PSYCHOMETRIC PROPERTIES OF THE RESPONSIBILITY SCALE

This paper aims to develop a free-access reliable and valid scale measuring perceived personal responsibility and discuss its psychometric properties. In the literature responsibility has dened in different ways. Most of the research focus on its situationdependency, but it is possible to nd some limited research about personal responsibility. Within this context, two sets of data collected. The rst data was for factor analysis and split half reliability. Second data was to study concurrent validity. Results revealed that the scale has three constructs, namely, emotional, cognitive, and behavioral factors. Both scale and the factors have good reliability and validity values.

SORUMLULUK ÖLÇEĞİ'NİN PSİKOMETRİK ÖZELLİKLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Literatürde sorumluluk kavramı farklı şekillerde tanımlanmaktadır. Araştırmaların çoğu sorumluluğun duruma bağımlı oluşuna odaklanmaktadırlar ancak kişisel sorumluluk ile ilgili kısıtlı da olsa araştırma ile karşılaşmak mümkündür. Bu yazı, kişisel sorumluluk kavramını ölçmek amacıyla bir ölçek geliştirmek ve psikometrik özelliklerini değerlendirmektedir. Ayrıca ücretsiz erişim sağlayan bu ölçek ile diğer araştırmacıları teşvik edilmesi amaçlanmaktadır. Bu bağlamda iki set veri toplanmıştır. İlk veri seti, faktör analizi ve test - yarı test güvenilirliği içindir. İkinci data ise çakışmalı geçerlilik (concurrent validity) için kullanılmıştır. Sonuçlar, ölçeğin duygusal, bilişsel ve davranışsal olmak üzere sorumluluğun üç boyutlu olduğunu göstermiştir. Tüm ölçek ve faktörlerin geçerlilik ve güvenilirlik değerleri iyi olarak bulunmuştur.

PDF

___

Arlow, Peter. "Personal characteristics in college students' evaluations of business ethics and corporate social responsibility." Journal of Business Ethics 10.1 (1991): 63-69.

Başaran, Ethem. Eğitim Psikolojisi Modern Eğitimin Psikolojik Nedenleri. Ankara: Sevinç Matbaası, 1985.

Başer Enis, and Emin Kılınç. "Küresel sosyal sorumluluk ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması." Sakarya University Journal of Education 5.3 (2015): 7589.

Berkowitz, Leonard Daniels. Responsibility and Dependency." Journal of Abnormal and Social Psychology 66 (1963): 429–436.

Cai, Weixiong, et al. “The reliability and validity of the rating scale of criminal responsibility for mentally disordered offenders.” Forensic Science International 236 (2014): 146-150.

Chamberlin, Leslie. “Developing Responsibility in Today's Students." Clearing House 67. 4 (1994): 204 - 206.

Dağ, İhsan. “Kontrol Odağı Ölçeği (KOÖ): Ölçek Geliştirme, Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması.” Türk Psikoloji Dergisi 17.49 (2002): 77-90.

Ellenburg, F. C. "Society and school must teach responsible behavior." Educational Administration 106. 1 (2001): 9-11.

Filiz, Bijen, and Gıyasettin Demirhan. "Bireysel ve sosyal sorumluluk ölçeği’nin (BSS-Ö) Türk diline uyarlanma çalışması." Spor Bilimleri Dergisi 26.2 (2016): 51-64.

Gençöz, Tülin. “Pozitif ve negatif duygu ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması.” [Positive and Negative Affect Schedule: A study of validity and reliability] Turkish Journal of Psychology, 15. 46 (2000): 19-26.

Glover, Jonathan. On responsibility. New York : Humanities Pres, 1970.

Greening, Daniel W., and Daniel B. Turban. "Corporate social performance as a competitive advantage in attracting a quality workforce." Business & Society 39.3 (2000): 254-280.

Hatch, Courtney Droms, and Sheryl-Ann K. Stephen. "Gender effects on perceptions of individual and corporate social responsibility." The Journal of Applied Business and Economics 17. 3 (2015): 63.

