Şeyh Galib'in Mevlana'ya Yazdığı Dört Medhiye

Şeyh Gâlib XVIII. yüzyıl Divan şiirinin ve Mevlevî şairlerin en ünlülerindendir. Mevlevî tarikatına bağlı olması nedeniyle Gâlib’in şiirlerinde derin bir Mevlânâ sevgisi olduğu görülür. Gâlib en önemli eserleri olan Hüsn ü Aşk mesnevisinde ve Divanında da sıklıkla Mevlânâ’ya ve Mesnevîsine duyduğu hayranlığı çeşitli vesilelerle dile getirir. Eserlerinde sadece Mevlânâ ve Mesnevî’ye değil Mevlevî tarikatına ilişkin çeşitli unsurlara da geniş yer verir. Bu makalede Şeyh Gâlib’in Divanı’nda yer alan Mevlânâ’ya yazılmış dört medhiyeyi biçim, içerik, dil ve anlatım özellikleri bakımından değerlendireceğiz.

Four Eulogies Written By Şeyh Galib to Honour of Mevlana

Şeyh Gâlip is both one of the most famous Mevlevî poets and eighteenth century Divan poets. Since Gâlip devoted to the Mevlevî Sect, his poems include deep love to Mevlânâ. In his works, Hüsn ü Aşk and Divan that are his most important works he occasionally expresses his admiration to Mevlânâ and his Mesnevî. In his works, he not only mentions about Mevlânâ and Mesnevî, but he also speaks about the elements dealing with Mevlevî Sect widely. In this article, we evaluate Şeyh Gâlib’s four eulogies written to the honour of Mevlânâ in terms of form, content, discourse and narration.

PDF

___

Alparslan, Ali, (1988), Şeyh Galip, KTB. Yay. Ank.
Ateş, Erdoğan, (2005), Niyâz Kavramı ve Mevlevîlikte Niyâz İlâhîleri, Uluslar Arası Mevlânâ, Mesnevî, Mevlevîhâneler Sempozyumu, Manisa Belediyesi ve Mevlânâ Araştırmaları Kültür ve Sanat Derneği, (19-21 Aralık 2005 Manisa).
Ayan, Hüseyin, (1991), “Şeyh Galib’te Mevlânâ Sevgisi”, Türk Dili, S.480, Ank. s.530-536.
Ayan, Hüseyin, (1992), “Mevlevî Şairler”, Türk Dili, S.492, Ank. s.456-460.
Azgın, Bekir; Fedai, Harid, (1993), Kaytazzâde Nâzım Efendi, Rûh-ı MecrûhŞiirler- K.K.T.C. Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı Yay. İstanbul.
Çelebioğlu, Âmil, (1990), “Anadolu’nun Türkleşmesinde Mevlânâ’nın Rolü”, Marmara Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Türklük Araştırmaları Dergisi, S.5, İst., s.223-248.
Doğan, Muhammet Nur, (2002), Şeyh Galib, Hüsn ü Aşk -Metin, Nesre Çeviri, Notlar ve Açıklamalar-, Ötüken Neşriyat, İst.
Gölpınarlı, Abdulbâki, (1983), “Mevlevî Edebiyatı”, Mevlânâ’dan Sonra Mevlevîlik, İnkılâp ve Aka Yay. İst.
Horata, Osman, (1999), “Mevlânâ ve Divan Şairleri”, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Osmanlının Kuruluşunun 700. Yılı Özel Sayısı, Ank. s.43- 56.
Horata, Osman, (2006), “Türk Kültür Hayatında Mevlânâ ve Mevlevîlik”, Türk Edebiyatı Tarihi, C.I, KTB. Yay. İst., s.551-552.
Kânî Ebûbekir Tokâdî, (1206 H.)Yz. A.2606, Külliyât 236 yk. T 811.21808. (Millî Kütüphane)
Ocak, Ahmet Yaşar, (2002), Türk Sufîliğine Bakışlar, İletişim Yay. İst.
Şeyh Gâlîb Dîvânı, (1994), hzl. Muhsin Kalkışım, Akçağ Yay., Ank.
Turan, Ömer, (2005), Balkanlarda Mevlevîlik Üzerine Bir Değerlendirme, Uluslar Arası Mevlânâ, Mesnevî, Mevlevîhâneler Sempozyumu, Manisa Belediyesi ve Mevlânâ Araştırmaları Kültür ve Sanat Derneği, (19-21 Aralık 2005 Manisa).