Diyarbakır Devlet Hastanesi Kuduz Aşı Merkezine başvuran 809 olgunun değerlendirilmesi

Bu çalışmada Mayıs 2006- Mayıs 2007 tarihleri arasında Diyarbakır Devlet Hastanesi Kuduz Aşı Merkezine başvuran 809 olgu değerlendirilmiştir. Olguların 708’ine (%87.5) 3 doz, 101’ine (%12.5) 5 doz insan diploid hücre kültürü aşısı uygulanmıştır. Olguların 66’sına (%8.2) kuduz antiserumu uygulaması da yapılmıştır. Başvuruların 45’i (%5.6) baş-boyun, 563’ü (%69.6) gövde-ekstremite, 201’i (%24.8) el yaralanması şeklinde olup, bunların 477’si (%59) yüzeysel, 332’si (%41) derin yaralanma olarak sınıflandırılmıştır. Olguların 626’sı (%77.4) köpek, 142’si (%17.6) kedi ile temas etmişlerdir. Olguların 689’u (%85.2) temastan sonraki ilk gün, 115’i (%14.2) 2-5 gün arasında, 5’i (%0.6) ise 5. günden sonra kuduz aşı merkezine başvurmuşlardır. Sonuç olarak toplumda şüpheli temas sonrası, aşı merkezine erken dönemde başvurma bilincinin yüksek olduğu, ancak gelişmiş ülkeler ile karşılaştırıldığında oldukça yüksek olan evcil hayvanlara bağlı kuduz şüpheli ısırık vakalarının azaltılması için gerekli çalışmaların yapılması ve koruyucu önlemlerin alınması gerektiği düşüncesindeyiz.

Evaluation of 809 cases applicated to a Rabies Vaccination Center of Diyarbakır Government Hospital

In this study; 809 cases applicated to rabies vaccination center of Diyarbakır Government Hospital between May 2006 and May 2007 were evaluated. Human diploid cell vaccine was applicated as 3 doses in 708 cases (%87.5) and 5 doses in 101 cases (%12.5). In 66 cases (%8.2) rabies antiserum was also used. The sites of injury were head-neck in 45 cases (%5.6), body-arm-leg in 563 (%69.6) cases and hand in 201 (%24.8) cases. 477 cases (%59) were evaluated as superficial and 332 cases (%41) were evaluated as deep injury. 626 cases (%77.4) had dog bite, 142 cases (%17.6) had cat bite. While 689 cases (%85.2) visited the rabies vaccination center at the first day of injury, 115 cases (%14.2) visited in 2-5 days and 5 cases (%0.6) visited after 5 days. In conclusion; the sensitivity and the rate of the early visit of the vaccination center because of suspicious animal contact are high and when compared with developed countries there must be a great effort in reducing the incidence of suspicious bites.

PDF

___

1. Nesanır N. Türkiye’de henüz çözülemeyen bir sorun: Kuduz riskli temas olguları. Sted, 2006; 12: 202-206.
2. Kanra G, Kara A. Kuduz; patogenez, tanı ve profilaksi. Hacettepe Tıp Dergisi. 2001; 32: 114-124.
3. WHO Media Center. Rabies. Erişim Tarihi: 03.11.2007. URL: http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs099/en/ .
4. Kuduz Şüpheli Isırık Görülme ve Kuduz Mortalite Hızları, Türkiye, 1980-2006. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Çalışma Yıllığı 2006. Erişim Tarihi: 03.11.2007. URL: http://www.saglik.gov.tr/TR/istatistik/2006/tablo35.htm .
5. World survey of rabies, 1997. Wkly Epidemiol Rec. 1999; 74: 381-384.
6. Kuduz Şüpheli Isırık Görülme ve Kuduz Mortalite Hızları, Türkiye, 1980-2006. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü 1996-1999 Çalışma Yıllığı. Erişim Tarihi: 03.11.2007. URL: http://www.saglik.gov.tr/TR/dosyagoster.aspx?DIL=1&BELGEANAH=9411&DOSYAISIM=109.htm .
7. Özsoy M, Yakıştıran S, Özkan E. 2000 Yılında Kuduz Aşı Merkezine başvuran hastaların değerlendirilmesi. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi. 2002; 59: 1-5.
8. Göktaş P, Ceran N, Karagül E, Çiçek G, Özyürek S. Kuduz Aşı Merkezine başvuran 11017 olgunun değerlendirilmesi. Klimik Dergisi. 2002; 1: 12-15.
9. Moran GJ, Talan DA, Mower W, et al. Appropriateness of rabies postexposure prophylaxis treatment for animal exposures. JAMA. 2000; 284: 1001-1007.