Suluca (Lapseki-Çanakkale) Katenasında Toprak Özellikleri Ve Taksonomik Değişim

Bu çalışmada Suluca-Kocaveliköy (Lapseki-Çanakkale) katenasında beş adet toprak profili incelenmiştir. Farklı rakım ve topoğafyada yer alan toprak profillerinin morfolojik tanımlaması yapılarak, her bir horizondan toprak örnekleri alınmıştır. Çalışma, alınan toprak örneklerinde fiziksel, kimyasal ve bazı minerolojik (XRD, SEM, oksit) analizler yapılarak önemli özelliklerinin saptanması, katenasal farklılıkların toprakların oluşumu ve sınıflandırılmasına etkisinin ortaya konulması amacıyla yapılmıştır. Laboratuvar analizi sonuçlarına göre toprak profillerinde genel olarak kumlu kil ve kil tekstür sınıfının baskın olduğu görülmüştür. Toprak asitliği (pH) genellikle hafif alkalin olarak bulunmuştur. Organik madde içeriğinin en fazla 2 numaralı profilde olduğu belirlenmiştir. (P2 %15.9) Katyon değişim kapasitesi (KDK) değerleri kil içeriğinin yüksek olması nedeni ile en yüksek 3 numaralı profilde (43 cmol kg-1) olarak bulunmuştur. Toprak profillerinde toprak oluşumunun incelenmesinde SiO2/Al2O3, CaO gibi ayrışma oranları ve kimyasal alterasyon indeksi (CIA) gibi indeksler kullanılmıştır. Bu indekslere göre, 3 no’lu profil, diğer profillere göre kimyasal ayrışmanın en yüksek olduğu (CIA 85,51) profil olarak bulunmuştur. İncelenen profiller, analiz sonuçlarına ve morfolojik gözlemlere bağlı olarak Toprak taksonomisi ve WRB sınıflandırma sistemine göre sınıflandırılmıştır. Toprak taksonomisinin entisol, inceptisol, mollisol ve vertisol ordoları, WRB sistemine göre ise calcisols, phaozems, leptosols, vertisols ve cambisols referans toprak grupları belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Toprak Taksonomisi, Toprak Profili, Katena, Suluca-Kocaveliköy

Effects of Different Soil Conditioners on Water Use Efficiency and Tomato Plant Growth in Loam and Clay Loam Soils

A pot experiment was conducted applying 8% olive pomace compost, 4% perlite and 0.12% hydrophilic polymers on loam and clay loam soils with three replications. Tomato (Lycopersicon lycopersicum L.) seedlings were transferred to each pot and plants were grown under controlled atmosphere conditions. Effects of different soil conditioners on plant water use efficiency and tomato plant growth was determined. As a result, olive pomace compost applications to loam soil saved irrigation water 45.12%, 42.99% and 38.88% compared to control, perlite and hydrophilic polymers treatments respectively. On the other hand, hydrophilic polymers treatments saved irrigation water 17.82%, 46.76% and 27.29% compared to control, perlite and olive pomace compost treatments respectively for clay loam soil. Soil pH decreased and electrical conductivity (EC) increased for both soils after the experiment. The highest soil EC value was dedected with the application of olive pomace compost. Perlite application increased plant fresh weight and length while olive pomace compost increased branch numbers of tomato for clay loam soil. Root length and surface areas were maximum under olive pomace compost applications for both soils.

Keywords:

Soil conditioner water use efficiency, tomato, olive pomace compost, hydrophilic polymers,

