VAN GÖLÜ GÜNEY KIYILARININ EKOTURİZM (MAVİ TUR) AMAÇLI DEĞERLENDİRME OLANAKLARI/Eco-tourism (Blue Voyage) Value of Southern Coasts of Lake Van

Nüfus artışı, yapılaşma ve kirlenme nedeniyle bütün dünyada olduğu gibi Türkiye’de de koy ve kıyılar, son yıllarda büyük bir baskı altına girmiştir. Bu gelişmelere bağlı olarak, deniz turizmi açısından yerleşim alanlarının uzağında kalmış ve karadan erişilmesi güç, koy ve kıyılar özel tur alanları olarak değer kazanmaya başlamıştır. Van Gölü’nün çevresinde, bu amaçla değerlendirilebilecek en uygun koy ve kıyılar, gölün güney kıyılarında bulunmaktadır. Burası, anayollar ve yerleşmelerin uzağında kaldığı için insanların kolaylıkla her zaman ulaşabileceği bir yer değildir. Bu nedenle, gölün diğer kıyılarında görülen nüfus ve yerleşme baskısı, burada henüz hissedilmemektedir. Topografyanın ulaşım ve yerleşmeyi güçleştirmesi, burada doğal ortamın korunmasında etkin rol oynamıştır. Van Gölü’nün güney kıyıları, özellikle Reşadiye-Altınsaç köyleri arasındaki alan, Van Gölü havzasında ormanın görüldüğü tek yer olması, son derece temiz koy ve plajlara sahip olması yanında, doyumsuz manzarasıyla, çok az insanın uğradığı adeta saklı bir cenneti anımsatmaktadır. Turizm potansiyeli yüksek olan bu kıyıların, “mavi tur alanı” olarak değerlendirilmesi, sürdürülebilir ekoturizm açısından da uygun düşecektir. Bu çalışmada, Van Gölü güney kıyılarında kıyı şekilleri, plajları, tur güzergâhları ve uygun kamp yerlerinin belirlenmesiyle birlikte, göl turizmi açısından kıyıların sınıflandırılması yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Van Gölü, Turizm, Kıyı Turizmi

VAN GÖLÜ GÜNEY KIYILARININ EKOTURİZM (MAVİ TUR) AMAÇLI DEĞERLENDİRME OLANAKLARI/Eco-tourism (Blue Voyage) Value of Southern Coasts of Lake Van

Keywords:

-,

PDF

___

ERİNÇ, S., 1953, Doğu Anadolu Coğrafyası, İst. Üniv. Yay. No: 572, İstanbul.
DENİZ, O., YAZICI, H., 2003, “Van Gölü’nde Ulaşım”, Türk Coğrafya Dergisi Sayı. 40, sf. 17-33, İstanbul.
DENİZ, O., DOĞU, A.F., 2006, “Van Gölü Kıyılarındaki Doğal Plajlar ve Onları Tehdit Eden Doğal Faktörler”, I. Van Gölü Havzası Sempozyumu Bildirisi, Haziran 2004, Van, s. 313-321
DENİZ, O., 2002, Tatvan’ın Şehirsel Fonksiyonları, Etki Bölgesi ve Şehir İçi Arazi Kullanılışı, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Doktora Tezi, Erzurum
DOĞAN, E.,BURAK,S., AKKAYA, M.A., 2005, Türkiye Kıyıları, Kavramsal TanımlamaPlanlama-Kullanım, Beta kitapevi, İstanbul
DOĞANER, S., 2001, Türkiye Turizm Coğrafyası, Çantay Kitabevi, İstanbul.
GÜRBÜZ, O., 1994, Van Gölü Çevresinin Coğrafyası, İst. Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
KEPME, S., KHOO, F. and GÜRLEYİK, Y.,1978, “Hydrography of Lake Van and Its Drainage Area”, The Geology of Lake Van M.T.A. Yay. No 169, s. 30-44, Ankara
SCHWAİZER, G., 1975, Untersuchengen Zur Physiogeographie Von Ostanatolia und Nort-Westiran, Tübingen.
YILDIZ, M.Z., DENİZ, O., 2005, “Kapalı Havza Göllerinde Seviye Değişimlerinin Kıyı Yerleşmelerine Etkisi: Van Gölü Örneği”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 15, Sayı 1, sayfa 15-31, Elazığ.
YILMAZ, E., OK, K. ve OKAN, T., 2004, Ekoturizm Planlamasında Katılımcı Yaklaşımla Etkinlik Seçimi: Cehennemdere Vadisi Örneği, T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, Doğu Akdeniz Ormancılık Araştırma Müdürlğü Yayın No: 30, Teknik Bülten No: 21, Tarsus.
Weaver ,D.and Opperman, M., 2000, Tourism Management. Jhon Wily & Sons, Australia, p. 468.