Mobilya Sektöründe Pnömatik Zımbalama ve Vidalama ĠĢlerinin Ergonomik Risk Değerlendirmesi

Uygun olmayan çalışma duruşları kas iskelet sistemi rahatsızlıklarına neden olduğu gibi, üretimdeki verimin de düşmesine yol açmaktadır. Dolayısıyla ergonomi disiplininin öncelikli amacı, çalışma koşullarını iyileştirerek, iş görenin çalışma ve yaşam kalitesini yükseltmek ve verimliliği arttırmaktır. Kas iskelet sistemi rahatsızlıklarının önlenmesi amacıyla iş yerlerinde ergonomik risk değerlendirme yöntemleri uygulanmakta ve yapılan düzenlemelerle iş yükü azaltılmaktadır. Bu çalışmada, sıklıkla tekrarlanan statik ve dinamik duruşlara ve üst ekstremite pozisyonlarına göre seçilen REBA, OWAS, OCRA, QEC ve ManTRA yöntemleri mobilya imalatı yapılan bir atölyede uygulanmış, ergonomik açıdan risk oluşturabilecek pnömatik zımbalama ve pnömatik vidalama işlerinin risk değerlendirmesi yapılmıştır. Yapılan değerlendirmeler sonucunda, pnömatik zımbalama ve pnömatik vidalama işlerinde el, bilek, dirsek ve omuz gibi üst vücut bölgelerinin yoğun kullanıldığı ve teknik hareket sıklığının fazla olduğu durumlar için en uygun ergonomik risk değerlendirme yönteminin OCRA yöntemi olduğu sonucuna varılmıştır. OCRA yöntemi ile bir çevrim süresinin istasyonlara ayrılarak, her teknik hareketin tek tek analize dahil edilmesi detaylı bir değerlendirme yapılmasını sağlamıştır

Ergonomic Risk Assessment of Pneumatic Punching and Screwing Processes in the Furniture Industry

Unsuitable working postures cause musculoskeletal disorders, as well as a reduction in productivity. Therefore, the primary goal of the ergonomics is to improve working conditions and improve the working and living quality of the employee and increase productivity. In the workplaces, ergonomic risk assessment methods are implemented to prevent musculoskeletal disorders and so work load decreases. those jobs like pneumatic punching and screw driving in which mostly hands, wrists, shoulders are used and in conditions which technical movements are mostly used, the most appropriate method for ergonomic risk assessment is OCRA. Using the OCRA method each cycle of work period is divided into stations and a detailed evaluation is made by involving of each technical movement

___

  • 1. Akay, D., Dağdeviren, M., Kurt, M., 2003. Çalışma Duruşlarının Ergonomik Analizi, Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 18(3), 73-84.
  • 2. Erkan, N., 1989. Çalışma Hayatında Fizyolojik Stresler ve Ergonomi. 2. Ulusal Ergonomi Kongresi (s. 31). Ankara: MPM Yayınları.
  • 3. Özel, E., Çetik, O., 2010. Mesleki Görevlerin Ergonomik Analizinde Kullanılan Araçlar ve Bir Uygulama Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi (22), 41-56.
  • 4. Xu, Z., Ko, J., Cochran, D.J., Jung, M., 2012. Design of Assembly Lines with the Concurrent Consideration of Productivity and Upper Extremity Musculoskeletal Disorders using Linear Models, Computers and Industrial Engineering, 62, 431–441.
  • 5. Karwowski, W., Marras, W.S., 1999. The Occupational Ergonomics Handbook. 1st Edition, Florida: CRC Press.
  • 6. Roman-Liu, D., 2013. Comparison of Concepts in Easy-to-use Methods for MSD Risk Assessment. Applied Ergonomics, 45(3), 420-427.
  • 7. Hignett, S., McAtamney L., 2000. Rapid Entire Body Assessment (REBA). Applied Ergonomics, 31(2), 201-205.
  • 8. Stanton, N., Hedge, A., Brookhuis, K., Salas E., Hendrick, H., 2005. Handbook of Human Factors and Ergonomics Methods, 1 st Edition, Florida: CRC Press.
  • 9. Karhu, O., Kansi, P., Kuorinka, I., 1977. Correcting Working Postures in Industry: A Practical Method for Analysis, Applied Ergonomics, 8(4), 199-201.
  • 10. Occhipinti, E., 1998. OCRA, A Concise Index for the Assessment of Exposure to Repetitive Movements of the Upper Limbs. Ergonomics, 41(9), 1290-1311.
  • 11.Baykaşoğlu, A., Demirkol Akyol, Ş., 2014. Ergonomik Montaj Hattı Dengeleme, Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, 29(4), 785-792.
  • 12. Li, G., Buckle, P., 1998. A Practical Method for the Assessment of Work-related Musculoskeletal Risks-Quick Exposure Check (QEC). Proceedings of the Human Factors and Ergonomics Society Annual Meeting, CA: SAGE Publications, 42(19), 1351-1355.
  • 13. David, G., Woods, V., Li, G., Buckle, P., 2008. The Development of the Quick Exposure Check (QEC) for Assessing Exposure to Risk Factors for Work-related Musculoskeletal Disorders. Applied Ergonomics, 39(1), 57-69.
  • 14. Straker, L., Burgess-Limerick, R., Pollock, C., Egeskov, R., 2004. A Randomized and Controlled Trial of a Participative Ergonomics Intervention to Reduce Injuries Associated with Manual Tasks: Physical Risk and Legislative Compliance. Ergonomics, 47(2), 166-188.
  • 15. Limerick, R.B., 2017. Further “Risk Assessment Methods” for Hazardous Manual Tasks, Cornell University Ergonomics, http://ergonomics.uq. edu.au/download/mantra2.pdf, 21 Mayıs 2017.
  • 16.Bao, S., Howard, N., Spielholz, P., Silverstein, B., 2006. Quantifying Repetitive Hand Activity for Epidemiological Research on Musculoskeletal Disorders-Part II: Comparison of Different Methods of Measuring Force Level and Repetitiveness. Ergonomics, 49(4), 381-392.
Çukurova Üniversitesi Mühendislik-Mimarlik Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1019-1011
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1986
  • Yayıncı: ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ MÜHENDİSLİK FAKÜLTESİ