Cerrahi Olarak Tedavi Edilen Distal Radius Kırıklarının Klinik Profili

Amaç: Bu çalışmanın amacı hastanemiz acil servisine başvuran ve kliniklerimizde distal radius kırığı nedeniyle cerrahiolarak tedavi edilen ve takipleri yapılan hastaların kırık paternleri ve uygulanan tedaviler ile kırık kaynaması arasındakiilişkiyi araştırmaktır.Yöntemler: Çalışmaya dahil edilen hastaların epikrizleri ve X-ray görüntüleri taranarak DRF’leri AO sınıflandırmasistemine göre sınıflandırılmıştır. Ayrıca hastaların yaşı, cinsiyeti, kırık oluşma paterni, uygulanan tedavi türü, konservatifolarak takip edilen hastalarda cerrahi yapılıp yapılmadığı, hastanede yatış süresi, izlem süresi, kaynama durumu vekomplikasyonları kaydedilmiştir. Hastalara uygulanan tedavilerin sonuçları komplikasyonlar ve kırık kaynamasıaçısından değerlendirilmiştir.Bulgular: Kliniğimizde cerrahi olarak tedavi edilen distal radius kırıklarının 41’inde (%78.8) doğrudan travma sonrasıcerrahi planlanırken, 11’inde ise (%21.2) acil serviste kapalı redüksiyon sonrası sirküler alçı uygulandıktan sonrapoliklinik takiplerinde kırık hattında kayma olması üzerine cerrahi planlama yapılmıştır. Hastaların ortalama yatış süresi3.5 ± 1.8 (min-maks: 1-10) gün olarak bulunmuştur. Ortalama izlem süresi 95.8 ± 51.7 gündür. Konservatif olarak takipedilen ve sonrasında cerrahi tedavi uygulanan hastaların yaş ortalaması doğrudan cerrahi uygulanan hastalardanistatistiksel olarak anlamlı şekilde daha yüksektir (p=0.045). İki grup arasında preoperatif voler tilt, radial inklinasyon,radial uzunluk ve eklem basamaklanması açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır. Sonuç: Hastalarımızda uygulanan çeşitli cerrahi tekniklerinin tümünde tam kaynama sağlanmış olup, bu tekniklerarasında postoperatif komplikasyonlar açısından anlamlı fark saptanmamıştır.

Clinical Profile of Surgically Treated Distal Radius Fractures

Objective: The objective of this study was to investigate fracture patterns and the relationship between the treatment methods used and fracture union in patients who presented to the emergency department of our hospital due to distal radius fractures and were surgically treated and followed out in our clinic. Methods: Epicrisis and X-ray of the patients were screened and distal radius fractures were classified according to AO classification system. In addition, patients’ age, gender, fracture pattern, treatment applied, whether surgery was performed in patients who were conservatively treated, duration of hospitalization, follow up duration, union status and complications were recorded. Treatment outcomes were evaluated in terms of complications and fracture union. Results: Surgery was directly planned after trauma in 41 (78.8%) patients, while surgery was planned in 11 (21.2%) patients who underwent closed reduction in the emergency department upon deplacement in fracture line at outpatient clinical follow-up. The mean duration of hospitalization of the patients was found as 3.5±1.8 (min-max: 2.1-10) days. The mean follow up duration was found as 95.8±51.7 days. The mean age of the patients who underwent conservative treatment and then converted to surgery was statistically significantly higher than the patients who directly underwent surgery (p=0.045). No significant difference was found between both groups in terms of preoperative volar tilt, radial inclination, radial length and joint cascade. Conclusion: Complete union was found with various surgical techniques performed in our patients, while no significant difference was found between these techniques in terms of postoperative outcomes.

