Ergenlik ve Gençlik Döneminde Kadına Şiddete Karşı Dinî-Ahlakî-Sosyal Bir Model Denemesi

Kadına yönelik şiddet, yaşam döngüsü içerisinde bebeklik, çocukluk, ergenlik, gençlik, yetişkinlik döneminde çeşitli şekillerde olabilmekte, yaşlılık döneminde de devam edebilmektedir. Bu çalışma 10-24 yaş arası kadınlara yönelik şidde-tin nedenlerini ve çeşitlerini ele almaktadır. Kadınlar bu dönemde, psikolojik, biyolojik, psikiyatrik, toplumun yapısı, hukuki yaptırımların yetersizliği, yanlış dini ve ahlaki anlayış gibi nedenlerle şiddete uğramakta; psikolojik, sözlü, fizik-sel, cinsel, toplumsal ve ekonomik yönden şiddet görebilmektedirler. Bu maka-lede, bazı durumlarda doğrudan veya dolaylı olarak, din ve dindarlık olguları, kadına yönelik şiddeti tetikleyen nedenlerden biri olabilir mi? Yoksa bu olgular, şiddetin önlenmesinde önemli bir yere mi sahiptir? Sorularına cevap aramakta-dır. Böylelikle şiddetin sebep ve sonuçlarından hareketle, kadına yönelik şidde-te; değer odaklı, koruyucu-önleyici-eğitim odaklı ve sosyal açılardan yaklaşıla-rak, bazı çözüm önerilerinde bulunulacaktır. Konu literatür taramasından fayda-lanılarak, deskriptif bir yöntemle ele alınmaktadır. Kadına karşı şiddetin önlen-mesinde, değer ve eğitim odaklı yaklaşımla, doğru dinî ve ahlakî değerlerin kazandırılması ve toplumun bilinçlendirilmesinin önemli bir yeri olduğunu göz ardı etmemekle birlikte, arkasında birçok sebebin bulunduğu bu problemin, sadece bu yaklaşımla çözebileceğini söylemek de mümkün değildir. Siyaset, bürokrasi, ekonomi, eğitim, dinî ve ahlakî eğitim, STK, medya alanındaki kurumların birlikte hareket ederek, yaşanan olumlu ve olumsuz tecrübeler ışığında birlikte çözüm üretmeleri gerekmektedir.

___

  • TBMM Araştırma Komisyon Raporu. (2006). Töre ve Namus Cinayetleri ile Kadınlara ve Çocuklara Yönelik Şiddetin Sebeplerinin Araştırı-larak Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi. Ankara: Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü.