MUSTAFA AYBAR, AYLA BİLGİN, BÜLENT SAĞLAM

Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi

Günümüzde insan sağlığını olumsuz yönde etkileyen önemli faktörlerin başında çevresel kirlilikler gelmektedir. Hayat standartlarının artması, kentlerdeki hızlı nüfus artışı ve bunun yanında sanayinin gelişmesi ile birlikte oluşan atıklar çevreyi olumsuz yönde etkilemektedir. Endüstriyel faaliyetler sonucunda çevreye yayılan kirleticilerin giderilmesi için çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Bu yöntemlerin çoğunda ileri teknolojiler kullanılır. Bu ise yüksek yatırım ve işletme maliyetlerinin yanında yetişmiş eleman ihtiyacını da zorunlu kılar. Gelişmiş ülkeler bu olumsuz koşulları dikkate alarak son yıllarda diğerlerine nazaran daha çevre dostu bir arıtma sistemi olan fitoremediasyonu (bitkisel ıslah sistemleri) geliştirmişlerdir. Bitkisel ıslah olarak da bilinen fitoremediasyon ortamda bulunan kirleticilerin giderilmesinde veya etkisiz hale getirilmesinde çeşitli bitkilerin kullanılması şeklinde tanımlanmaktadır. Diğer ıslah teknolojileri ile karşılaştırıldığında fitoremediasyon; yerinde arıtım sağlaması, estetik açıdan memnun edici ve düşük maliyetli olması gibi avantajlara sahiptir. Hardal (Brassicajuncea), Kırmızı Yumak (Festucarubra), Karahindiba (Taraxacumofficinale) gibi hiperakümülatör bitkiler ağır metalleri bünyelerinde tutup gaz formuna dönüştürerek doğaya saldıkları bilinmektedir. Bu çalışmada, toprak kirliliğinin giderilmesinde kullanılabilecek fitoremediasyon teknolojisi, bitki türleri ve ülkemiz açısından uygulanabilirliği ortaya konulmaktadır

Removing Heavy Metals from the Soil with Phytoremediation

Environmental pollution is one of the most critical factors adversely affecting human health. Improvement in living standards, the rapid increase of urban populations, and widespread industrial production, all result in the generation of huge amounts of environment-polluting waste. Various methods are used to remove the pollutants generated by industrial activity but most of these methods require advanced technologies, involving a large financial investment and qualified personnel. Taking these costs and overheads into consideration, some economically developed countries have recently started working with phytoremediation (plantbased remediation) which, compared with the alternatives, is a much more environment-friendly waste treatment system. Also known as plant-based remediation, phytoremediation is defined as the use of various plants to stabilize or reduce contamination in the environment. Compared with other remediation technologies, phytoremediation offers the advantages of on-site treatment, aesthetic value, and low costs. Hyperaccumulators such as Indian Mustard (Brassica juncea), Red Fescue (Festucarubra), and Dandelion (Taraxacum officinale) are known to absorb heavy metals, releasing them into the atmosphere in the form of gas. This study examines phytoremediation technology, the plant species that could be used for this purpose, and the feasibility of using phytoremediation in Turkey

PDF

___

Arshad M., Silvestre J., Pinelli E., Kallerhoff J., Kaemmerer M., Tarigo A., (2008), A field study of lead phytoextraction by various, Scented Pelargonium Cultivars, Chemosphere, 71, 2187-2192.

Baker A.J.M., Brooks R.R., (1989), Terrestrial higher plants which hyperaccumulate metallic elements–a review of their distribution, Ecology and Phytochemistry, Biorecovery, 1, 81-126.

Benavides M.P., Gallego S.M., Tomaro M.L., (2005), Cadmium toxicity in plants, Brazilian Journal of Plant Physiology, 17(1), 21- 34.

Bert V., Girondelot B., Quatannens V., Laboudigue A., (2005), A phytostabilisation of a metal polluted dredged sediment deposit— Mesocosm experiment and field trial, Proceedings of the 9th International FZK/TNO Conference on soil–water systems remediation concepts and technologies’in İçinde, (Uhlmann O., Annokkée G.J., Arendt F. eds), Bordeux, ss.1544-50.

Berti W.R, Cunningham S.D., (2000), Phytostabilization of Metals, Phytoremediation of Toxic Metals: Using Plants to Clean-up the Environment’ın içinde, (Raskin I., Ensley B.D., Ed.), New York, Wiley, ss.71-88.

Blaylock M.J., Huang J.W., (2000), Phytoextraction of Metals, Phytoremediation of Toxic Metals: Using Plants to Clean-up the Environment’ın içinde, (Raskin I., Ensley B.D., Ed.), New York, Wiley, ss.53-70.