___

  • 1. Nellans KW, Kowalski E, Chung KC. The epidemiology of distal radius fractures. Hand Clin. 2012; 28: 113-25.
  • 2. Court-Brown CM, Caesar B. Epidemiology of adult fractures: a review. Injury. 2006; 37: 691- 7.
  • 3. O’Neill TW, Cooper C, Finn JD, et al. Incidence of distal forearm fracture in British men and women. Osteoporosis Int. 2001; 12: 555–8.
  • 4. Hove LM, Solheim E, Skjeie R, Sörensen FK. Prediction of secondary displacement in Colles’ fracture. J Hand Surg Br. 1994; 19: 731–6.
  • 5. Murray J, Gross L. Treatment of Distal Radius Fractures. J Am Acad Orthop Surg. 2013; 21: 502-5.
  • 6. Tahririan MA, Javdan M, Nouraei MH, Dehghani M. Evaluation of instability factors in distal radius fractures. J Res Med Sci. 2013; 18: 892–6.
  • 7. Dario P, Matteo G, Carolina C, et al. Is it really necessary to restore radial anatomic parameters after distal radius fractures. Injury. 2014; 45: 21-6.
  • 8. Mignemi ME, Byram IR, Wolfe CC, et al. Radiographic outcomes of volar locked plating for distal radius fractures. J Hand Surg Am. 2013; 38: 40–8.
  • 9. Ayong S, Traore A, Postlethwaite D, Barbier O. Functional evaluation of unstable distal radius fractures treated with an angle-stable volar Tplate. Acta Orthop Belg. 2014; 80: 183–9.
  • 10. Lutz K, Yeoh KM, MacDermid JC, Symonette C, Grewal R. Complications associated with operative versus nonsurgical treatment of distal radius fractures in patients aged 65 years and older. J Hand Surg Am. 2014; 39: 1280–6.
  • 11. Jiang JJ, Phillips CS, Levitz SP, Benson LS. Risk factors for complications following open reduction internal fixation of distal radius fractures. J Hand Surg Am. 2014; 39: 2365–72.
  • 12. Brogren E, Petranek M, Atroshi I. Incidence and characteristics of distal radius fractures in a southern Swedish region. BMC Musculoskelet Disord. 2007; 31: 8: 48.
  • 13. Broadbent MR, Quaba O, Hadjucka C, McQueen MM. The epidemiology of multifocal upper limb fractures. Scand J Surg. 2003, 92: 220–3.
  • 14. Kreder HJ, Hanel DP, McKee M, et. al. Consistency of AO fracture classification for the distal radius. J Bone Joint Surg Br. 1996; 78: 726–31.
  • 15. Owen RA, Melton LJ 3rd, Johnson KA, Ilstrup DM, Riggs BL. Incidence of Colles’ fracture in a North American community. Am J Public Health. 1982; 72: 605–7.
  • 16. Fanuele J, Koval KJ, Lurie J, et.al. Distal radial fracture treatment: what you get may depend on your age and address. J Bone Joint Surg Am. 2009; 91: 1313–9.
  • 17. Koo OT, Tan DM, Chong AK. Distal radius fractures: an epidemiological review. Orthop Surg. 2013; 5: 209-13.
Dicle Tıp Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-2945
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1963
  • Yayıncı: Cahfer GÜLOĞLU
Sayıdaki Diğer Makaleler

Analysis of Prognostic Factors Affecting Postoperative Survival in Stage III Gastric Cancer Patients

YAVUZ PİRHAN

Bir Araştırma Hastanesinde Kan ve İdrar Kültür Sonuçlarının Değerlendirilmesi

Muhammet ASENA

Pulmoner Arteriyal Hipertansiyon Hastalarında Serum D vitamini Düzeyleri

Ümit Yaşar SİNAN, İsmail Polat CANBOLAT, Ayşem KAYA

Is HbA1c Misleading and 90-Minute Glucose Tolerance Test a Better Indicator in the Diagnosis of Diabetes Mellitus?

Dilek GÜNEŞ, Zafer PEKKOLAY, Coşkun BEYAZ, FARUK KILINÇ, Alpaslan Kemal TUZCU

Evaluation Of 8-Hydroxy-2-Deoxyguanosine And Malondialdehyde Levels In First-Trimester Miscarriage: A Prospective Cohort Study

Reyhan GÜNDÜZ, Mete Gürol UĞUR, Neslihan TEPE, Hüseyin ÖZCAN, Özcan BALAT, Sevgi SARI DEMİR, SEYİTHAN TAYSI

Value Of Cephalometric And Volumetric Measurements Performed By Multi-Level Three-Dimensional Computed Tomography In Patients With Obstructive Sleep Apnea Syndrome

Feride Fatma GÖRGÜLÜ, Sıdıka Deniz YALIM

16 Yaş Altı Çocuklarda Akciğer Hidatik Kist Cerrahisi: Vaka Serisi

AHMET ULUŞAN, Mehmet Alper HENGİRMEN, Maruf ŞANLI, AHMET FERUDUN IŞIK

Missed Abortuslarda 8-Hidroksi-2-Deoksiguanozin Ve Malondialdehit Seviyelerinin Değerlendirilmesi: Prospektif Kohort Çalışması

Seyithan TAYSİ, Neslihan BAYRAMOĞLU TEPE, Hüseyin Çağlayan ÖZCAN, Özcan BALAT, Reyhan GÜNDÜZ, Mete Gürol UĞUR, Sevgi SARI DEMİR

Tıkayıcı Uyku Apne Sendromlu Hastalarında Multi-Level Üç Boyutlu Bilgisayarlı Tomografi İle Yapılan Sefalometrik Ve Volumetric Ölçümlerin Değeri

Sıdıka Deniz YALIM, Feride Fatma GÖRGÜLÜ

Adrenal İnsidentaloma ve Otonom Kortizol Sekresyonu Vakalarının İzlemi: 14 Yıllık Tek Merkez Çalışması- Retrospektif Kohort

Nazlı KIRNAP, Sanem OZTEKIN, Neslihan TÜTÜNCÜ