Avrupa Birliği uyuşmazlıkların barışçıl yollarla çözümüne katkı sunmak için çeşitli yöntemler kullanmaktadır. Bu makalede, diploması ya da barışgücü gibi geleneksel yöntemleri bir kenara bırakarak, aday ülkeler için kullandığı yöntemleri tanımlayacağım. Avrupa Birliği’nin uyuşmazlıkların barışçıl yöntemlerle çözümü için koşulluluk, doğrudan empoze etme, bağ kurma ve meşrulaştırma olmak üzere dört yöntem kullandığını öne sürmekteyim. Batı Balkanlar ve Türkiye vakaları temelinde bu dört yöntemin etkinliğini tartışarak, Avrupa Birliği’nin koşulluluk, doğrudan empoze etme ve bir dereceye kadar meşrulaştırma ile daha hızlı ve somut sonuçlar elde etme potansiyeli olmasına rağmen, barışa daha kalıcı katkıyı ancak bağ kurma yöntemi ile sağlayabileceğini savunuyorum. Fakat, bağ kurma yöntemi uzun süreli bir dönüşümü içerdiği için aynı zamanda uygulaması ve ölçmesi de en zor yöntemdir.

The European Union has a variety of mechanisms for contributing to the peaceful resolution of disputes. In this article, I leave traditional tools such as diplomacy, or peacekeeping aside and identify the mechanisms it uses for the accession countries. I argue that the European Union uses four mechanisms of conditionalities, direct imposition, connecting, and legitimizing to contribute to the peaceful resolution of disputes. By discussing the effectiveness of these four mechanisms based on case studies in the Western Balkans and Turkey, I argue that although the European Union may achieve more rapid and concrete results with conditionalities, direct imposition, and to a lesser degree with legitimizing; a long-lasting contribution to the peace can only be secured through connecting. However, connecting mechanism is the most difficult to implement and also to measure, as it involves long-term transformation.