Kaba Yem Üretimi ve İhtiyacı Yönünden Kahramanmaraş İlinin Genel Durumu

Hayvansal üretimin en temel girdilerinden birisi olan kaba yemler, hayvanlar için vazgeçilmez besin kaynaklarıdır. Hayvanlardan elde edilecek ürünlerin kalitesi, kaba yemler ile yapılan doğru ve yeterli bir beslenmeden geçer. Bundan dolayı kaliteli yem temini hayvan beslemede çok fazla önem arz eder. Kahramanmaraş tarıma uygun ekolojik yapısı ve yeterli su varlığıyla yem üretiminde büyük bir potansiyele sahiptir. Bu potansiyel ilin hayvancılıktaki yem ihtiyacını karşılayabileceği kanaatini doğurmaktadır. Ancak mevcut hayvan varlığı ve üretilen yem miktarına bakıldığında, durumun daha farklı olduğu ve büyük bir kaba yem açığı bulunduğu görülmektedir. Kahramanmaraş ilinin hayvan varlığı 276.576 BBHB olup, bu hayvanların kaliteli kaba yem ihtiyacı 1.262 milyon ton/yıl’dır. Çayır meralar, yem bitkileri ve silajla birlikte toplam 355.126 ton yem üretimine sahip olan Kahramanmaraş’ın kaba yem açığı 926.874 tondur. Üretilen kaba yemin ihtiyacı karşılama oranı %36,16 olarak hesaplanmıştır. Bu rakamlar, ciddi bir yem açığı olduğunu göstermektedir. Yeterli düzeyde yem bitkileri ekimi ile bu açığın giderileceği ve ihtiyacın karşılanacağı öngörülmektedir. Bu çalışma farklı bir bakış açısı ile Kahramanmaraş’ın yem bitkileri üretim durumu, hayvan varlığı ve yem bitkileri ihtiyacının değerlendirilmesi ayrıca tespit edilen sorunlara öneriler sunmak üzere yapılmıştır.

General Situation of Kahramanmaraş Province in terms of Roughage Production and Need

Roughage, one of the most basic inputs of animal production, is an indispensable food source for animals. The quality of the products to be obtained from animals is directly related to roughage and depends on an accurate and adequate diet. Therefore, both forage supply and its quality are very important in animal feeding. Kahramanmaras has great potential in forage production by means of ecological structure and adequate agriculture grade water resources. It gives rise to the belief that this potential province can meet the need for age in livestock. However, considering current animal existence and the amount of forage produced, it is seen that the situation is different and there is a large roughage deficit. Kahramanmaras province has 276,576 LU (Livestock Unit) animal existences which are in need of 1.262 million tons of roughage. Kahramanmaras has a total production of 355,126 tons of fodder produced from meadow pastures, forage crops and silage, and the roughage deficit of Kahramanmaras is 926,874 tons. Roughage's requirement coverage rate is calculated as 36.16% of total need. This result indicates that there is a serious fodder deficit. It is anticipated that this gap will be addressed and the need will be met with sufficient cultivation of forage crops. This study was conducted with a different perspective to evaluate Kahramanmaras' forage crops production status, animal presence, forage crops need and offer recommendations to problems.

___

  • E. Açıkgöz, R. Hatipoğlu, S. Altınok, C. Sancak, A. Tan ve D. Uraz, Yem Bitkileri Üretimi ve Sorunları, Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Tarım Kongresi, Ankara, 503-518, (2005).
  • F. Harmanşah, Türkiye’de Kaliteli Kaba Yem Üretimi Sorunlar ve Öneriler, TÜRKTOB Dergisi, Sayı 25, s. 9-13, 2018.
  • E. Bıçakçı ve S. Açıkbaş, Bitlis İlindeki Kaba Yem Üretim Potansiyelinin Hayvan Varlığına Göre Yeterliliğinin Belirlenmesi, BEÜ Fen Bilimleri Dergisi, 7 (1), (2018) 180-185.
  • M. M. Ertuş, Hakkâri’de Sürdürülebilir Mera Kullanımı ve Yem Bitkileri Üretimi, Doğu Fen Bilimleri Dergisi / Journal of Natural & Applied Sciences of East, 2 (1), (2019) 47-53.
  • E. Açıkgöz, Yem Bitkileri, Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı Yayınları, Bursa, 2001.
  • C.O. Sabancı, Baklagil Yem Bitkileri, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Vakfı Yayınları, Van, 2009.
  • Anonim, T.C. Tarım ve Orman Bakanlığı Kahramanmaraş İl Müdürlüğü Verileri, (2019).
  • Anonim, Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) Kahramanmaraş Yem Bitkileri Ekiliş Verileri, https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=tr (Erişim tarihi: 12.11.2020).  
  • Z. Acar, M. Tan, İ. Ayan, Ö. Aşçı, H. Mut, U. Başaran, E. Gülümser, M. Can ve G. Kaymak, Türkiye’de Yem Bitkileri Tarımının Durumu ve Geliştirme Olanakları, Türkiye Ziraat Mühendisliği IX. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı-1, Yay. Haz. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası, Ankara, 2020, s. 529-553.
  • E. Çaçan ve A. Yüksel, Çayır ve Meraların Bölgesel Kalkınma Üzerindeki Etkisi, ÜNİDAP Uluslararası Bölgesel Kalkınma Konferansı “Sosyal Kalkınma” Muş, 28-30 Eylül 2016, Cilt: 2, s. 535-545, (2018).