Türkiye\'nin Karadeniz Bölgesinden seçilmiş merkezlerde Riketsiya seropozitivitesi ve risk faktörleri

Amaç: Riketsiyal enfeksiyonların (riketsiyoz) seropozitifliğini ve toplumda riketsiyozlar yönünden riskli davranış modellerini belirlemek amacıyla Kuzey Anadolu\'da bir anket uygulanmış ve seropozitivite araştırması yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Riketsiyozların bölgesel özelliklerini ve bazı risk faktörlerini belirleyebilmek amacıyla; Tekkeköy ilçesinde (Samsun) gerçekleştirilen kesitsel tipteki seroprevalans çalışmasına ait sağlıklı ve semptomsuz 409 kişinin kan örneği ile Samsun Bölge Hıfzıssıhha Müdürlüğü, Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon Hastalıkları Polikliniği ve Tokat Devlet Hastanesi\'ne herhangi bir nedenle başvuran 171 gönüllü kişiden kan örnekleri çalışmaya dahil edilmiştir. Örneklem büyüklüğü toplam 580 kişidir. Katılımcılara standart anket formu yüz yüze görüşme yöntemi kullanılarak uygulanmıştır. 0–4 yaş grubu çocuklar çalışma dışı bırakılmıştır. Serum örneklerinde indirekt immünfloresan antikor (İFA) tekniği kullanılarak anti-riketsiya IgG antikor varlığı araştırılmıştır. Bulgular: Altmış sekiz serum örneğinde (%11.7) benekli ateş grubu (BAG) anti-riketsiya IgG antikor pozitifliği saptanmıştır. Tifüs grubu (TG) için antikor pozitifliği bulunamamıştır. İkili analizlerde; eğitim durumu (p=0.015), yaş (p=0.001), tarlada çalışma (p=0.008), bağ-bahçede çalışma (p=0.022), tarım ile uğraş (p=0.001), dinlenme aktivitesi (p=0.009), hayvan besleme (p=0.007), süt sağma (p=0.001), yabani hayvan teması (p=0.004) ile seropozitivite arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmuştur. Lojistik regresyon sonuç modeline göre; yaş [Risk Odds Ratio ‘ROR\'=1,03 (%95 GA=1.02-1.05)] ve yabani hayvan temasının [ROR=1.97 (%95 GA=1.12-3.46)] seropozitivite olasılığını artırdığı gözlenmiştir. Sonuç: Çalışmamızın sonuçları Türkiye\'de riketsiyal hastalıkların mevcut olduğunu göstermektedir. Riketsiyozların ülkemizdeki varlığının tam olarak belirlenebilmesi ve insidans/prevalans tahminlerinin yapılabilmesi için daha fazla sayıda seroepidemiyolojik çalışmalara ihtiyaç vardır. Ayrıca riketsiyal hastalıklar için risk faktörleri de yeniden değerlendirilmelidir.

Anahtar Kelimeler:

Riketsiya, seropozitivite, benekli ateş, tifüs.

The seropositivity and risk factors for rickettsial infections in selected areas from Black Sea Region of Turkey

Objectives: The aim of this study was to evaluate the seropositivity of rickettsial infections (rickettsioses) and to assess risky behaviors for rickettsioses in North Anatolia, which have dense tick population. Materials and methods: Blood samples of 409 voluntary participants were collected in a cross-sectional seroprevalence research in Samsun-Tekkeköy and 171 from Samsun Regional Laboratory, KTÜ Medical Faculty/Clinic of Infection Diseases and Tokat State Hospital to determine regional characteristics and risk factors of rickettsial infections. The total sample size was 580 persons. A standard questionnaire was performed by a face to face interview with participants. The 0-4 age group children were not included. The presence of anti-Rickettsia IgG antibodies was tested in blood samples with Indirect Immunoflourescein Antibody (IFA) method. Results: Spotted fever group anti-Rickettsia IgG antibody seropositivity was detected in 68 (11.7%) blood samples. Contrarily, typhus group anti-Rickettsia IgG antibody seropositivity was not found in any participant. With bivariate analyses following variables were found to be significantly correlated with rickettsia seropositivity: education status (p=0.015), age (p=0.001), working in farm (p=0.008), working in garden (p=0.022), agricultural activities (p=0.001), being interested in relaxation activity (p=0.009), animal breeding (p=0.007), milking (p=0.001) and exposure to wild animals (p=0.004). With logistic regression analysis; age [Risk Odds Ratio ‘ROR\'=1.03 (95% GA=1.02-1.05)] and exposure to wild animals [ROR=1.97 (95% GA=1.12-3.46)] were found to be associated with increased seropositivity. Conclusions: Our results supported the existence of rickettsial diseases in Turkey. Further seroepidemiological investigations are needed to detect incidence/prevalences of rickettsioses and related risky behaviors in our country.

Keywords:

Rickettsia, seropozitivity, spotted fever, typhus.,

PDF

___

Parola P, Paddock C.D, Raoult D. Tick-Borne rickettsioses around the world: Emerging diseases challenging old con- cepts. Clin Microbiol Rev 2005;18:719-56.
Raoult D, Roux V. Rickettsioses as Paradigms of new or emerging infectious diseases. Clin Microbiol Rev 1997;10:694-719.
La Scola B, Raoult D. Laboratory Diagnosis of Rickettsioses: Current approaches to diagnosis of old and new rickettsial disease. J Clin Microbiol 1997;35:2715-27.
Walker D.H. Ricketts Creates Rickettsiology, the Study of Vector-Borne Obligately Intracellular Bacteria. J Infect Dis 2004;189:938-55.
Parola P, Davoust B, Raoult D. Tick and flea-borne rickettsial emerging zoonoses. Vet Res 2005;36:469-492.
Parola P, Raoult D. Ticks and tickborne bacterial diseases in humans: An emerging infectious threat. Clin Infect Dis 2001;32:897-928.
Andersson SGE, Stothard DR, et al. Molecular phylogeny and rearrangement of rRNA genes in rickettsia species. Mol Biol Evol 1999;16:987-95.
Walker D.H. Rickettsia. In: Murray PR, Baron EJ, Pfaller MA, Tenover FC, Yolken RH. Manual of Clinical Microbi- ology. 7. baskı. Washington 1999:807-814.
Karaer Z, Yukarı B.A, Aydın L. Türkiye keneleri ve vektör- lükleri. In: Özcel M.A, Daldal N. Parazitolojide Artropod Hastalıkları Vektörler. İzmir: Türkiye Parazitoloji Derneği Yayın No 13. 1997:363-433.
Aydın L, Bakırcı S. Geographical distribution of ticks in Turkey. Parasitol Res 2007;101:163-6.
Kuloglu F, Rolain J.M, Fournier P.E, Akata F, Tugrul M, Raoult D. First isolation of Rickettsia conorii from humans in the Trakya (European) region of Turkey. Eur J Clin Mi- crobiol Infect Dis 2004;23:609-14.
Vural T, Ergin Ç, Kurşun A.E. Antalya yöresinde rickett- sia conorii antikorlarının araştırılması. Mikrobiyol Bült 1995;29:370-4.
Christova I, de Pol J.V, Yazar S, Velo E, Schouls L. Identi- fication of Borrelia burgdorferi sensu lato, Anaplasma and Ehrlichia Species, and Spotted Fever Group Rickettsiae in Ticks from Southeastern Europe. Eur J Clin Microbiol In- fect Dis 2003;22:535-42.
İnan A, Hitit G.Ö, Metin F, Özyürek S.Ç, Göktaş P. Akdeniz benekli ateşi: Ondokuz olgunun değerlendirilmesi. İnfeksi- yon Dergi 2005;19:297-302.
Mert A, Özaras R, Tabak F, Bilir M, Öztürk R. Mediterra- nean spotted fever: A review of fifteen cases. J Dermatol 2006;2:103-7.
Özgüneş N, Ergen P, Yazıcı S, Aksoy Y, Bekler G, Sargın F. Yirmi riketsiyoz vakası. Klimik Dergisi 2001;14:91-2.
Kuloğlu F, Akata F, Tansel Ö, ve ark. Son altı yılda Trak- ya Bölgesindeki benekli ateş grubu riketsiyoz olgularının özellikleri. Klimik Dergisi 2004;17:87-90.
Marshall G.S, Stout G.G, Jacobs R.F, et al. Antibodies re- active to Rickettsia rickettsii among children living in the Southeast and South Central regions of the United States. Arch Pediatr Adolesc Med 2003;157:443-8.
Daniel S.A, Manika K, Arvanitidou M, Antoniadis A. Prev- alence of Rickettsia conorii and Rickettsia typhi infections in the population of Northern Greece. Am J Trop Med Hyg 2002;66:76-9.
Segura-Porta F, Diestre-Ortin G, Ortuno-Romero A, et al. Prevalence of antibodies to spotted fever group rickettsiae in human beings and dogs from an endemic area of mediter- ranean spotted fever in Catalonia, Spain. Eur J Epidemiol 1998;14:395-8.
Punda-Polic V, Klismanic Z, Capkun V. Prevalence of an- tibodies to spotted fever group rickettsiae in the region of Split (Southern Croatia). Eur J Epidemiol 2003;18:451-5.
Espejo-Arenas E, Font-Creus B, Alegre-Segura M.D, Segura-Porta F, Bella-Cueto F. Seroepidemiological sur- vey of Mediterranean spotted fever in an endemic area (‘Valles Occidental’, Barcelona, Spain). Trop Geogr Med 1990;42:212-6.
Jang W.J, Choi Y.J, Kim J.H, et al. Seroepidemiology of Spotted Fever Group and Typhus Group Rickettsioses in Humans, South Korea. Microbiol Immunol 2005;49:17- 24.
Sanchez J.L, Candler W.H, Fishbein D.B, et al. A cluster of tick-borne infections: association with military training and asymptomatic infections due to Rickettsia rickettsii. Tropi- cal Med Hygiene 1992;86:321-5.
Cinco M, Luzzati R, Mascioli M, et al. Serological evidence of Rickettsia infections in forestry rangers in north-eastern Italy. Clin Microbiol Infect 2006;12:493-5.
Topolovec J, Puntaric D, Pozgain A.A, et al. Serologically Detected ‘New’ Tick-borne Zoonoses in Eastern Croatia. Croat Med J 2003;44:626-9.

ISSN: 1300-2945
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 1963
Yayıncı: Cahfer GÜLOĞLU

Arşiv