Bayburt Üniversitesi Türkçe Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezinde öğretim üyesi olarak çalışmakta olan Kenan Azılı, bu konuyu neden ele aldığını ve ortaya nasıl çıktığını kitabın söz başında şu şekilde anlatır: “… Prof. Dr. Ferruh Ağca’nın 2019 yılında Kutadgu Bilig’deki ‘ara ve arala’ formları üzerine bir yazı kaleme aldığı sıralarda, kendisi ile dikkati çeken hususlar üzerine sohbet ederken hocanın ele aldığı formlarda olduğu gibi, Türkçedeki bazı zamansal ifadelerin mekânsal kavram alanlarından ortaya çıktığına dikkat çekmiş ve bu yönde bir çalışma yapılması gerektiğini dile getirmiştir. Türklük Bilimi araştırmalarında bu konu hakkında herhangi bir çalışmanın olmadığını bilerek benim çalışmamı salık vermişti”. Türkçede zaman ifadeleri üzerine yeterli çalışma yapılmadığını fark eden yazar, bu konuyu ilk olarak dil evrenselliği üzerinden karşılaştırmalı olarak yaklaşmıştır. Art zamanlı bir çalışmayı hedefleyen yazar Eski Türkçedeki mekandan zamana metaforik transferleri saptayarak nihai bir sonuca ulaşmak istemiştir.

Kenan Azılı, who works as a faculty member at Bayburt University Turkish Teaching Application and Research Center, explains why he dealt with this subject and how it came to be at the beginning of the book as follows: “…Prof. Dr. While Ferruh Ağca was writing an article on the 'ara and arala' forms in Kutadgu Bilig in 2019, while chatting with him on the remarkable issues, he drew attention to the fact that some temporal expressions in Turkish emerged from the spatial conceptual fields, as in the forms the teacher dealt with, and stated that a study should be carried out in this direction. Knowing that there is no study on this subject in Turkology studies, he recommended my work”. Realizing that there are not enough studies on time expressions in Turkish, the author first approached this subject comparatively through language universality. Aiming a diachronic study, the author wanted to reach a final result by determining the metaphorical transfers from space to time in Old Turkish.