Dicle nehrinin hijyenik kalitesi üzerine bir araştırma

Bu araştırma Dicle Nehri’nin Diyarbakır bölgesinden geçen bölümündeki hijyenik kalitesini saptamak amacı ile yapıldı. Mayıs 2005 ile Temmuz 2005 döneminde seçilen on istasyondan her ay alınan su örnekleri analiz edilmiştir. Su numuneleri toplam mezofilik aerob bakteri (TMAB), enterobactericeae, koliform, Escherichia coli, Staphylococcus-Micrococcus, Staphylococcus aureus, küf-maya, Vibrio parahaemolyticus, Vibrio cholerae, Yersinia enterocolitica ve anaerob bakteri sayısı yönünden incelendi. Örneklerdeki koliform ve E.coli kontaminasyonu sırasıyla, %100 ve %90 olarak bulundu. Sonuç olarak, incelenen tüm suların önemli sayılabilecek düzeyde mikrobiyel kontaminasyona maruz kaldığı ve halk sağlığı açısından potansiyel bir tehlike arzettiği kanaatine varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Mikrobiyoloji, Çevre mikrobiyolojisi, Nehirler, Su mikrobiyolojisi

A study about of hygienic quality of Dicle (Tigris) river

This study has been conducted to find out the hygenic quality of Dicle (Tigris) River of Diyarbakır region. The analizes were carried out in samples taken from ten different stations once a month between May 2005 and July 2005. The numbers of total mesophilic aerob bacteria (TMAB), enterobactericeae, coliforms, faecal coliforms, Escherichia coli, Staphylococcus-Micrococcus, Staphylococcus aureus, yeasts and moulds, Vibrio parahaemolyticus, Vibrio cholerae, Yersinia enterocolitica and anaerob bacteria were analyzed in the water samples. The contamination of coliforms and E. coli were detected in 100 % and 90 % in the samples, respectively. As a result it was believed that all samples examined has contamineted quiete high level and showed potential hazordous for public health.

Keywords:

Microbiology, Environmental Microbiology, Rivers, Water Microbiology,

PDF

___

1. Budak S, Duranyıldız İ, Yetiş Ü. Ulusal Çevre Eylem Planı Su Kaynakları Yönetimi. Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü. Ankara, 1997. 2. Karafistan A, Çolakoğlu FA. Physical, chemical and microbiological water quality of the Manyas Lake, Turkey. Mitigation and Adaptation Strategies for Global Change. 2005; 10: 127- 143. 3. Uğur M, Nazlı B, Bostan K. Gıda Hijyeni. İstanbul, Teknik Yayınları, 2001 4. Türk Standardı 266. Sular – İçme ve Kullanma Suları. Ankara, Türk Standartları Enstitüsü, 1997. 5. The Oxoid Manual (8th ed.). Basingstoke-Hampshire, England, Oxoid Limited, 1998. 6. The Merck Microbiology Manual. Darmstadt, Germany, Merck KGaA, 2002. 7. Bacteriological Analytical Manual. (8th ed.). Gaithersburg, USA, AOAC International, 1995. 8. Downes FP, Ito K (ed.). Microbiological Examination of Foods. (4th ed.). Washington DC, USA, APHA, 2001. 9. SPSS for Windows. Chicago, IL, USA, SPSS Inc., 1999. 10. Oğan H. Gıda İnsan Sağlığı ile İlgili Yasalar. İstanbul, 1996. 11. Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliği. Resmi Gazete 31 Aralık 2004 tarih ve 25687 sayı. Ankara, Başbakanlık, 2004. 12. Patır B, Güven AM, Arslan A. Elazığ Bölgesi içme ve kullanma, kaynak, kuyu ve göl sularının hijyenik kaliteleri üzerine araştırmalar. F.Ü. Sağlık Bilimleri Dergisi. 1992; 6: 127-134. 13. Samastı M, Ulusoy M, Akıncı T, Akdemir R, Özdemir H. Terkos Gölü ve dereleriyle Büyükçekmece Gölü’nün halk sağlığı açısından değerlendirilmesi. Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Dergisi. 1989; 19: 199-205. 14. Troussellier M, Got P, Bouvy M, Boup MM, Arfi R, Lebihan F, Monfort P, Corbin D, Bernard C. Water Quality and Healthy Status of Senegal River Estuary. Marine Pollution Bulletin. 2004; 48: 852–862.