Amaç: Bu çalışmada, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Dermatoloji Polikliniğine başvuran çocuk hastalardan alınan deri biyopsilerinde klinikopatolojik korelasyonun değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntemler: Çalışmaya Ocak 2008- Aralık 2013 yılları arasında Dicle Üniversitesi Hastanesi Dermatoloji Polikliniğine başvuran 16 yaş ve öncesi 15337 hasta dahil edildi. Bu hastaların dosyaları retrospektif olarak tarandı ve 121 hastada tanı amaçlı deri biyopsisi yapıldığı saptandı. Bu hastaların 68inden elde edilen veriler değerlendirildi. Elde edilen sonuçlar, ön tanı ve tanı korelasyonu açısından değerlendirildi. Klinisyen tarafından belirtilen ön tanılar ile elde edilen tanı arasında örtüşme mevcutsa korelasyon pozitif olarak kabul edildi. Bulgular: Hastaların 39u (%57,3) kız, 29u (%42,7) ise erkekti. Patoloji incelemesinde 57 (%83,8) hastada ön tanılar ile patolojik tanı arasında korelasyon vardı. Birinci ön tanı ile patoloji korelasyonu 42 (%61,7) hastada, ikinci ön tanı ile patoloji korelasyonu 8 (%11,7) hastada, üçüncü ön tanı ile patoloji korelasyonu ise 4 (%5,8) hastada saptandı. 10 (%14,7) hastada biyopsi tanı koymada bir katkı sağlamamıştı. 1 (%1,47) hastada ise ön tanıların dışında bir tanı konmuştu. Sonuç: Erişkin dönem hastalarda olduğu gibi çocukluk çağındaki hastalarda da özellikle atipik seyirli klinik tablolarda deri biyopsisi, tanıda kullanılan ve klinisyenin elini güçlendiren bir tanı tekniği olarak karşımıza çıkmaktadır. Ancak bu tanı tekniğinin daha verimli bir şekilde kullanılabilmesinin yolunun, klinisyen tarafından iyi bir bilgi payla- şımı ve gerektiğinde görsel malzemelerle patoloğun desteklenmesi olduğu görülmektedir.

Objective: The aim of this study was to evaluate the clinicopathologic correlation of skin biopsies in pediatric patients who consulted to Dicle University Medicine Faculty Hospital Department of Dermatology. Methods: 15337 patients under 16 years old who consulted to Dermatology polyclinic of Dicle University Hospital between January 2008- December 2013 were included in the study. The files of these patients were retrospectively reviewed and performed skin biopsies in 121 patients for diagnosis was detected. The data obtained from these 68 patients were evaluated. The obtained results were evaluated according to preliminary diagnosis and diagnosis correlation. Correlation was considered positive if there is an overlap between clinician’s preliminary diagnosis and diagnosis. Results: 39 patients (57.3%) were female and 29 patients (42.7%) were male. There was a correlation between preliminary diagnosis and pathological diagnosis in 57 patients (83.8%). First preliminary diagnosis and pathology correlation was positive in 42 (61.7%) patients, positive in 8 (11.7%) patients for second preliminary diagnosis and was positive in 4 (5.8%) patients for third diagnosis. Biopsy did not provide a contribution in 10 (14.7%) patients for diagnosis. 1 (1.47%) patient had a diagnosis with outside of the preliminary diagnosis. Conclusion: Skin biopsy is a diagnostic technique, which is used to promote and strengthen the hands of clinicians in childhood as well as in adulthood patients particularly in patients with atypical clinical forms. However, it is seen that the way of using this diagnostic technique more efficiently is sharing better information by clinicians and if needed to support visual materials with the pathologist.