Üniversite Kültüründe Önemli Bir Unsur: Değerler

Değerler, başarı için önemli olduğuna inanılan performans standartları, müşteri ve işgörenlere nasıl davranıldığı şeklindeki uygulamalar konusunda örgütlerin sahip oldukları inançlar, örgütte neyin istenir, neyin istenmez olduğunu belirleyen işgörenlerce benimsenmiş ölçütlerdir. Eğitim-öğretim, araştırma ve topluma hizmet görevlerini üstlenen üniversitelerin sahip olması gereken değerlerin başında bilimsel değerler (bilimsellik, bilgiye değer verme, bilgi üretimi için fedakârlık), insanî değerler (hizmet sunulan kişilerin değerli oluşu, öğrencinin kişiliğine saygı) ve etik değerler (dürüstlük, doğruluk, güven) gelmektedir. Paydaşlara göre Pamukkale Üniversitesinin şu anda sahip olduğu ilk üç değer eğitiminde niteliğe önem verme, bilimsellik ve öncülük, ileride sahip olması gereken üç değer öncülük, bilimsellik ve çağdaşlıktır.

An Important Factor in University Culture: Values

Values are important standards of performance and are to be believed necessary for success. As a related construct, beliefs are an organization’s defined acceptable or unacceptable criteria in dealing with its clients and employees. The values of any university that educate the younger generations should include several important values such as scientific values (valuing information; making sacrifices to product knowledge, etc.); humane values (i.e., people are valuable, respecting students’ personalities), and ethic values (honesty, truth, trust, etc.). According to the shareholders opinion, the first three values of Pamukkale University were found to be quality education, science, and leadership, respectively. The expected values of future were leadership, science, and modernity, respectively.

___

Akat, İ., Budak, G. & Budak, G. (1994) İşletme yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları.

Akbaba Altun, S. (2001) Örgüt sağlığı. Ankara: Nobel Yayınları.

Apple, M. W. (2002). Küresel tehlikeler: Eğitimdeki eşitsizlikler ve neo-liberal politikaların mukayesesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2 (1), 23-46

Atay O. (2003). Örgüt kültürü ve süreci. 20.10.2003 tarihinde http://iktisat.uludag.edu.tr/dergi/3/atay/atay2.html adlı internet adresinden edinilmiştir.

Başaran, İ. E. (1982). Örgütsel davranışın yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.

Didou-Aupetit, S. (2002). Küreselleşme, NAFTA ve Meksika’da yüksek öğretim sistemi: Konular tehditler ve reformlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2 (1), 81-92

Erçetin, Ş. Ş. (1993). Şule örgütsel kültür:Ders notları. Ankara: Hacettepe Üniversitesi

Erdem, A. R. (2002). Pamukkale Üniversitesi’nin bugünü ve geleceğine ilişkin önemli iç ve dış paydaşlarının (ilgi gruplarının) algıları. Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İzmir.

Goffee, R., & Gareth, J, (2000). Kurum kültürü. (Çev., K. Kutmandu). Ankara: Mediacat Kitapları.

Güçlüol, K. (1996). Üniversitelerin temel sorunları: Çağdaş eğitim-çağdaş üniversite, üniversitelerimizin gelişmişlik durumu. Ankara: Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Yayınları.

Gürüz, K,. Erdoğan Şuhubi, A. M., Şengör, C., Türker, K., & Yurtsever, E. (1994).Türkiye’de ve dünyada yükseköğretim, bilim ve teknoloji, İstanbul: Tüsiad

Gürüz, K. (2001). Dünyada ve Türkiye’de yükseköğretim: Tarihçe ve bugünkü sevk ve idare sistemleri. Ankara: ÖSYM Yayınları.

Korkut, H. (2001). Sorgulanan yükseköğretim. Ankara: Nobel Yayınları.

Kozlu, C. (1986). Kurumsal kültür: Amerika, Japonya ve Türkiye başarılı firma yönetimlerinde kurumsal kültürün rolü. İstanbul: Bilkom Yayınları.

Kwiek, M. (2002). Yükseköğretimi yeniden düşünürken yeni bir paradigma olarak küreselleşme: Gelecek için göstergeler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2 (1), 132-154

Lee, M. N. N. (2002). Eğitimde küresel eğilimler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2 (1), 155-168.

Mcburnie, G. (2002). Küreselleşme, GATS ve ulus-aşırı eğitim Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 2 (1), 169-190

Oktik, N. (1996). The development of higher education. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12-13

Ouchi, W. (1989). Teori Z. (Çev.,Y.Güneri). İstanbul: İlgi Yayınları.

Pamukkale Üniversitesi (2001). Pamukkale Üniversitesi tanıtım katalogu. Denizli: Bilgi İşlem Dairesi Başkanlığı.

Robbins, P. R. (1990). Organization theory: Strucrure, design and application. (3.rd. ed.). Prentice-Hall, Inc: Englewood Cliffs, NJ.

Scott, P. (2002). Küreselleşme ve üniversite: 21. yüzyılın önündeki meydan okumalar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimler, 2 (1),191-208

Terzi, A. R. (2000). Örgüt kültürü. Ankara: Nobel yayıncılık.

Tural, N. K. (2002). Küreselleşmenin üniversite üzerine etkileri: Çeşitli ülkelerden örnekler. Eğitim Araştırmaları 6, 99-120

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. ( 2.Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.