Siber Dünyanın Riskleri, Kişilerin ve Devletlerin Alabileceği Önlemler

Dünyayı örümcek ağı gibi saran sanal ağların oluşturduğu siber alan insanlara büyük kolaylıklar sağlamasının yanında ciddi riskleri de bünyesinde barındırmaktadır. İnsanların teknolojiden yararlanması onların hayatlarını kolaylaştırmanın yanında, belli merkezlerce kontrollerine imkân da tanımaktadır. İnternet üzerinden yapılan her işlem, kullanıcılar hakkında yapılan analizlere veri tabanı oluşturmaktadır. Teknolojiyi elinde bulunduran devletler uluslararası hukuki boşluktan yararlanarak devlet dışı aktörler üzerinden hasımlarına zarar verebilmektedir. Kötü niyetli hackerler ahlaki sorumluluk duymadan insanların bilgilerini kendi amaçları doğrultusunda kullanabilmektedir. Sanal dünyada yapılan bilgi devşirme ve manipüle davranışlarına karşı ise insanların savunma mekanizmaları yetersiz kalmaktadır. Devletlerarası rekabet de sanal alana kaymış ve rakip görülen tarafın ekonomisinden sağlığa, siyasete ve askeri alanlara kadar bilgileri kısa sürede toplanabilirken zorlayıcı önlemler hayata geçirilebilmektedir. Sanal tehlikelerden korunmanın en garanti yolu, onu kullanmamaktır. Ancak kişiler interneti kullanmasa bile devletler kamu hizmetlerinin büyük bir bölümünü bilişim sistemleri üzerinden yapmakta ve vatandaşlarının bilgilerini bazen koruyamamaktadır. Uluslararası yasaların yetersiz olması ise etkin güçlerce sanal saldırıların baskı unsuru olarak kullanılmasına zemin hazırlamaktadır. Saldırıya uğrayan tarafın meşru müdafaa hakkının bulunup bulunmadığı ise tartışmalıdır. Klasik Birleşmiş Milletler (BM) sisteminin sanal mağdurlara yönelik alacağı önlemlerin yetersiz olacağı düşünüldüğünde, siber suçlarla ilgili uluslararası toplumun ortak bir kavram oluşturması, insanların mahremiyetlerinin korunması ve suçluların cezasız kalmaması için ortak aklın hayata geçirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada kişilerin, kurumların ve devletlerin karşı karşıya kaldığı sanal tehditlerin neler olduğu üzerinde durulacaktır. Sanal alanı kötü niyetle kullananlara karşı, ulusal ve uluslararası alanda alınabilecek önlemler ve devletleri hedef alan saldırılarda meşru müdafaa hakkının kullanılıp kullanılamayacağı incelenecektir.

Siber Dünyanın Riskleri, Kişilerin ve Devletlerin Alabileceği Önlemler

The cyber space created by virtual nets that surround the world like a spider web provides great convenience to people and also contains serious risks. Also making their lives easier, people benefit from technology, and they also have the opportunity to control certain centers. Every transaction made on the internet creates a database for the analyzes made about the users. States that have the technology can take advantage of the international legal gaps and damage their opponents over non-state actors. Malicious hackers can use people’s knowledge for their own purposes without moral responsibility. The defense mechanisms of people are inadequate against the manipulation and manipulation of information made in the virtual world. The interstate competition has also shifted to the virtual space. The competing side of the economy, health, politics and military information can be gathered in a short time, the compulsory measures can be passed on to the imagination. The safest way to protect yourself from virtual threats is not to use it. However, even if people do not use the internet, the state sometimes does not protect the information of their citizens when they make a large part of the public services through the information systems. The inadequacy of international laws paves the way for the effective use of virtual attacks as pressure elements. Whether the attacking party has the right to self-defense is controversial. When the classical United Nations system was deemed inadequate for virtual victims, the international community on cybercrime to form a common concept, protection of people’s privacy and common mistakes must be made to prevent the criminals from going unpunished. This study will focus on the virtual threats facing people, institutions and governments. Measures that could be taken in the national and international arena against malicious users of the virtual space, and whether the right to self-defense can be used in attacks targeting states will be examined.

___

  • Birleşmiş Milletler Antlaşması, https://www.tbmm.gov.tr/komisyon/insanhaklari/pdf01/3-30.pdf, (Erişim Tarihi: 10.03.2018). BM Enformasyon Merkezi UNIC-Ankara Saldırı’nın (Tecavüzün) Tanımı: Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun 3814 (XXIX) Sayılı ve 1974 Tarihli Kararı, http://www.unicankara.org.tr/doc_pdf/3814.pdf, (Erişim Tarihi: 09.04.2018). Dikbıyık, F. (2014). ”Stratejik ve Operasyonel Siber Savaş” s:1-35 Siber Caydırıcılık. SG507SiberSavaşlarGüz2014, http://docplayer.biz.tr/14265180-Siber-caydiricilik-sg-507siber-savaslar-guz-2014-yrd-doc-dr-ferhat-dikbiyik.html, (Erişim Tarihi: 12.03.2018). Gümüşbaş, A. (2016). Uluslararası Hukuk Açısından Türkiye Siber Saldırılara Karşı Ne Yapabilir? https://siberbulten.com/makale-analiz/uluslararasi-hukuk-acisindan-turkiye-siber-saldirilara-karsi-ne-yapabilir/, (Erişim Tarihi: 23.04.2018). Kaymak, O. (2017). Siber Harekâtlar Ve Uluslararası Hukukta Meşru Müdafaa Hakkı, http://www.ilimvemedeniyet.com/siber-harekatlar-ve-uluslararasi-hukukta-mesru-mudafaa-hakki.html, (Erişim Tarihi:13.03.2018). Sabah Gazetesi, 21.03.2018, “Yine Facebook (/haberleri/facebook) Yine Skandal!. Tuğal T., Ş., (2016). Siber Güvenlik Savaş Casusluğun Hukuki Boyutu, http://www.itnetwork.com.tr/siber-guvenlik-savas-casuslugun-hukuki-boyutu/, (Erişim Tarihi: 23.04.2018).