Seyahatnameler edebî metinler olmasının yanı sıra yazıldığı döneme kapı aralayan tarihi kaynaklardır. Yazarın bakış açısı ve değer yargılarıyla yazılmış olsa da tarihî, siyasî, edebî, sosyokülterel gibi pek çok alanda okuyucuya dönemine ilişkin ipuçları sunmaktadır. Urdu Diliyle seyahatname yazma geleneği 1837 yılında Yusuf Kemal Puş’un Londra gezisini kaleme almasıyla başlamıştır. Türklerle ilgili yazılan ilk seyahatname ise Şibli Numani’nin 1871 yılında gerçekleştirdiği Anadolu, Mısır ve Şam gezilerini kapsayan ve 1891 yılında yayımlanan seyahatnamesidir. Büyük bir Türk dostu olarak tanımlanan Alt-kıtanın ünlü ilim adamı Şibli Numani seyahatnamesinde Türklerin sosyal yaşamı, kültürel ve eğitim durumu ve özellikle II. Abdülhamid ve Plevne Kahramanı Osman Paşa ile ilgili bilgilere yer vermektedir

Travelogues are literary texts as well as historical sources that open the door to the period in which it was written. Although it is written with the author's point of view, it gives clues to the readers in many areas such as historical, political, literary of it's time. The first Urdu travelogue about the Turks is the travelogue of Shibli Numani, which was published in 1891, covering the trips to Anatolia, Egypt and Damascus. In this article we will try to find out how Shibli mention about Abdulhamid II and Gazi Osman Pasha in his travelogue