Öz Bu çalışmada, Türkiye’nin Çukurova bölgesinde yaşayan Arap asıllı Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının sözlü bir dil olarak kullanıldıkları Arapça ile Türkçe (standart Türkiye Türkçesi, eski Ouzca ve Türkiye Türkçesi güney bölgesi ağızları) ilişkileri, fiil kökleri bağlamında değerlendirilecektir. Özetle, bu ilişkide Çukurova Arapçası daha çok alıcı durumundadır. Alıntı sözcükler büyük ölçüde isim ve sıfatlardır. Ancak bu isim ve sıfatların bir bölümü, Arapçanın biçimbilgisel tipoloji özelliğine uygun bir biçimde değişime uğramakta ve fiil olarak kullanılmaktadır. Bu durum, Çukurova Arapçasını, diğer Arapça lehçelerden kısmen farklı bir lehçeye dönüştürmektedir. Bu çalışmada, bu yaratıcılığın, 100’ü aşkın örneğini sıralanmış ve ortaya çıkan çekim sistemi üzerine gözlemler paylaşılmıştır. Ancak Arapçanın veya Çukurova Arapçasının, Türkçenin aracılığı olmadan başka dünya dillerinden aldığı bu türden örnekleri çalışmanın dışında tutulmuştur.