Kurucaşile İlçesinde Geleneksel Ahşap Tekne Yapımı

Kurucaşile, ülkemizde ahşap tekne yapımının sürdürüldüğü en önemli merkezlerden biridir. 1997'ye kadar geleneksel tarzda ve usta-çırak ilişkisine dayanan ahşap tekne yapımı, ülkemizde bir ilk olan Kurucaşile Anadolu Ahşap Yat İnşa Meslek Lisesinin açılmasıyla değişik bir boyut kazanmıştır. Halen, Tekkeönü, Kurucaşile ve Kapısuyu'nda ahşap gemi yapan atölye ve tersane sayısı 26'dır. Bu işletmelerin birçoğu, evlerin alt katında ve birkaç kişinin çalıştığı işletmeler şeklindedir. Bu çalışmada dikkat çekici özelliklerden biri, ülkemizde ahşap gemi yapımının 1980-1990'lı yıllar arasında sekteye uğramasına karşılık, Kurucaşile'de yüzyıllardır babadan-oğula, ustadan-çırağa aktarılan bu geleneğin sürdürülmüş olmasıdır.

Tradional Wooden Boat Making in Kuruşile Town

Kurucaşile is one of the significant centres where traditional boat making business is carried out. Traditional boat making, which was carried out in a master-apprentice relationship gained a different dimension with the foundation of Kurucaşile Anatolian Wooden Boat Making Vocational High School in 1997. At present there are 26 workshops in boat building business in Tekkeönü, Kurucaşile and Kapısuyu is 26. These are mostly family businesses or workplaces employing a few workers. The purpose of this study is to point out the fact that although boat making came to a halt between 1880-1990 in our country, in Kurucaşile, this economic activity has kept its prominence from father to son and from master to apprentice, for centuries.

___

  • ANONİM, 1999, Geçmişten Bugüne Kurucaşile. Önder Mataacılık. Ankara.
  • BIJIYKYAN, P.M. (Çeviren Anrreasyan H.D)., 1969, Karadeniz Kıyıları Tarih ve Coğrafyası 1817-1819. İstanbul Üniv. Edebiyat Fak. Yay. No: 1411. İstanbul.
  • BOSTAN, İ., 1992, Osmanlı Bahriye Teşkilâtı: XVII. Yüzyılda Tersane-i Amire. Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu. Türk Tarih Kurumu Yayınları VII. Dizi. Ankara.
  • ÇOBAN, H., 1999., Kurucaşile'de Ahşap Gemi Yapımcılığı. Geçmişten - Bugüne Kurucaşile. Önder Matbaacılık. Ankara.
  • DEMİRCA., A., 1999., Bartın Çayı Ağzı-Amasra-Çakraz Koyu Arasının Kıyı Jeomorfolojisi. İstanbul Üniv. Sos. Bil. Enst. Fiziki Coğ. ABD (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul.
  • DOĞANAY, H., 1998, Türkiye Ekonomik Coğrafyası. Çizgi Kitabevi. Konya.
  • DOĞANAY, S., 2004., Yeniay ve Çambumu'nda Geleneksel Tekne İmalatı. Doğu Coğrafya Der. Sayı: 12, Konya.
  • DOĞANER, S., 1993, İstanbul'da Gemi İnşa Sanayi. Türk Coğ. Der. Sayı:28. İstanbul.
  • ERİNÇ, S., 1996., Klimatoloji ve Metodları. Alfa Basım Yayınevi. İstanbul.
  • GÜNAL, N., 1997., Türkiye'de Başlıca Ağaç Türlerinin Coğrafi Yayılışları, Ekolojik ve Floristik Özellikleri. Çantay Kitabevi. İstanbul.
  • İNANDIK, H., 1958., Türkiye Kıyılarına Genel Bir Bakış. İstanbul Üniv. Coğrafya Enst. Der. Cilt:5, Sayı:9, İstanbul.
  • İNANDIK, H., 1971., Deniz ve Kıyı Coğrafyası. İstanbul Üniv. Yay. No: 1219. Coğrafya Enst. Yay. No: 47, İstanbul.
  • KÖKÜÖZ, A., ÖRS, K., 1995., Yüzyıllara Yayılan Gelenek Ahşap Gemi Yapımı. Bilim ve Teknik Dergisi TÜBİTAK Sayı: 333 (Ağustos). Ankara.
  • YATGIN, H., 1996, Amasra Yöresi Florastik Komposizyonu. Zonguldak Kara Elmas Üniv. Fen Bilimleri Enst. Peyzaj Mimarlığı ABD. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Bartın.
  • http:// cobandenizcilik.com
  • http:// bartin.gov.tr
  • http://byegm.gov.tr
  • http:// gemipersoneli.com.
  • http://turkishshipping.org
  • http://bovran.com