Yezid b. Muaviye, kendisinden önceki halifelerde olmasa da sonraki halifelerden bazılarında çokça görülen bazı insanî zaaflara sahip sıradan bir halife olarak tarihe geçebilecek iken, Hz. Hüseyin’in öldürülmesi, kutsal şehirlerin talan edilmesi ve Kâbe’nin mancınıklarla dövülmesi gibi bir takım menfi hadiseler nedeniyle, İslâm toplumunun zihninde bir kötülük timsali olarak yer etmiştir. Bu bakımdan, âdetâ bir kötülük sembolü haline gelmiş olan bir şahsı çalışmak, her şeyden önce ilmî kriterlerle hareket etmesi gereken araştırmacılar için oldukça nazik ve hassas bir konudur. Zira, dönemle ilgili bize ulaşan kaynakların ve bu kaynaklara istinaden aktarılan rivayetlerin, iktidara geldiklerinde Muaviye ve Ömer b. Abdülaziz haricindeki bütün Emevî halifelerinin mezarlarını tahrip eden Abbasîler döneminden; Emevî muhalifi bir devirden kalmış olması bile, nasıl bir çarpıtmayla karşı karşıya kalınabileceğini göstermesi açısından oldukça dikkate değerdir. Objektifliği ilke edinen bir tarihçinin muhtemel bulunan bir çarpıtma karşısında takınması gereken tavır ise, kendilerininki de dahil olmak üzere, her türlü değer yargılarını mümkün olduğunca bir kenara bırakarak önündeki vakıaya bir cerrah soğukkanlılığıyla yaklaşabilmeyi denemek olmalıdır