devlet Planlama Teşkilat Bilgi Toplumu İstatistikleri 2011, DPT - Bilgi Toplumu Dairesi Başkanlığı. [Erişim adresi]: http://www.bilgitoplumu.gov.tr. [Erişim tarihi: 25.10.2012].
e-Devlet Kapısı (2013). e-devlet nedir? [Erişim adresi]: https://www.turkiye.gov.tr/ bilgilendirme?konu=sikcaSorulanlar#edevletnedir. [Erişim tarihi: 26.03.2013?.
e-Devlet Kapısı (2013). e-devlete sunulan hizmetler. [Erişim adresi]: https://www.turkiye. gov.tr/hizmetler. [Erişim Tarihi:26.03.2013?.
HAMURCU, E. (2009). Kağıtsız ortam ve ağaç tasarrufu. UYAP Bilişim Dergisi. Sayı 2, ss.20-44.
İNANÇ, H., DEMİRAY M.(2004). Siyasal bir ideoloji olarak neo-liberalizm. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 11, ss.163-184.
ÖZER, M.A.(2006). Yönetişim Üzerine Notlar. Sayıştay Dergisi, Sayı 63, ss:59-87.
TOKSÖZ, F. (2008). İyi yönetişim el kitabı. İstanbul: TESEV.
TÜİK(2012). Hanehalkı bilişim teknolojileri kullanım araştırması. [Erişim adresi]: http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri. [Erişim tarihi: 20.12.2012].
UÇKAN, Ö. (2003). e-devlet, e-demokrasiye Türkiye kamu yönetiminin yeniden yapılanması için strateji ve politikalar. İstanbul: Literatür.
YILDIRIM, M. (2010). Kamu yönetimine güven: e-devlet açısından bir inceleme. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. Cilt 11, Sayı, ss:1-19.
YILMAZ, A. (2007). AB'ye uyum sürecinde Türk kamu yönetiminin dönüşümü üzerine notlar. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Sayı:17,ss: 215-240.
ZABCI, F.Ç. (2002).Dünya Bankası'nın küresel pazar için yeni stratejisi: yönetişim. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Sayı 57,Cilt 3, ss. 151-179.