Brooks R.R., (Ed.), (1998), Plants that hyperaccumulate heavy metals: their role in phytoremediation, microbiology, archaeology, mineral exploration and phytomining, CAB International, New York, 380ss.

Clemens S., (2006), Toxic metal accumulation, responses to exposure and mechanisms of tolerance in plants, Biochimie, 88(11), 1707-1719.

Ellis D.R., Salt D.E., (2003), Plants selenium and human health, Current Opinion in Plant Biology, 6, 273-279.

EPA, (1995), Contaminants and remedial options at select metals-Contaminated Sites, EPA/540/R-95/512.6

EPA, (2000), Environmental Protection Agency, Introduction of phytoremediation, epa/600/R-99/107, Cincinati, Ohio, U.S.A2000: 72.

Glass D.J., (1999), Economic patential of phytoremediation, Phyforemediation of Toxic Metals: Using Plants to Clean Up the Environment, (Raskin I., Ensley B.D., Eds.), John Wiley&Sans, New York, ss.15-31.

Glass D.J., (2000), The 2000 Phytoremediation industr, Glass Associates, Needham, MA.

Hamutoğlu R., Dinçsoy A.B., Duman D., Aras S., (2012), Biyosorpsiyon, adsorpsiyon ve fitoremediasyon yöntemleri ve uygulamaları, Türkiye Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi 69, 69.

Kabata-Pendias A., Dudka S., (1991), Trace metal contents of taraxacum officinale (Dandelion) As A Convenient Environmental Indicator. Environ. Geochem. And Health. 13(2), 108-113.

Lasat M.M., (2000), Phytoextraction of metals from contaminated soil: A review of plant/soil/metal interaction and assessment of pertinent agronomic issues, Journal of Hazardous substance Research, 2(5), 1-25.

Long X.X., Yang X.E., Ni W.Z., (2002), Current Status and perspective on phytoremediation of heavy metal polluted soils, Journal of Applied Ecology, 13, 757-762.

Milner M.J., Kochian L.V., (2008), Investigating heavy-metal hyperaccumulation using thlaspi caerulescens as a model system, Annals of Botany, 102, 3-13.

Mirsalia, ( 2004), Soil pollution: origin, monitoring and remediation, Springer–Verlag Berlin Heidelberg

Newman L.A., Reynolds C.M., (2004), Phytodegradation of organic compounds, Current Opinion in Biotechnology, 15, 225-230.

Niess D.H., (1999), Microbial heavy-metal resistance, Applied Microbiol. Biotech., 51, 730-750.

Favas P.J.C., Pratas J., Varun M., D’Souza R., Poul M.S., (2014), Phytoremediation of soils contaminated with metals and metalloids at mining areas: potential of native flore, Envormental Risk Assessment of Soil Contamination’nın içinde (Hernandez-Soriano M.C., Ed.), InTech Press, ss.485-517.

Raskin I., Smith R.D., Salt D.E., (1997), Phytoremediation of metals using plants to remove pollutants from the environment, Curr. Opin. Birstechnol, 8, 221-226.

Reeves R.D., (2006), Hyperaccumulation of trace elements by plants, Phytoremediation of metal-contaminated soils, NATO Science Series: IV: Earth and Environmental Sciences, (Morel J.L., Echevarria G., Goncharova N. Ed.), Springer, NY, ss.1-25.

Rizzi L., Petruzzelli G., Poggio G., Vigna Guidi G., (2004), Soil physical changes and plant vailability of Zn and Pb in a treatability test of phytostabilization, Chemosphere, 57, 1039-46.

Salt D.E., Rauser W.E., (1995), MgATP-Dependent Transport of phytochelatins across the tonoplast of oat roots, Plant Physiology, 107, 1293-1301.

Söğüt Z., Zaimoğlu B.Z., Erdoğan R., Doğan S., (2002), Su Kalitesinin Arttırılmasında Bitki Kullanımı (Yeşil IslahPhytoremediation), Türkiye’nin Kıyı ve Deniz alanları IV. Ulusal Konferansı, 5-8 Kasım, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir, Bildiriler Kitabı. II. Cilt, 1007-1016.

Terzi H., Yıldız M., (2011), Ağır metaller ve fitoremediasyon: fizyolojik ve moleküler mekanizmalar, Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 11(2011), 1-22.

Türkoğlu B., (2006), Toprak kirlenmesi ve kirlenmiş toprakların ıslahı, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.

URL-1, (2006), http://www.edumedia-sciences.com/a420_l2-phytoremediation.html, [Erişim 8 Haziran 2006].

Yaldız G., Şekeroğlu N., (2012), Tıbbi ve aromatik bitkilerin bazı ağır metallere tepkisi, Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 6(1), 80- 84.

ISSN: 2528-9640
Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2015
Yayıncı: Artvin Çoruh Üniversitesi Doğal Afetler Uygulama ve Araştırma Merkezi