Dini teşkilat içinde önemli bir görünürlülüğe sahip din görevlileri büyük oranda kırsal ekonomik yapıların içinden mesleklerine atılmışlardır. Sözkonusu toplumsal çevre, az miktar arazi üzerinden yüksek gelirler elde eden teknik çiftçiler ya da zirai müteşebbislerin ekonomik hinteriandını tanımlamamaktadır. Aksine bu sosyal alanda ekonomik faaliyet yürütenler; genellikle parçalı, sulak olmayan arazilerde düşük değerli mallar üreten ve aynı zamanda ihtiyaçlarını birtakım kırsal mesleklerle gidermeye çalışan "köylüler"dir. Din görevlileri de mesleki ve ekonomik ta bakalaşma pirarnidinin en altındaki bu sınıflar içinden mesleklerine uzanmışlardır. Onlar rol kullanım süreçlerinde çoğunlukla bu sosyoekonomik ve sınıfsal özelliklerin derin etkileri altında kalmışlardır. 

Religious officers who have an important visibility in the religious affairs emerge largely from the rural economical structures. This kind of social environment does not defıne economical hinteriand of the technical farmers who have little land but harvest huge amount and who agricultural enterprising. In contrary they are peasants who have smail and dry land and at the same time try to appease their needs. Religious officers emerge largely from this kind of structures which are the bottom of the pyramid of economical and vocational categorization. They ~re usually under this socioeconomic and structural feature when they are acting.