YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETİMİNE İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Araştırmanın amacı, yabancı dil olarak Türkçe öğreten öğretmenlerin alan öğretimiyle ilgili görüşlerini belirlemektir. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmış olup veriler yarı yapılandırılmış görüşme aracı ile öğretmenlerle (n=54) yapılan görüşmeler neticesinde toplanmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz tekniği ile çözümlenmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlarda; genel olarak sorunlara, beklentilere ve gerekliliklere ilişkin veriler tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra yabancı dil olarak Türkçe öğreten öğretmenin yabancı dil bilmesinin gerekliliği ancak gerekçelerin iletişim veya kullanım amacı dışında öğretmenin farklı boyutta faydalanması yönünde sonuçlar ortaya çıkarılmıştır. Ayrıca yabancı dil olarak Türkçe öğreten öğretmenin kendisini Türkçe öğretmeni ve yabancı dil öğretmeninden farklı algılama nedenleri incelenmiştir. Sonuç olarak, yabancı dil olarak Türkçe öğreten öğretmenin nerelerde zorlandığı, kendisini mesleki anlamda hangi alanda gördüğü ve hangi konularda bilgi sahibi olması gerektiğini düşündüğü ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır

Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi

Keywords:

-,

___

  • AĞAR, M. E. (2004). Türkçe Öğretiminin Tarihçesi, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1, 1– 10.
  • AVCI, Y. Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminin Kültür ve Yöntem Boyutu:(Temmuz, 2011): http://www.turkcede.org/yabancilara-turkce-ogretimi/354-turkcenin-yabanci- dil-olarak-ogretiminin-kultur-ve-yontem-boyutu.html.
  • BENHÜR, M.H. (2002). Türkçenin Yabancılara Öğretiminde Tartışılmayan Ana Kavramlar. Yayımlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
  • BROWN, D. (2000). Principles Of Language Learning And Teaching (4th Edition). New York Pearson Education Company.
  • DEMİRCAN, Ö. (1988). Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • DEMİREL, Ö. (1989). Yabancı Dil Öğretmenlerinin Yeterlikleri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 4/,sf. 5-26.
  • HENGİRMEN, M. (1997). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri ve TÖMER Yöntemi. Ankara: Engin Yayınları.
  • KOCAMAN, A. (1983). Yabancı Dil Öğretiminde Yeni Yönelimler. Türk Dili, Dil Öğretim Özel Sayısı, Ankara: TDK Yay., S. 379-380/Temmuz-Ağustos.
  • KRASHEN, S. , T. TERRELL. (1983). The natural approach: Language acquisition in the classroom. Hayward, CA: Alemany Press.
  • MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI (2010). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi ve Bu Alan İçin Öğretmen Yetiştirmenin Önemi ve Gereği. Marmaris: Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi ve Öğretmenliği Çalıştayı Kitabı.