COVID-19, 2019’un sonlarında Çin’de ortaya çıkarak tüm dünyaya yayılmıştır. Etken olan virüs "Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARS-CoV-2)"olarak tanımlanmıştır. Hastalık esas olarak damlacık yoluyla bulaşmaktadır. Genel olarak inkubasyon süresi 2-14 gün arasında değişmektedir. Gebeliğin SARS-CoV-2 enfeksiyonuna duyarlılığı artırmadığı, ancak aynı yaştaki gebe olmayan kadınlara kıyasla COVID-19'un klinik seyrini kötüleştirdiği bildirilmiştir. Gebelikte ciddi hastalık ve ölüm için risk faktörleri arasında ileri yaş (özellikle ≥35 yaş), obezite ve diğer komorbiditeler ( hipertansiyon, diyabet vb.) yer alır. Vertikal geçişin sıklığı henüz tam olarak bilinmemektedir. Gebelikte geçirilen COVID-19'un düşük, ölü doğum, neonatal ölüm ve konjenital anomali riskini arttırmadığı düşünülmektedir. Erken doğum ve sezaryen doğum oranlarının COVID-19'lu gebelerde arttığı bildirilmiştir. Gebelik sırasında COVID-19 aşılarının güvenliği ve etkinliği ile ilgili giderek daha fazla veriye ulaşılmaktadır. Bu verilere dayanarak gebelerin COVID-19 aşısı olmaları önerilmektedir. Gebelerde komplike olmayan COVID-19 enfeksiyonu için tedavisiz izlem seçeneği öncelikle düşünülmelidir. Olası tanı almış olan gebelerde risk faktörü varsa veya ağır seyir söz konusu ise tedavi verilmesi düşünülmelidir. COVID-19 pozitifliği doğum için bir endikasyon değildir. Doğum şekline rutin endikasyonlara göre karar verilmelidir. Doğumda multidisipliner bir bakım ekibi mevcut olmalıdır. COVID-19 enfeksiyonu olan anneler doğum odasında cerrahi maske takarak ve uygun el hijyeni ile cilt cilde temasta bulunabilir ve emzirme yapabilirler. Tüm yetişkinlerde olduğu gibi doğum sonrası kadınlara da COVID-19 aşısı önerilmektedir.

Coronavirus disease 2019 (COVID-19) has reached a pandemic stage in March 2020 and currently more than 220 million patients worldwide are infected. The characteristic findings of COVID-19 pneumonia are bilateral, peripheral, rounded ground-glass opacities (GGO) which are dominantly located in the lower lobes and that may be accompanied by consolidation. The distribution of the parenchymal lesions was reported to be bilateral (88%), multi-lobar (78%) and peripheral (76%), with a tendency to involve the posterior regions of the lungs (80%). Several other chest CT findings, such as interlobular septal thickening, bronchiectasis, “crazy paving” and halo sign, have also been reported but with a lower frequency. RSNA has published consensus statements to reduce report variability among radiologists and defined 4 main categories: typical, indeterminate, atypical, and negative, to provide a relative likelihood that these findings are attributable to COVID-19 pneumonia. It is vital to understand that imaging may be normal in the early stages of COVID-19, and many conditions may present with imaging findings mimicking COVID-19 pneumonia. Chest CT may be also used as a useful tool for better identification of patients who will benefit from more aggressive therapy. In addition, CT may be used to evaluate patency of pulmonary and coronary vascular structures and myocardial damage. Although CT scan is not recommended as a diagnostic and screening tool, it can be helpful to clinician for a fast and accurate decision-making and has a crucial role in the diagnosis, risk stratifying, and follow-up of the progression of COVID-19 pneumonia.