PDF

___

Anonim, 1996. Soil Science Terms. SSSA, Inc. Wisconsin, USA.
Anonim, 1999. Çanakkale İli Arazi Varlığı. T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yay. Rapor no:17. Ankara.
Applegarth, M And Dahms D.E., 2001. Soil catenas of calcereous tills, Whiskey Basin, Wyoming, USA. Catena. 42: 17-38.
Atabey, E., Ilgar A., ve Sakıtaş A., 2004. Çanakkale Havzasının ot-rta-üst miyosen stratigrafisi, Çanakkale, KB Türkiye, MTA Dergisi. 1: 29-97.
Başarlar, F.F. ve Ekinci, H., 2019. Bayramiç-Çan arası farklı jeolojik ve jeomorfolojik araziler üzerinde oluşmuş toprakların özellikleri ve sınıflandırılması. ÇOMÜ Zir. Fak. Derg. (COMU J. Agric. Fac.). 7 (1): 69–80.
Bouyoucos, G.S., 1951. A recalibration of the hydrometer methods for making mechanical anlysis of soil Agron. Jour. 43.
Colman, S. M., 1982. Chemical weathering of basalts and andesites; evidence from weathering rinds (No. 1246). USGPO.
Dent, D., Young, A., 1981. Soil survey and land evaluation. George Allen & Unwin (Publishers) Ltd. 40 Museum Street, London WC1A1LU, UK. 278p.
DMİ, 2016. Meteoroloji Genel Müdürlüğü (DMİ). Çanakkale www.mgm.gov.tr/ veridegerlendirme/ il-ve-ilceler istatistik. aspx? m= Çanakkale
Ekinci, H., Yüksel, O., 2014. Soil formation on terraces with different elevations in meric catchment. 9th ınternational soil science congress on “the soul of soil and civilization”. October 14-16, 2014. Side, Antalya, Turkey
FAO, 1976. A Famework for land evaluation. FAO Soils Bulletin. 32(72).
Fox, T.R., 1995. The ınfluence of low-molecular-weight organic acids on properties and processes in forest soils. in: Mcfee, W.W., Kelly, J. M. (Eds.), Carbon forms and functions in forest soils. soil science society of american, madison, WI, Pp: 43-62.
Grewelling, T., Peech M., 1960. Chemical soil test. Cornell Univ. Agr. Expt. Sta. Bull. No 960.
Güngördü, M., 1993. Güney Marmara Bölümünün (Batı Kesimi) Bitki Coğrafyası. İstanbul Üniversitesi.
Harris, W., White, G.N., 2008. X-Ray Diffraction techniques for soil mineral ıdentification. Soil Science Society of America. 677 S. Segoe Road, Madison, WI 53711, USA. In: Ulery, A.L. and Drees, L.R. Ed,Method of Soil Analysis. Part 5. Mineralogical Methods. SSSA Book Series, no.5.
IUSS Working Group, WRB., 2015. world reference base for soil resources 2014, update 2015 ınternational soil classification system for naming soils and creating legends for soil maps. World Soil Resources. FAO, Rome. Reports No. 106.
Kapur, S., 1975. A pedological study of three soils from s. Turkey Ph.D. Thesis. Univ of Aberdeen. 185p. Kirsten, W.J., 1983. Organic elemental analysis: ultramicro, micro and trace methods. academic press, London.
Kiyuchevskii, V.D., 1972.Origin and evolution of the concept of soil cover pattern. Moscow. 7-14
Kurt, H. ve Arık F., 2007. Mineraloji. Nobel Yay. No: 1190. Teknik Bilimler. Mitchell, W.A., Irmak, A., 1957. Turkish forest soils J. Soil Sci. 8:184-192. MTA, 2008. Maden Tetkik ve Arama Gen. Müd. –Ankara
Richards, L.A., 1954. diagnosis and impovement of saline and alkali soils. USDA Agr. Handbook.No 66
Saatçı, F., 1964. İzmir Bölgesine Ait Bazı Büyük Toprak GruplarınınKil Mineralleri Üzerine Araştırmalar Ege Ün.Zir Fak.Yay. No:71, s.90. İZMİR.
Sağlam, M.T., 2008. Toprak ve Suyun Kimyasal Analiz Yöntemleri. Tekirdağ, Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları. No: 2, 154 S.
Sayın, M., 1985. Seyhan, Berdan ve Göksu Ovaları Topraklarında Toplam Mineralojik Analiz Yöntemlerinin Karşılaştırılması, Doğa Bilim Derg. 9(3): 331-341.
Sayın, M., 1999.Toprak mineralojisi.Ç.Ü.Ziraat Fak. Gen Yay. No:227. Ders kitapları yayın no:A-72, Adana.
Schlichling, E., Blume H.P., 1966, Bodenkundliches praktikum, verlang paul parey, Hamburg-Berlin
Smith, H.W., Weldon M.D., 1941. A Comparison of some methods for the determination of soil organic matter. soil science Society American Procceding. 5: 177-182.
Soil Survey Staff, 2017. Soil survey manual. United States Department of Agriculture, Handbook No.18.
Soil Survey Staff., 2014. Keys to soil taxonomy. Soil Survey Staff, U.S. Department of Agriculture, Soil Conservation Service. S.372.
Tegene, B., 1997. Varibilities of soil catena on degraded hillslopes of Watiya Catchment, Welo, Ethiopia. Sinet, an Ethiopian Journal of Science. 20(2): 151-175.
Timpson, M.E., Lee S. Y., Ammons, J.T., Foss, J.E., 1996. Mineralogical investigation of soils formed in calcareous gravelly alluvium, Eastern Crete, Greece. Soil Sci. Soc. Am. J. 60: 299-308.
USDA, 1954. US salinity laboratory diagnosis and ımprovement of saline and alkali soils. Agr Handbook no.60. 160p. USA.
Ülgen, N., Yurtsever N., 1995. Türkiye gübre ve gübreleme rehberi. Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Yayınları, Genel Yayın No: 209, Teknik Yayınlar No: T.66, Ankara Üzerinde Bir Araştırma. Ank. Üni. Ziraat Fak. Yay. 312. Ank. Uni. Basımevi, Ankara. 1969.
Verstraten, J. M., Sevink J., 1978. Clay soils on limestone in South Limburg, The Netherlands, 2. Weathering. Geoderma. 21(4): 269-280.
Wagner, S., Costantini, E. A., Sauer, D., Stahr, K., 2007. Soil genesis in a marine terrace sequence of Sicily, Italy. Revista Mexicana de Ciencias Geológicas. 24(2): 247-260.
Weitkamp, W. A., Graham R.C., Anderson M.A., Amrhein C., 1996. Pedogenesis of a vernal pool entisol- alfisol-vertisol catena in Southern California. Soil Sci.Soc.Am. J. 60:316-323.
White, G.N., 2008. Scanning electron microscopy. soil science society of America, 677 S. Segoe Madison, WI 53711, USA. In: Ulery, A.L. and Drees, L.R. Ed,Method of Soil Analysis. Part Mineralogical Methods. SSSA Book Series, no.5.
Yüksel, O., Ekinci H., 2019. Determination of selected profile and productivity characteristics of soils formed on Meriç River (Turkey) Terraces. Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology. 7(9): 1397-1403.
Yüksel, O., Ekinci H., 2019. Yaşlı Nehir (Meriç) terasları üzerinde yer alan bir toprak profilinin özellikleri. 1.Uluslararası Tarım ve Çevre Bilimleri Araştırmaları Kongresi. 07-08 Aralık 2019, Ankara.