Hamilton, Lee V. “Who is responsible? Toward a social psychology or responsibility attribution.” Social Psychology 41. 4 (1978): 316-328.

Jaworski, Mariusz, and Mirosława M. Adamus. "Health suggestibility, optimism and sense of responsibility for health in diabetic patients." International Journal of Diabetes in Developing Countries 36.3 (2016): 290-294.

Köse, Esra Özay, and Şeyda Gül. "Öğretmen adayları için çevre sorumluluğuna bağlı tüketim bilinci ölçeğinin geliştirilmesi." Journal of Educational Sciences & Practices 13.26 (2014): 257-277.

Lickona, Thomas. "Character education: Seven crucial issues." Action in Teacher Education 20.4 (1999): 77-84.

Montada, Leo, Sigrun-Heide Filipp, and Melvin J. Lerner, eds. Life crises and experiences of loss in adulthood. Routledge, 2014.

Najafi, Bita, Mario Fernando, and Alan A. Pomering. “Corporate social responsibility attitudes of board directors in Australian firms: The role of gender and spiritual wellbeing.” 5th Annual Australian Business Ethics Network (ABEN) Conference, Sydney, 7-8 December 2015. The University of Sydney Business School and the Business & Professional Ethics Group, 2015. 1-3.

Nelson, Darwin. B. et al. "Personal responsibility map (PRM) professional manual." Oakwood Solutions LLC (2004): 1-71.

Öberseder, Magdalena, et al. "Consumers’ perceptions of corporate social responsibility: Scale development and validation." Journal of Business Ethics 124.1 (2014): 101-115.

Popkin, Michael. Active Parenting: Teaching, Cooperation and Responsibility. San Fransisco: Harper & Row Publishers, 1987.

Rosenberg, Morris. "Which significant others?." American Behavioral Scientist 16.6 (1973): 829-860.

Rotter, Julian B. “Generalized expectancies for internal versus external control of reinforcement.” Psychological Monographs: General and Applied, 80.1 (1966): 1-28.

Ryan, Jamie L. et al. "An examination of the Allocation of Treatment Responsibility scale in adolescents with epilepsy." Epilepsy & Behavior 41 (2014): 1-5.

Sert, Nuray Yılmaz. "Türkiye'de özel sektörün kurumsal sosyal sorumluk anlayışına ilişkin yarar algısı: Kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetlerinin duyurulmasında web sitelerinin kullanılması." AJIT-e: Online Academic Journal of Information Technology 3.9 (2012): 31-50.

Sezer, Tarık. "İlköğretim 6. sınıf sosyal bilgiler dersinde sorumluluk değerinin öğretimine ilişkin öğretmen görüşleri." (unpublished doctoral thesis, Gazi University, 2008).

Soygüt, Gonca, Alp Karaosmanoğlu, and Zehra Çakır. “Erken dönem uyumsuz şemaların değerlendirilmesi: Young şema ölçeği kısa form-3'ün psikometrik özelliklerine ilişkin bir inceleme.” Türk Psikiyatri Dergisi 20.1 (2009): 75-84.

Şirin, Hüseyin. "Öğrencilerin sosyal sorumluluklarının geliştirilmesinde öğretmenlerin rolü." Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 25.1 (2014): 301-315.

Watson, David, Lee Anna Clark, and Auke Tellegen. "Development and validation of brief measures of positive and negative affect: the PANAS scales." Journal of personality and social psychology 54.6 (1988): 1063.

Wiebe, Deborah J., et al. "Developmental processes associated with longitudinal declines in parental responsibility and adherence to type 1 diabetes management across adolescence." Journal of Pediatric Psychology 39.5 (2014): 532-541.

Yavuzer, Haluk. Ana-baba ve çocuk: ailede çocuk eğitimi. Remzi Kitabevi, 2010.

Young, Jefferey E., and Gary Brown. Young Schema Questionnaire, Short Form (YsqSF. Schema Therapy Institute, 1990.

Young, Jeffrey, E., Janet S. Klosko, and Marjorie E. Weishaar. Schema Therapy a Practitioner’s Guide. The Guilford Press, 2003.