KUŞ HALKALAMA İSTASYONLARININ ÇEVRE EĞİTİMİ AÇISINDAN ÖNEMİ

İnsanın doğaya hâkim olma çabası, sanayileşmedeki hızlı artış, 20. yy’ın başlarından itibaren biyolojik çeşitliliğin hızla azalmasına, çölleşmeye, hava, su, toprak, ışık ve gürültü kirliliğine neden olmakta, atmosferde sera gazları oranlarının çok artması neticesinde de günümüzün en önemli çevre sorunu olan küresel ısınma ve iklim değişikliğiyle yüzleşmemize neden olmuştur. Yaşanan çok sayıda doğal felaketler ve gelecek yıllar için ortaya konan iklim senaryoları sonucunda insan çevrenin önemini fark etmiş ve çevre eğitimi konusu ön plana çıkmıştır. Çevre eğitiminde insanın bilişsel, duyuşsal ve davranışsal boyutta dönüşümü sağlanmalıdır. Türkiye’de ve dünyada çok sayıda çevre eğitimine yönelik sosyal ve bilimsel projeler gerçekleştirilmektedir. Ülkemizde öğrencilerin çevre sorunlarına karşı bilgi ve farkındalık seviyelerinin mevcut eğitim sistemi çerçevesinde yeterli olduğu görülürken, tutum ve davranışların sergilenmesi açısından yetersiz olduğu vurgulanmaktadır. Kuş Halkalama İstasyonlarında yapılacak eğitimlerle öğrencilerin duyuşsal boyutta empati duygusunu kazandırarak kuşlarla duygusal bağlar kurması, bir sonraki adım olarak çevre sorunlarını çözmeye yönelik davranışlar ortaya koymalarını sağlayabilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Çevre sorunları, ekoloji, kuş halkalama, uygulamalı çevre eğitimi

The Importance Of Bird Ringing Stations In Environment Education

Rapid increase in industrialization had led to the rapid decline of biological diversity, desertification, air, water, soil, light and noise pollution since the beginning of the 20th century. As a result of the increase in greenhouse gases in the atmosphere, it has caused us to face the most important environmental problem of today, global warming and climate change. People realized the importance of the environment and environmental education came to the forefront after the effect of many natural disasters and climatic scenarios for the coming years. In environmental education, the transformation of human beings in cognitive, affective and behavioral dimensions should be provided. In Turkey and entire world, social and scientific projects are carried out for the large number of environmental education. While it is seen that the level of knowledge and awareness of students against environmental problems is sufficient in the current education system in turkey, it is emphasized that it is insufficient in terms of exhibiting attitudes and behaviors. With the trainings to be held in Bird Ringing Stations, students will gain emotional sense of empathy in order to establish emotional ties with birds and as a next step, they will be able to show behaviors to solve environmental problems.

Keywords:

Ecology, environment problems, bird ringing, outdoor environment education,

PDF

___

Ahi B., Alisinanoğlu F. (2016). ‘‘Okul Öncesi Öğretim Programına Kaynaştırılan Çevre Eğitimi Programının Çocukların ‘Çevre’ Hakkındaki Zihinsel Model Gelişimine Etkisi’’. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18:305-329.
Almers E., Askerlund P., Kjellström S. (2018). ‘‘Why Forest Gardening For Children? Swedish Forest Garden Educators’ Ideas, Purposes, and Experiences’’. The Journal Of Environmental Education, (49) 3: 242-259.
DW (2005). “Kyoto Protokolü Yürürlükte”, https://p.dw.com/p/AaxC (25.03.2019).
Gülay H. (2011). ‘‘Ağaç Yaş İken Eğilir: Yaşamın İlk Yıllarında Çevre Eğitiminin Önemi’’, TÜBAV Bilim Dergisi, (4)3:240-245.
GPD, “Sürdürülebilir Dünya İçin Sürdürülebilir İş”. https://www.gidaperakendecileri.org/?p=1103 (25.03.2019)
Karaardıç, H., Erdoğan, A., Özkan, L. (2009). ‘‘Dünden bugüne bilimsel kuş halkalama’’, Tabiat ve İnsan. (43) 3: 3-14, ISSN: 1302-1001.
Karatekin K., Çetinkaya G. (2013). ‘‘Okul Bahçelerinin Çevre Eğitimi Açısından Değerlendirilmesi (Manisa İli Örneği)’’, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6-27, ISSN: 1307-9581.
Kaya N., Çobanoğlu M.T., Artvinli E. (2011). “Sürdürülebilir Kalkınma İçin Türkiye’de ve Dünyada Çevre Eğitimi Çalışmaları”. http://tucaum.ankara.edu.tr/wp-content/uploads/sites/280/2015/08/semp6_44.pdf (25.03.2019)
Kesicioğlu O. S., Alisinanoğlu F. (2009). “60-72 Aylık Çocukların Çevreye Karşı Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi’’. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10-3, 37-48.
Kurtuldu A. (2019). ‘‘Ekoloji Temelli Eğitimlerin Ortaokul Öğrencilerinin Ekolojik Ayak İzi Farkındalığına Etkisi’’. Yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
Meydan A., Bozyiğit R., Karakurt M. (2012). ‘‘Ekoloji Temelli Doğa Eğitimi Projelerinin Katılımcı Beklentilerini Karşılama Düzeyleri’’. Marmara Coğrafya Dergisi, 25: 238-255, ISSN:1303-2429.
Murat Şahin, (2015), ‘‘Ortaokul Öğrencilerinin Çevre Okuryazarlığı Düzeylerinin İncelenmesi’’, Yüksek lisans tezi, Aksaray Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Aksaray.
Özdemir, O. (2017). “Ekolojik Okuryazarlık ve Çevre Eğitimi”. Pegem Akademi, Ankara.
Öznacar M., Güllaç E. & Gülay H. (2010). “Güncel Çevre Sorunlarıyla İlgili Eğitsel Etkinlikler”. Anı Yayıncılık, Ankara.
Sarışan Tungaç A., Ünaldı Coral M. N. (2017). ‘‘Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Okuldışı (Doğa Deneyimine Dayalı) Eğitime Yönelik Görüşlerinin Değerlendirilmesi’’. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi.
Tuna A. E. (2019). “Ortaokul 6.Sınıflarda Uygulamalı Çevre Eğitimi: Halkalama Çalışması Değerlendirilmesi Örneği”. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Alanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
Tuna D. (2019). “Ortaokul 6.Sınıflarda Uygulamalı Çevre Eğitimi: Kuşlarda Kuluçka Ekolojisinin Değerlendirilmesi Örneği”. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
Yalçınkaya E. (2012). ‘‘İlköğretim 6.Sınıf Öğrencilerinin Çevre Sorunları Farkındalık Düzeyleri’’. Marmara Coğrafya Dergisi, 25:137-151, ISSN: 1303-2429.